Borduurring voor de enorme reuzenlap

 

Ik had niet verwacht dat de lap stof al zo snel moeilijk te hanteren werd, maar dat was toch het geval. Zodra ik verder van de onderrand afkwam, kon ik het al moeilijk vasthouden. Ik heb geëxperimenteerd met het oprollen van de stof, maar dat gaf een rol van ruim een meter. En nu dus een borduurring. Nou ja, eigenlijk een quiltring van 30cm doorsnede, waarin ik het werk gespannen heb en de omringende stof heb opgerold en rond de ring gebonden. Als ik de ring tegen de tafel aanleg, hoef ik hem niet vast te houden en kan ik met één hand boven en één hand onder de stof werken. Het is een volkomen andere methode dan ik gewend was, ik werkte altijd met de 'naaimethode', maar die werkt niet meer met de stof in de ring. Het gaat langzamer, maar ik begin er al behoorlijk aan te wennen. En het wordt zo ontzettend mooi! De foto doet het werk geen recht, maar dat is natuurlijk wel vaker het geval bij borduurwerk.

Update 1 augustus

8916 steekjes erin, 22,51%

Wat is zomervakantie iets fantastisch! Dit jaar nog steeds geen Schotland vanwege Corona, maar we hebben een kleine week op een camping net over de grens in Duitsland doorgebracht, kamperen met onze tent, om daar een stukje vrijheid te ervaren en daarna vooral heel erg weer het comfort van thuis. Misschien ben ik niet meer zo geschikt voor kamperen... Ik had dit werkje mee, hiervoor hoef ik geen PatternKeeper te gebruiken, dus dan hoeft de laptop niet mee. Voor de andere borduurwerken hóef ik natuurlijk ook geen PK te gebruiken, maar het maakt het wel zoveel gemakkelijker!

Daarna zijn we nog een paar dagen naar 'Holland' geweest: Archeon, Leiden, Naturalis, Den Haag, Amsterdam, het Rijksmuseum en Madame Tussaud's. Ondertussen overnacht in fijne hotels en lekker uit eten geweest, dus dat waren de luxe dagen van onze vakantie.

Verder ben ik afgelopen maandag gestart met het Pieterpad! Ik heb de eerste etappe (Pieterburen - Winsum) alleen gelopen, maar ik zal bij volgende etappes regelmatig gezelschap krijgen van mensen die wel een keertje meewillen.

Woensdag heb ik een fietstocht van 75 km gemaakt. Dat voelde ik behoorlijk, gek genoeg niet in mijn benen, maar in mijn onderarmen, een soort zeurende pijn die best vervelend was tijdens het borduren. (Dan borduur je toch even niet? Eh, nee, geen optie.) Gelukkig vandaag weer okay.

Ik vermaak me enorm met deze grote lap stof. Manlief heeft een deadline in zijn agenda gezet voor over zo'n 10 jaar. Dan zou ik op de helft moeten zijn. Ik vraag het me af... Wat ik nu allemaal al gedaan heb, is nog steeds maar 1,72 %. Geeft niet, het gaat om het proces, het prachtige resultaat is alleen maar heel mooi meegenomen. Het enige waar ik me wat zorgen over maak, is hoe ik het straks vast moet houden als ik meer midden in de lap kom.

Vandaag gun ik mezelf weer een borduurdagje na alle activiteit van de afgelopen week. Nog twee weken vakantie, even volop van genieten!

Update 1 juli

 Ik heb het grootste gedeelte van juni gedacht: ik moet nog een update voor het blog doen. Maar dan komt het er toch niet van. Het was een enorm hectische periode. De examens gaan me nooit in de koude kleren zitten, dat is zo waanzinnig veel extra werk en als tijdvak 1 er eindelijk opzit, begint tijdvak 2, waardoor ik nu eigenlijk nog steeds vermoeid ben. We hebben gisteren de uitslag van tijdvak 2 gehad en dinsdag begint tijdvak 3... Gelukkig doen er geen leerlingen van mij nog examen Nederlands, maar ik heb nog wel twee mentorleerlingen die nog bezig zijn met hun examens afronden. Corona zorgt voor een never ending examenperiode en ik merk dat ik inmiddels toch wel een beetje op ben. Dinsdag ook diplomering voor de leerlingen die al geslaagd zijn, 18 van mijn 20 mentorleerlingen zijn er al, dus ik schrijf 18 toespraken. Hoe vang je de begeleiding van een jaar of regelmatig meerdere jaren in een toespraakje van een minuut, terwijl je nog wel echt iets eigens over de leerling wilt zeggen? Ik vind het elk jaar best wel ingewikkeld.

