maandag 23 oktober 2017

Herfstvakantie

Het is herfstvakantie, heerlijk! Terwijl buiten de regen tegen de ramen tikt, ben ik lekker binnen aan de grote tafel bezig met alle cirkels. Dit is even een overzichtsplaatje van de stand van zaken, hoe de cirkels in elkaar vallen. Ik heb gisteren de halve gele stralenkrans afgemaakt en daarna heb ik aan de voorlaatste cirkel de blauwe stukken gezet die er een grotere bol van maken. Je ziet dat die stukken ook in de andere bollen doorlopen. Leuk, gepriegel!

Dit is dan even die laatste ster. Hierna komen er nog drie, dan heb ik er in het totaal elf en hoef ik alleen nog maar achtergrond tussen te zetten. Alleen nog maar, hahaha! En het geeft helemaal niet dat het veel werk is, want het gaat tenslotte om het werk en niet om het resultaat, maar in dit geval wil ik dat resultaat wel heel graag zo snel mogelijk aan de muur.

Hier zie je de voorlaatste ster met de extra stukken blauw die ik er omheen gezet heb. Ik heb vrij lang zitten dubben hoe ik dat nu zou doen, de juiste naailijnen op die stukken krijgen. Als je de patroondelen omtrekt, verschuift er bij zoiets groots toch altijd weer wat, dus dat vond ik geen goede optie. Een lichtbak heb ik niet, bovendien zie je de tekenlijn op batik niet heel goed, nou ja, met wit potlood wel weer natuurlijk. Maar toen dacht ik aan vlieseline. Omdat de sterren zelf op L11 genaaid worden, vond ik de gewone stofdelen wat minder stevig aandoen. Ik neem nu de patroondelen over op H250, dat is opstrijkbare vlieseline, die ik dan op de stof vaststrijk. Het werkt ontzettend goed! 
Je moet het niet te heet strijken, want dan verschrompelt de vlieseline, maar op twee stippen strijken wil nog heel goed. 

Nog even een foto van mijn uitzicht vanaf mijn werkplek. Twee regenbogen gistermiddag! Met een blognaam als de mijne is het plaatsen van zo'n foto wel een must. 

Manlief is trouwens ook bezig met 'patchwork': hij heeft een boekenkast gekocht die twee van de vier wanden in de studeer zal gaan bedekken, maar die wordt natuurlijk in delen geleverd. Dat wordt nog wel een knutselprojectje vandaag en ik ben met mijn quiltspullen naar een hoekje van de grote tafel verbannen. Ik zeg niets; zo lang ik niet hoef te helpen en gewoon met lapjes kan blijven patchen, ben ik allang gelukkig!

woensdag 18 oktober 2017

Ster in ster in ster

De foto is bij avondlicht genomen en met mijn iPad, want ik heb mijn telefoon laten vallen, waardoor het schermpje stuk is, maar ook de camera. Mijn telefoon maakte veel mooiere foto's, maar is helaas het slachtoffer geworden van mijn weer eens veel te veel tegelijk willen doen. Ik had het eten opstaan, moest de hond nog uitlaten en wilde ook nog die leuke moeder zijn door dat filmpje van het spel van de kinderen te maken waar ze om vroegen. Dat ging best goed, totdat er een auto aankwam en de hond een ruk aan de riem gaf, waardoor mijn telefoon uit mijn vingers glipte. Met het schermpje op de stoeptegels. Reddeloos verloren.
Pas toen ik een foto van wat patchwork wilde maken, kwam ik erachter dat ook de camera gesneuveld is. Ik weet niet of het nog veel zin heeft om dit te laten repareren...

Ik ben weer heerlijk aan het patchen. Ik wil zo graag dit wandkleed aan de muur, maar ondertussen geniet ik ook enorm van die heerlijke batiks. Ik denk dat ik hier nog veel vaker mee wil werken. En misschien is batiks combineren met gewone stoffen ook wel een leuk idee. Is er iemand die dat weleens doet en wat is het effect?

Nog twee dagen werken en dan is het herfstvakantie. Ik ben er weer enorm aan toe. School is pittig, ik ben dit jaar volledig ingezet in de lessen, weinig andere taken ernaast, maar wel een flinke portie mentorleerlingen, met wie zelden niets aan de hand is. Het is soms echt triest met wat voor problemen leerlingen te maken krijgen. Het varieert nu van 'gewoon' dyslexie en hoogsensitiviteit tot autisme of eetproblematiek. Het is wel heel waardevol en boeiend dat je in het leven van zo veel mensen van betekenis kunt zijn. Maar druk is het wel en het drukt ook op me, want echt oplossen kan ik het niet.
's Avonds dan maar weer lekker in de lapjes als ik geen nakijkwerk heb. Ontspannen, opladen, voor weer een hectische dag.

Edit dag later: nog even een foto bij daglicht gemaakt, dan lijkt de kleur van de stofjes een stuk realistischer, net als de kleur van de tafel, trouwens.