donderdag 16 mei 2019

It's about time, 80 en 100

Vlak voordat we naar Italië vertrokken kon ik deze nog inleveren bij de Facebookgroep. 80 dagen waarin ik per 20 dagen in ieder geval 200 kruisjes gemaakt heb.

In Italië heb ik aan de Seaturtle geborduurd, maar omdat we bijna twee weken weg waren, moest ik daarna nog opschieten om de uitdaging voor It's about time ook voor elkaar te krijgen. En het is wel weer gelukt. Het is een leuk borduurwerk, heel anders van kleur dan ik meestal doe en geen grote vlakken. Da's mooi, want daar vind ik heel weinig aan.

Ik ben nu ook bezig met een pittig klusje: de eindexamens nakijken. De eerste 30 vind ik altijd wel leuk, maar daarna komt er nog een klas. Het gaat allemaal wel voorbij en ooit zal ik weer wat meer tijd hebben. Met Hemelvaart waarschijnlijk. De mannen gaan een eind fietsen en dan heb ik het huis voor mezelf. Dan is het nakijkwerk hopelijk gedaan (ik weet even niet precies hoe het met de tweede correctie zit...) en mag ik weer genieten van wat handwerktijd. Italië lijkt alweer veel langer dan twee weken geleden, maar gelukkig komt de zomervakantie ook wel weer snel.

maandag 13 mei 2019

Schildpad en Italië

We hebben de meivakantie in Italië doorgebracht, bij Lago d'Iseo, het Iseomeer in Noord-Italië. Het was er mooi, het was er rustig. Het was er alleen niet zo heel erg warm, maar dat is niet erg als je lekker veel wandelt.
In de ochtend deden we telkens rustig aan om na de lunch op pad te gaan. Schildpad was mee, we hebben enkele gezellige uurtjes gehad samen, vooral in de ochtend, 's avonds kaartten we meestal, nee, niet schildpad en ik: mijn mannen en ik.

Dit was ons balkon, direct aan het meer. Oudste zoon ligt in een rare kronkel te lezen, jongste is binnen aan het spelen, manlief is ook aan het lezen.

Vlakbij is het plaatsje Zone. Daar zijn heel wonderlijke aardpiramides. We konden er een wandeling omheen maken. Doordat we vroeg in het seizoen waren, was alles nog niet dichtbegroeid en we konden de piramides prachtig zien.

We hebben natuurlijk veel gelopen. Deze foto heeft jongste zoon gemaakt tijdens een wandeling langs het meer vanaf ons verblijf in Vello. Het was een bekend wandelpad, tijdens feestdagen en in het weekend stroomt heel Vello vol met allemaal Italianen die ook graag dit pad lopen of fietsen.

En als je in Italië bent, moet je uiteraard ook pizza eten. Dat was geen sinecure: wij zaten niet echt in het toeristische gedeelte en er was alleen een afhaalpizzeria in het dorp dichtbij. We zijn uiteindelijk in Iseo zelf uitgekomen waar een heel leuke pizzeria was, die tenminste ook al om 19.00 uur open ging, de meeste restaurants deden de deuren pas om 20.00 uur open en dat is voor onze Nederlandse magen toch wel laat.

 Dit is in Lovere, een dorp aan de noordkant van het meer. Dit plein ligt naast het meer en het is prachtig! We hebben een keer met de auto het hele meer rond gereden, dat is zo'n 60 km en het is ontzettend leuk om  te doen.

Jongens en rotsblokken in het water. Het heeft een magische aantrekkingskracht. We hadden geen droge kleren mee bij dit uitstapje, dus ik ben blij dat ze wat handiger worden en niet het water ingeduikeld zijn.

Deze en de vorige foto zijn gemaakt in een Archeopark ten noorden van het Iseomeer. Hier konden we huizen uit allerlei tijdperken bekijken, zelfs een grot met daarin tekeningen. Leuk om een indruk van te krijgen. We waren de enige toeristen. Het was echter niet rustig, kennelijk was het de dag voor schoolreisjes en overal waren grote Italiaanse schoolklassen. Wij waren ineens de bezienswaardigheid.

Nog een idyllisch plaatje van het meer. Ik vond het er echt prachtig. Wat ik minder leuk vond, was het Italiaanse verkeer. Misschien is het een kwestie van wennen, maar ik kan me niet indenken dat ik hier ooit zal rijden, gelukkig durfde manlief het allemaal wel aan.

Eenmaal thuis hebben we weer snel ons vijfde gezinslid opgehaald, Sherlock. Wat hadden we hem gemist!

woensdag 8 mei 2019

De trein is terug!

De Train of Dreams is terug! Vorige week kreeg ik een telefoontje van de handwerkwinkel dat de lijstenmaker klaar was. We zaten in Italië, maar zodra ik gelegenheid had (en de auto, het past niet in de fietstas) heb ik het opgehaald. Dat was vanmiddag.
Ik ben zo blij met de trein! Het blauw van de lijst past qua tint heel mooi bij het blauw in het borduurwerk. Ik heb er veel blauwe lijsten langs gehad, maar dit was de enige waar ik echt heel blij van werd. Nu genieten en ondertussen lekker verder borduren aan nieuwe dromen!