Hidden Harbor, nu op 52,31%.

Oudste zoon kon in de afgelopen periode ook eindelijk weer hele weken naar school. Daarvoor was het telkens om de dag, waardoor de school het zo goed mogelijk heeft aangepakt. Maar de thuisdagen met het online de lessen volgen, waren lang en niet zo leuk. Oudste zoon zat zomaar weer in het ritme van elke dag op het fietsje richting school en genoot van de dagen met al zijn klasgenoten. Het is nu bijna klaar. Maandag wordt over zijn lot beslist voor het komend jaar. Hij komt op zijn doorstroomcijfer 0,02 tekort, dus hij wordt besproken in de rapportvergadering. Ik kan me niet goed indenken dat een leerling die maar één onvoldoende heeft (een 3,6 voor Frans, dat vindt hij zo verschrikkelijk, wat ik eerlijk gezegd erg goed begijp) het jaar over moet doen omdat het doorstroomcijfer net iets tekort komt, iets wat vrij gemakkelijk terug te brengen valt op de online lessen en de verminderde onderwijstijd die hij heeft gehad. Maar toch, het is de rapportvergadering, daar gebeuren weleens onvoorspelbare en onvoorstelbare dingen...

Its about time, 12,01%

Jongste zoon is de afgelopen week op kamp geweest. Niet ver weg, maar wel weg met z'n allen. Hij heeft een geweldige tijd gehad en kwam gisteren behoorlijk vermoeid thuis. Direct 3,5 uur bijgeslapen, daar was hij aan toe. Volgende week heeft hij zijn laatste week basisschool met op dinsdag de première van de film die ze met z'n allen hebben gemaakt. Hij heeft zin in de middelbare school. Ik vind 'm nog zo'n ukkie, maar dat komt ook door zijn broer die inmiddels richting de 1,80 m loopt. Hij zal vast niet opvallen tussen de andere brugpiepers. 

Sea turtle Spirit of Serendipity, 58%

Onze vakantie naar Schotland gaat voor de tweede keer niet door. Schotland zit nog steeds op slot en de huisjeseigenaren wilden op een gegeven moment de reservering annuleren omdat we er toch niet heen konden, zo konden zij de huisjes opnieuw verhuren - aan Schotten. Ik vind het erg jammer, had graag dit jaar weer echt iets ondernomen, maar het zit er gewoon nog niet in.

De cijfers zijn wel goed, mondkapjes hoeven haast nergens meer, behalve op school en in het OV en we zijn gisteren voor het eerst sinds een jaar weer uit eten geweest. 

We gaan een week kamperen in Duitsland, vlak over de grens bij Coevorden. Daarna snel weer naar huis voor onze tweede vaccinatie. Daarna gaan we nog wat stedentrips doen in Nederland. Ook in Nederland heb je verschrikkelijk mooie steden. En nu de musea weer open zijn, kunnen we ook nog even gebruik maken van onze museumjaarkaart. 

Mysterieproject, 0,86% Weet iemand trouwens al welke HAED dit is?

Ik kan de dagen nu aftellen. Ik heb zo veel zin in weer wat meer zelfbeschikking over mijn tijd. En ik wil zo veel boeken lezen en zo veel borduren en het huis weer helemaal in orde hebben en... en... Eerst maar gewoon weer eens uitrusten. Misschien een etappe of 2 van het Pieterpad lopen. Wat procenten van elk borduurwerk doen.

Rood. 13,64%

Update 1 mei

 Time flies when you're having fun! Maar ook als je het gewoon vrij druk hebt. De afgelopen weken stonden in het teken van het afronden van het schoolexamen op school. Met twee examenklassen en twintig mentorleerlingen in de examenklas heeft me dat wel bezig gehouden. 

Maar gelukkig is het de meeste avonden gelukt om toch weer lekker wat steekjes te zetten. Hierbij mijn werkjes!

Mijn schildpad heeft nu 57,7% van z'n steekjes. Er komt nog een heleboel water aan, maar binnenkort kijkt het beestje me ook aan.

Aan 'Its about time' heb ik niet zo veel gedaan, maar het blijft een prettig werkje om er even bij te pakken. Ik weet dat dit een langetermijnproject is, het gaat niet om het afkrijgen, maar gewoon lekker om het eraan werken. 11,34% nu.

