Vuurtoren

Waar ik een quilt van 88 sterren in gedachten had, dacht oudste zoon toch ook nog aan een andere lichtvoorziening in de quilt: de vuurtoren. De vuurtoren kon toch echt niet ontbreken. In zijn eerste quilt is de vuurtoren ook gekomen, daar ook al enigszins illegaal als lichthuis in een huisjesquilt. Maar ook in deze sterrenquilt kwam ik er toch niet onderuit. In de rechteronderhoek komt de vuurtoren. Acht, het is weer eens iets anders!

Wat is het heerlijk weer, he! Afgelopen dagen hebben we veel buiten doorgebracht. Donderdag heel hard werkend in de tuin, om al het groen weer tussen de tegels uit te krijgen en even de voegen van nieuw zand te voorzien. Het huis straks overdragen geeft ook een extra verantwoordelijkheid dat het heel goed voor elkaar is.
Vrijdag hebben we de ochtend grotendeels doorgebracht in ons toekomstig huis. De verkoopster had ons uitgenodigd, ze wilde wel graag weten wie er in haar huis kwam wonen en het gaf ons mooi de gelegenheid nog even wat dingen te meten.
's Avonds hadden we een barbecue met vrienden en hun zonen.
Gisteren ben ik met de jongens naar mijn moeder geweest, de jongens hebben veel gespeeld en mijn moeder en ik uiteraard veel gekletst en gequilt.
Nu is het zondag en ik heb het laatste beetje van mijn examencorrectie afgemaakt. Ik kreeg het net niet voor elkaar voor de Hemelvaart en toen het toch niet lukte, heb ik eerst maar even wat anders gedaan, even tijd aan de rest van mijn leven besteed. Morgen begin ik met de tweede correctie. Die examentijd en de periode daarna is een feest, maar niet heus.
Ik ga straks bezig met wat sterretjes aan elkaar zetten, lekker in de tuin, lekker in het zonnetje. Het is nu mooi weer, daar moet ik ook vooral van genieten!

Dekenkist

Elke dag kleuren we een vakje in.
De cijfertjes staan voor de weken.
Het lijkt wel een lapjesdeken!

Nog twee maanden, dan kunnen we naar ons nieuwe huis! Nog 9 weken, dan is de dag van de verhuizing geweest en staan we in ons nieuwe huis, in alle chaos, omringd door talloze onuitgepakte dozen en meubels die nog niet op de goede plaats staan.
Eén van die meubels zal nieuw zijn, maar is nu al aanwezig in het oude huis, namelijk een dekenkist.

Manlief had bedacht dat ik wel een dekenkist wilde. Of dat hij wel een dekenkist wilde, zodat niet op elk oppervlakte een quilt ligt te wachten totdat iemand 'm gebruiken wil, hij is altijd al wat opruimeriger dan ik. Toen hij had bedacht dat ik een dekenkist wilde, vond ik dat zelf ook wel een goed idee. Dus ik begon met zoeken, eerst eens op Marktplaats. Daar zag ik wel dekenkisten, maar niet wat ik in gedachten had. Ik vind een antieke kist prachtig, maar dat hele donkere hout vind ik in ons huis niet mooi. In het oude en in het nieuwe niet. Ik wilde ook geen grote rieten mand met deksel, ik houd niet zo van riet. Het hoefde ook weer niet te modern of strak. Het eisenlijstje was dus best wel lang. Wit was prima, een mooie houtkleur ook, daarin was ik dan wel weer flexibel, mits de houtkleur niet te donker was, uiteraard.

Een paar weken geleden vond ik 'm: mijn dekenkist. Nota bene de Xenos had 'm op de site staan. Mahoniehout, groot genoeg, mooie handvatten. Die was voor mij!
Ik had medelijden met de postbode die dit pakket moest bezorgen. Samen tilden we de enorme doos uit de auto en het huis in. En daar staat de kist nu in de woonkamer. Voor de boekenkast en naast de bank. Eigenlijk hebben we er nu geen plek voor, maar twee maanden lang is een meubelstuk te veel in huis wel te overzien. En alle quilts zijn nu keurig opgeborgen. Manlief blij, ik blij!

Sterretje af!

