zondag 28 september 2014

Dear Jane in september en Ziekte van Bell...

Braaf mijn huiswerk gemaakt, weliswaar pas laat in september, maar toch: het blokje is er. Juist deze afspraak met mezelf heeft ervoor gezorgd dat ik hier wel verder mee ging, want gossie, wat vond ik het een klus.
Inmiddels ben ik best handig met ronde vormen, maar een Dear Jane blokje is maar 4,5 inch (11,25 cm), dus deze ronde vormen moesten op de 2,5 cm gebeuren. En dan is 90 graden best wel veel. Ik vond het ingewikkeld dus, maar het is uiteindelijk gelukt.
Dit blokje zit in de blauwe baan van de trip around the world. Het is een lief schattig pastelletje, beetje ouderwets, maar zo in een sampler wel leuk. Ik heb het ooit als stofpakketje met allemaal bloemenstofjes gekocht, ooit bedoeld voor het 365 huizen project, waarvan ik niet eens 1 huisje heb afgekregen... (dat beschouw ik dus niet eens als Ufo, dat halve huisje is in de prullenbak verdwenen)
De witte stof is de effen stof die ik gebruikt heb voor de achterkant van mijn geborduurde boom met vogelhuisjes. Ik heb nog een paar strookjes ervan over en dit was zeer zinvol gebruik!

Blokje af dus. Ondertussen was ik ook met ander huiswerk bezig, want we zijn vorige week zaterdag officieel gestart met de Antique Wedding Sampler van Di Ford. En die is leuk!!! Ik heb het eerste blok nu af en heb al een kleine start met het tweede gemaakt. Ik aarzel alleen of ik er nu al over moet bloggen, want het is toch ook wel leuk als we in oktober bij de quiltclub allemaal een verrassingsblok hebben, dat nog niemand heeft gezien. Wat vind jij, Ingrid? Eerst nog maar even niet plaatsen? En andere dames van het Quiltkabinet, wat vinden jullie, maar gewoon bewaren? Dan komt op de derde zaterdag van elke maand de update van de Antique Wedding Sampler.
Mijn moeder is er ook lekker mee bezig. Ik ben heel benieuwd naar haar vorderingen! Volgende week zien we elkaar weer, dan heeft ze ongetwijfeld haar quiltspullen mee.

Met m'n gezondheid is het deze week allemaal wat minder. Ik had vorige week al telkens last van een felle pijn achter mijn rechteroor. Ik slikte maar gewoon paracetamol in de overtuiging dat je tegen hoofdpijn niet veel meer kunt doen en dat het vanzelf weer een keertje overgaat. Maar afgelopen maandag voelde mijn gezicht ineens anders aan. Ik kreeg mijn rechteroog niet meer helemaal dicht en mijn mondhoek hing wat, kon ik niet goed bewegen. Dan schiet de schrik er goed in!
Ik kon snel bij de huisarts terecht en die noemde dit een aangezichtsverlamming van Bell. Dit is niet heel ernstig, maar kan wel heel vervelend zijn. De verlamming was bij mij niet volledig, maar dat kon het in de komende dagen nog wel worden. Je gaat raar slapen als je niet weet hoe je gezicht er de volgende dag uitziet. Dit viel gelukkig mee en ook de volgende dag veranderde er niet veel. Op woensdag moest ik weer bij de huisarts zijn. Die vond het ook meevallen en ik moest dus vooral doorgaan met de stootkuur Prednison die hij me voorgeschreven had. Ook kreeg ik oogzalf, want doordat het ooglid niet helemaal sluit, droogt mijn oog wat uit.
De hoofdpijn is nu weg.
Al met al mag ik blij zijn met hoe het meevalt. Als je op het internet rondkijkt, zie je foto's van mensen met heel uitgezakte gezichten. Bij mij zie je het niet direct, pas als je oplet op de expressie in mijn gezicht, zie je dat mijn rechterkant niet goed meedoet. Het eten is wat lastiger, bij het drinken moet ik opletten. Praten is wat vermoeiender. Een ballon opblazen lukt gewoon niet, merkte ik gisteren bij het kinderfeestje van oudste zoon en fluiten kan ik ook vergeten (ook ervaringsdeskundige tijdens de wandeling met de hond). Dit zijn allemaal dingen waar ik wel even zonder kan; als het goed is, wordt dit met een week of zes weer beter. Wat wel vervelend is, is dat ik de Prednison behoorlijk merk. Ik ben erg vermoeid, snel geërgerd en snel emotioneel. Nog vier dagen slikken, daarna is dat eerst voorbij en voel ik me hopelijk weer wat meer mezelf, ook al ziet het er nog steeds een beetje anders uit.