'Hidden harbor', een plaatjes waar ik volgens mij best zou willen wonen. Ik heb bijna een pagina bovenaan af! Daarna begin ik weer een nieuwe kolom onderaan. Hier zit nu 45,83% in.

Dan zou het klaar moeten zijn. Ik had drie werkjes waarmee ik bezig was.

Had, ja. Ik heb toegegeven. Big time.

Dit is mijn nieuwste aanwinst. Het is een zogenaamde supersize, wat betekent dat er ongelofelijk veel steekjes inzitten en ik niet verwacht dit in de komende 15-20 jaar af te ronden. Hoezo commitment?!

De 4279 kruisjes die er tot dusver inzitten zijn 0,6% van het totaal. Do the math... 

Ik ga op een later moment meer over dit idiote project vertellen, maar geloof me, ik geniet er enorm van!

Dit is trouwens op 20 count easycount aida, met twee draadjes.

En als je dan toch al toegegeven hebt, kun je het ook beter goed doen. Dit is met 1 draadje op 20 count rustico aida en het borduurt heerlijk simpel. Dit is dmc 115, daar zit kleurverloop in het garen, dus dat leuke effect ontstaat helemaal vanzelf. Ook hier nog even geen totaalplaatje, je ziet wel waar het heen gaat!

Nu is het meivakantie. Wat een zaligheid! 16 dagen voor mezelf en voor ons gezin. Manlief en ik gaan er ook nog een paar dagen op uit terwijl mijn moeder hier is met de kinderen en huisdieren. Ik heb er enorm veel zin in. Lekker veel lopen - als het weer wat meezit - en gewoon even weg zijn. Maar uiteraard gaat er een borduurwerkje mee en misschien ook wel twee.

Bladzijde af Hidden Harbor

 

En ik heb er weer een bladzijde bij! Deze kolom van Hidden Harbor moet nu nog een bladzijde en dan heb ik drie kolommen af. Dan zit ik ook bijna op de helft. Nu heb ik zo'n 41%.

Ik vind dit zo'n leuk borduurwerk! Veel afwisseling met al die verschillende huisjes. De bladzijde die ik nu heb bestaat uit een stukje heuvellandschap, dus er zitten ook stukken in die sneller borduren.

Afgelopen zaterdag was ik bij een quiltvriendin die ik tijdens mijn quiltcursus in Earnewâld heb leren kennen. De cursus en de quiltwinkel zelfs bestaan nu niet meer, maar gelukkig heb ik het contact met haar gehouden. Op het moment zijn we beiden in borduurstemming, dus zaten we met een pot thee en chocola en ons borduurwerk aan weerskanten van haar brede tafel. Veilige afstand, maar wel gezellig samen borduren. 

Serendipity februari

 

Mijn mooie schildpad heeft ook de nodige aandacht gekregen, 7235 steekjes maar liefs. Er staat een groot deel van zijn kop op, vlekken die zwart lijken maar stiekem uit heel veel kleurtjes bestaan.

Dit was de schildpad vorige maand:

Dit is nu de hele schildpad. Ik borduur dit op 16 count aida, wat ik achteraf beter niet had kunnen doen omdat de lap nu echt wel heel groot is, het geborduurde gedeelte is 71,5 cm. Ik durf nog niet over inlijstkosten na te denken... Misschien maak ik er ook wel een wandlap van.

Dit werk zat op 52,57% en na februari op 56,12%. Inmiddels dus ruim over de helft, yeeh!

De komende maand zal ik Hidden Harbor er weer bij pakken, daar heb ik alleen begin januari aan gewerkt, dus ik heb wel weer eens zin in mijn huisjes!

Its about time februari

 In februari heb ik weer aardig wat gedaan aan Its about time. Het blijft een leuk werk, maar het is zo ontzettend groot!

Even wat betreft de statistiekjes: ik heb 5389 steekjes gedaan, dat zijn dus bijna 54 hokjes van 10 bij 10. Ik was op 9,29% en nu op 11,09%, ach ja, het schiet op! ;)

Dit was de vorige foto:

Verder ging februari in grote lijnen zoals januari. Nog steeds lock down, nog steeds voor mij alleen de examenleerlingen op school, nog steeds online onderwijs voor oudste, maar jongste zit in groep 8 van de basisschool en hij mocht wel weer naar school. 

De moeder van een vriendin van mij is overleden aan corona. Dan komt het toch wel weer even erg dichtbij. Ze had wel een ziektegeschiedenis, maar ze was nog helemaal niet zo oud. 

