zondag 21 mei 2017

Dekenkist

Elke dag kleuren we een vakje in.
De cijfertjes staan voor de weken.
Het lijkt wel een lapjesdeken!
Nog twee maanden, dan kunnen we naar ons nieuwe huis! Nog 9 weken, dan is de dag van de verhuizing geweest en staan we in ons nieuwe huis, in alle chaos, omringd door talloze onuitgepakte dozen en meubels die nog niet op de goede plaats staan.
Eén van die meubels zal nieuw zijn, maar is nu al aanwezig in het oude huis, namelijk een dekenkist.

Manlief had bedacht dat ik wel een dekenkist wilde. Of dat hij wel een dekenkist wilde, zodat niet op elk oppervlakte een quilt ligt te wachten totdat iemand 'm gebruiken wil, hij is altijd al wat opruimeriger dan ik. Toen hij had bedacht dat ik een dekenkist wilde, vond ik dat zelf ook wel een goed idee. Dus ik begon met zoeken, eerst eens op Marktplaats. Daar zag ik wel dekenkisten, maar niet wat ik in gedachten had. Ik vind een antieke kist prachtig, maar dat hele donkere hout vind ik in ons huis niet mooi. In het oude en in het nieuwe niet. Ik wilde ook geen grote rieten mand met deksel, ik houd niet zo van riet. Het hoefde ook weer niet te modern of strak. Het eisenlijstje was dus best wel lang. Wit was prima, een mooie houtkleur ook, daarin was ik dan wel weer flexibel, mits de houtkleur niet te donker was, uiteraard.
Een paar weken geleden vond ik 'm: mijn dekenkist. Nota bene de Xenos had 'm op de site staan. Mahoniehout, groot genoeg, mooie handvatten. Die was voor mij!
Ik had medelijden met de postbode die dit pakket moest bezorgen. Samen tilden we de enorme doos uit de auto en het huis in. En daar staat de kist nu in de woonkamer. Voor de boekenkast en naast de bank. Eigenlijk hebben we er nu geen plek voor, maar twee maanden lang is een meubelstuk te veel in huis wel te overzien. En alle quilts zijn nu keurig opgeborgen. Manlief blij, ik blij!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Bedankt voor je reactie! Ik vind het erg leuk om iets van je te horen.