zaterdag 13 september 2014

Man van Vitruvius

Eindelijk weer eens een stukje voor de Pi and Square, de quilt die ik voor manlief maak. Het middendeel is een stitchery, iets wat ik nog niet eerder geprobeerd had, maar wat niet heel erg lastig bleek te zijn. Ik zocht een kleurplaat van de man van Vitruvius (verzoeknummer van manlief) en die kon ik zo overtekenen en daarna borduren. Daarna heb ik een quiltblok aangepast zodat ik van de 20x20 cm stitchery een 40x40 cm blok kon maken. Volgens mij best wel leuk gelukt!

De oplettende kijker ziet wel een verschilletje: mijn man van Vitruvius is wat minder overtuigend een man. Op een of andere manier vind ik dat niet zo gezellig staan op een quilt. Mijn man zelf is meer dan man genoeg (dit moest ik van hem er wel even bij zetten).

vrijdag 5 september 2014

Aan de muur geprikt!

Men neme een groot borduurwerk (ca 1.15m x 1.30), een mooie dunne tussenvulling en een zachte achterkantstof. Men neme een borduurster die de laatste jaren steeds meer een quiltster is geworden. En zo veranderden deze duizenden kruissteekjes in een quilt voor aan de muur!

Hij is gequilt (tussen de randjes door) en vervolgens heb ik er een lichtgroene bies omheen gezet. De bies heeft dezelfde kleur groen als het lichtgroen in de randjes en de blaadjes (3348). Dit vond ik wel een lekker fris uiterlijk geven. Het quilten zelf ging heel vlot, het biezen ging wat langzamer. Ik vrees dat dit nooit een favoriet klusje van me gaat worden!

En nu hangt dit reuzenborduurwerk boven de bank. Nog wel eventjes met tig spelden in het behang geprikt, want manlief gaat nog een stokje op maat zagen voor in de tunnel van de quilt, maar daar is hij nog even niet aan toegekomen.

We hebben het beiden best wel druk. School is hartstikke leuk, maar tjeeminee, wat slurpt het een tijd op! Het blijft nooit bij de werkdagen alleen. Afgelopen weekend heb ik lekker niets gedaan. Mijn moeder kwam op zondag langs en we hebben er een quiltdagje van gemaakt, terwijl de kinderen rondom ons met hun nieuwe playmobil speelden, een cadeautje van manliefs oma.

Dat was dus niet alleen een leuk cadeau voor hen, maar ook van mij: ik kreeg een vrije middag! Ze verwende mij ook, hoor. Van haar financiële bijdrage is mijn quiltcursus voor het komende jaar weer betaald en dan kan ik ook nog lekker even shoppen in het Quiltkabinet!

Over twee weken hebben we weer de bijeenkomst voor het quilten en dan gaan we starten met de Antique Wedding Sampler van Di Ford! Ik heb er zo'n zin in! Ik heb al de stoffen voor de eerste twee blokken uitgezocht en ook over de broderie perse heb ik al voldoende gedroomd (zie vorige blogje...).  Laten we maar snel gaan starten!

Vanmiddag en vanavond ben ik bij mijn moeder. Gaan we lekker in haar bakken stof rondsnuffelen naar leuke combinaties voor haar eerste blok van de AWS. Het lukt me gelukkig om tussen alle drukte van school ook tijd voor de leuke dingen thuis te bewaren. Bijvoorbeeld de atletiek van oudste zoon: gisteren had hij zijn eerste training en ik kan er zo van genieten om hem fanatiek tussen de andere kinderen te zien rennen. Zelf was hij nog niet onverdeeld enthousiast: "Je gaat er zo van zweten en ik ben nu helemaal uitgedroogd!" Eigenwijs praat voor een net zevenjarige. Dinsdag lekker weer, en direct na de training gewoon onder de douche om schoon te worden en bij te tanken.

Vanuit een zonnig Fryslân wens ik jullie nu allemaal een fijn weekend! Voordat ik in de tuin mag met een quiltwerkje moet ik eerst nog even vier manden was wegwerken.