Naaimachine!

Gisteren hebben we de naaimachine bij Jan Stevens oma opgehaald. Het is een zware en ook al een oude, maar hij doet het, en hij doet het goed. Tenminste, dat zegt Jan Stevens oma. Maar ze zei ook dat de naaimachine een jaar of 10 oud was en daar zit ze toch wel een beetje naast. Ik googlede op de Singer 338 en die blijken in 1964 en 1965 gemaakt te zijn. Een naaimachine van 45 jaar, helemaal niet erg, als hij het maar doet.
Omaoma heeft me op het hart gedrukt eerst olie in de machine te doen voor ik hem gebruik, dus dinsdag eerst maar eens naar de handwerkzaak om advies in te winnen. En daarna op de plaatsen die de gebruiksaanwijzing aanduidt een druppeltje olie. Daarna schijnt hij het weer te doen. Ik ben heel benieuwd! En wat ben ik blij dat die gebruiksaanwijzing van 45 jaar oud er dus ook nog steeds bijzit. Geheel in stijl noemt het boekje deze naaimachine het juiste apparaat voor de naaiende huisvrouw. Tuurlijk.

Kaatje de Quiltkip

Een maand geleden, na de quiltles over de log cabin, kregen we het patroon mee voor Kaatje de Quiltkip. Ze wordt gemaakt van twee logcabinblokken aan elkaar, plus nog het snaveltje, de kam en een staartje. Ik vond het wel een leuk patroon, maar eigenlijk wilde ik liever aan blokken voor mijn quilt werken, dus Kaatje kreeg beslist geen voorrang. Totdat ik ineens bedacht dat Kaatje wel een heel leuk cadeautje zou zijn voor de oma van mijn man. Van haar mag ik haar naaimachine hebben, omdat ik hem meer zal gebruiken dan zij. Zij gebruikt hem al jarenlang niet meer (ze is dan ook 88 jaar), dus meer gebruiken zal zeker lukken.
Kaatje de Quiltkip voor een naaimachine. Goede ruil, toch?

Nature's home afghan, blok 26

Ik heb de gieter bijna af, het tuitje moet er nog bij, maar dat zit in het volgende blok.
Ik heb de smaak te pakken, ik borduur nu alleen nog maar hier aan tot hij af is. Is mijn goede voornemen. Ik zal mijn best doen me eraan te houden, maar ik ben niet zo heel best in goede voornemens! Bovendien heb ik het quilten er nu ook nog naast, een andere heerlijke, tijdconsumerende hobby. Ach ja, als het maar leuk is, toch?

Het gaat trouwens goed met me. Ik ben sinds vier weken weer voorzichtigaan aan het werk, twee uurtjes, twee dagen per weer. En dat bevalt goed, ik wil nu gaan proberen of ik het ook wat langer red. De vermoeidheid neemt af, ik heb vandaag de hele keuken schoongemaakt en ik ben nog niet bekaf. Wel moe natuurlijk, maar dat mag ook na een hele keuken. Ik krijg zo wel wat minder tijd voor het handwerken, maar het gewone leven gaat toch voor. Dat is soms wel een beetje jammer!