En nu in maart gaan we weer met meer leerlingen op school starten. We hebben al alle examenklassers op school en om en om de helft van de andere leerlingen, wat betekent dat we met zo'n 450 leerlingen en alle docenten op school zijn. Dat lijken me meer dan voldoende contacten. 

Maar ondanks alle risico's vind ik het heerlijk om alle leerlingen weer echt te zien. 

Serendipity januari

 

Ik heb vooral aan het draakje gewerkt, maar ook aan de schildpad is nog wel iets gedaan. Hier dus even wat ingezoomde foto van het gebied waarbinnen ik vooral gewerkt heb, ik zit nu op 52,6%. Dit werk heeft nogal veel kruisjes, dus dat percentage schiet niet zo heel hard op ;)

Dit was de stand van zaken aan het begin van deze maand:

Ach, elk steekje is er weer één, niet waar!

Vierkant de beste! Quilt voor jongste zoon af

 

Ik realiseerde me bij het plaatsen van de af-foto van het draakje, dat ik een andere affo nooit had laten zien, namelijk de quilt die ik voor jongste zoon gemaakt heb. Het was wel een proces. Ik ben met alle vierkantjes begonnen, maar was die op een gegeven moment zó spuugzat. Toen heb ik caleidoscoopblokken die ik nog van een eerder probeersel had liggen erin verwerkt. En ook nog vier grote blokken 54-40 or fight om nog wat meer afwisseling in de quilt te krijgen. Ik heb bovenin nog wel weer vierkantjes verwerkt ( ik had alles vooruit al geknipt en had nog zo veel vierkantjes liggen), maar die heb ik wel weer geordend zodat je daar een omgekeerde regenboog of zoiets krijgt. 

Jongste zoon is er zielsgelukkig mee en heeft 'm nu als extra laagje in bed liggen, geen overbodige luxe met de koude nachten op het moment. En bij de warme nachten 's zomers is dit gewoon zijn deken, zegt hij, doet zijn broer ook. 

We waren in de kerstvakantie een weekje naar Ameland. Was best rustig, tijdens de lockdown. We hebben heerlijk gewandeld en we hadden een fijn huisje (alvast weer geboekt voor volgend jaar!). En natuurlijk moesten er vier quilts mee, je hangt toch net wat minder lekker op de bank zonder quilt.

Mini lil DragonZ Wind is af!!!

Mijn kleine coronadraakje is af! De lockdown is nog steeds gaande, maar dit borduurwerk is wel klaar. Het inlijsten moet waarschijnlijk nog even wachten, wellicht kan ik het bij de lijstenmaker nog afleveren, maar anders moet het gewoon even blijven liggen. 43100 steekjes, dus het is niet zo veel als ik het vergelijk met andere werken waar ik mee bezig ben. De achtergrond is gewolkte beige aida, 18 count en ik heb het geborduurd met 2 draadjes dmc. 

Lockdown draak

 

Vorig jaar maart of zo startte ik Mini lil Dragonz Wind van Sheena Pike, een patroon van Heaven and Earth Designs. We zaten toen in een lockdown en als coronatroost voor alle leuke uitjes die mijn neus voorbij gingen (een stedentrip naar Lissabon bijvoorbeeld, met oudste zoon, we zijn nog steeds niet geweest) mocht ik toen iets voor mezelf kopen. Dat werd dit kleine monstertje.

Ik zit nu op 91%, nog 3900 steekjes, wat nog deze maand te doen valt. Dan heb ik een finish, maar ik ben bang dat er voor corona en voor de lockdown nog geen finish is. We zitten weer midden in een lockdown en waarschijnlijk komt daar deze week ook nog een avondklok overheen. In de praktijk merk ik daar niet zo veel meer van, want ik ging toch al nergens meer heen. Ik mis het dansen, merk dat ik nu echt minder moet eten om in vorm te blijven 😃 en ik mis het zonder gedoe bij vrienden of familie kunnen zijn, maar het is nu wat het is... In de dagelijkse praktijk loop ik vooral tegen de situatie op school op, we geven les aan de examenklassen, maar die leerlingen moeten nu wel 1,5 m afstand houden, wat denk ik ook heel verstandig is. Maar klaslokalen zijn daar natuurlijk niet op berekend. Dus we geven over twee lokalen les, terwijl een gedeelte van de leerlingen in de aula weer praktisch bovenop elkaar kruipt, soms ook heel letterlijk. 

Oudste zoon zit in havo-2 en cijfermatig mag het nog wel wat lekkerder gaan. En dat gaat het meestal ook, het tweede half jaar is hij altijd echt op stoom en maakt hij goed wat hij in het eerste half jaar heeft laten liggen, gaat al zo sinds groep 3. Maar het is nu de vraag hoeveel cijfers er nog bij gaan komen en hoe zijn school dan omgaat met de stand van zaken. Het is natuurlijk ook de vraag of hij wel voldoende basis heeft voor havo-3 na twee jaren waarin corona beslist invloed op het onderwijs heeft gehad. Hij maakt zich daar wel zorgen over, maar het enige wat ik hem kan vertellen is dat hij moet laten zien wat hij kan en nu zo veel mogelijk moet oppikken. Hij is sowieso aan het leren, hoe zijn volgend jaar er ook uitziet. 

Het is dus met alles leven bij de dag, vooruit kijken waar nodig, maar niet te veel, want je kunt toch niet voorspellen hoe volgende week of volgende maand eruit ziet. Ik hoop zo enorm dat we een rustige zomer in kunnen. We zitten met ons werk en met ons gezin beslist niet in de slechtste situatie, maar ik merk wel dat we vermoeid raken. Kan me niet eens indenken hoe dit voor mensen in de zorg moet zijn, dit lijkt me zo ongelofelijk heftig! En dan doen we maar wat wij kunnen bijdragen: thuisblijven, ons uiterste best doen niet besmet te raken, zodat het in de zorg niet nog zwaarder wordt. En ondertussen maak ik dan gewoon maar wat borduursteekjes en plan daarvoor dus toch wel die finish. Ik geloof dat ik mijn borduren nog wel aardig onder controle heb.

Nieuw jaar en de stand van zaken

 Het nieuwe jaar start voor mij vaak met een retraite bij mijn moeder en dan handwerken we, dagenlang. Dat geeft direct een prachtig moment om even de stand van zaken voor mijn borduurwerken te laten zien, want ik ben nogal trouweloos geweest in het bloggen, sorry...

Het is natuurlijk ook een gek jaar, waarin aan de ene kant meer ruimte ontstaat voor handwerken omdat er zo veel anders niet mag. Maar aan de andere kant kosten veel gewone dingen, ook in het werk, meer energie en meer aandacht, waardoor ik 's avonds niet alleen gefocust ben op lekker borduren, maar ook op wat er nu weer in het nieuws komt, of hoe ik de lessen nu weer ga doen (de combinatie van afstand- en live onderwijs). Komende week hebben mijn kinderen thuis les, maar manlief en ik gaan naar het werk om onze examenklassen live les te geven. Tussendoor zoveel mogelijk naar huis. De jongste zit in groep 8, dus van noodopvang wil ik liever ook geen gebruik maken, we proberen nu eerst hoe het zo gaat.

Als eerste mijn schildpad, Sea Turtle Spirit of Serendipity. Inmiddels ben ik over de helft, hoera!

Dan mijn draakje, corona-projectje. Dit is Lil Dragonz Wind, hier heb ik 75% in zitten. Dit is sowieso het eerste werkje dat afkomt, het is natuurlijk ook het kleinst, dit is een mini en het is niet vullend borduurwerk, je blijft hierbij ook achtergrond zien.

Dan de huisjes, Hidden Harbor. Daarmee ben ik op 39%. Dit is ontzettend leuk borduren, maar ook intensief omdat er zoveel kleurwisselingen in zitten. Erg veel confetti dus, kleurtjes waarmee ik maar enkele steken hoef te doen en dan alweer een andere kleur.

En dan tot slot mijn klok, Its about time. Dit is een enorm geval, waar nog maar 9% in zit, dus dit borduurwerk blijft nog jaren bij me. Prima!

Maar zoals ik al zei, hebben mijn moeder en ik nu een soort borduurretraite. Heerlijk veel handwerken, hoewel we gisteren ook braaf anderhalf uur in het bos gewandeld hebben. 

Dit is de toestand op tafel: twee laptops met Pattern Keeper (mijn moeder is ook óm) en meerdere bakken borduurgaren. De borduurwerken zelf lagen net even op de tafel voor om gefotografeerd te worden.

En dit is dan mijn moeders borduurwerk: Coming to Room. Prachtig vind ik deze ook! Ze is nu op 25,6%, dus nog lekker veel borduursteekjes te gaan.

Ik wens jullie een handwerkrijk, gezond en gelukkig nieuwjaar!