Een eerste sterretje van Fly Away is af. Dit moet natuurlijk nog omringd worden door twee uit heel veel stukjes bestaande banden, maar dat mag de pret van dit eerste honk niet drukken. Het was al even geleden dat ik met foundation gewerkt had en het is wel leuk, vooral heel makkelijk bij die hele kleine stukjes. Ik ben benieuwd hoe het verder gaat. In het patroon wordt er telkens vanuit gegaan dat je met de naaimachine werkt en dat is iets wat ik nooit doe. Ik heb niet eens (meer) een naaimachine en de lol is er dan voor mij af. Zelfs de hele lange stukken en biezen gebeuren allemaal met de hand en zitten nog steeds heel stevig vast, ook al is de lol dan ook niet altijd aanwezig. Het is iets wat erbij hoort en juist het met de hand werken geeft me wel de rust die ik zo zoek in mijn handwerken.

Op verhuisgebied komen we ook steeds een stapje dichterbij. Nog 66 dagen! De financiering is ook rond en vandaag gaan we de hypotheek tekenen. Gisteren hebben we een groot deel van de zolder al ingepakt, de dingen die we de komende weken niet meer nodig hebben. Ook de boekenplanken zijn al van de muur geschroefd, dus het uiterlijk van de zolder is al volkomen anders. Stukje bij beetje zal steeds meer in dozen verdwijnen. Gisteren heb ik nog 50 verhuisdozen besteld en ik hoop dat we dan voldoende hebben met de 25 die we er al hadden... Mijn lapjes heb ik uiteraard nog niet in gepakt, hoe zou ik deze spannende weken zonder mijn stofjes door kunnen komen? Ik plan een speciale verhuistas, waarin ik alles voor de laatste (in het oude huis) en eerste dagen (in het nieuwe huis) heb zitten, zodat ik wel mijn rustmomentjes tussendoor kan pakken. Hoe hebben jullie het aangepakt met de verhuizing? En wat denken jullie: 75 dozen voor een vierpersoonshuishouden?

Fly away

Vanochtend had de postbode een pakketje voor me. Ik had na lang wikken en wegen een patroon besteld en de bijbehorende stoffen. Fly Away van Be Colourful, een serie patronen die ik prachtig vind. Het wordt met paper piecing gemaakt en het is behoorlijk uitdagend!

Marlies van Quiltshop-Online heeft met mijn aanwijzingen voor de kleurkeuze een pakket samengesteld van stuk voor stuk mooie stoffen. Ik heb al een klein stukje voorbereid, maar voel me inmiddels zo schuldig dat ik niet met schoolwerk en examens bezig ben dat ik toch maar achter de computer ben gaan zitten (om vervolgens een blogje over de stoffen en het patroon te gaan schrijven, dus dat schiet niet op). 

Het examen vwo Nederlands was afgelopen woensdag, iemand die ook maar iets van de media volgt, kon dat niet missen. Er was weer ontzettend veel commentaar op het examen, inmiddels traditioneel. Lang niet alle kritiek was terecht, zeker niet de persoonlijke aanvallen richting een schrijver van een van de teksten. 

Maar het examen was wel lang, mijn inziens ook te lang, omdat veel leerlingen niet meer de kans kregen aan het eind van het examen na te denken over hun antwoorden of het geschrevene te controleren op spelling. Er waren erg veel open vragen, waarbij vaak binnen een maximum aantal woorden geantwoord moest worden. De consequentie daarvan was constant tellen en bij te veel woorden herschrijven. Dit alles heeft veel leerlingen erg veel tijd gekost. 

Ik word er altijd een beetje verdrietig van, zo'n examen waarbij de leerlingen niet goed kunnen laten zien wat ze weten en kunnen omdat de nadruk zo op tempo en tellen komt te liggen. Nu bij het nakijken merk ik dat de vragen op zichzelf niet zo raar waren. De meeste antwoorden liggen dicht bij elkaar en gaan niet alle kanten op, zoals ik bij eerdere examens ook wel gezien heb. 

Ik zal maar weer eens verder, eens kijken wat mijn leerlingen ervan gemaakt hebben, hoewel ik cijfers pas weet als de norm gepubliceerd wordt, dus pas de dag van de uitslag. Het blijft spannend, vooral voor de leerlingen natuurlijk, maar ook wel voor de docent.

Mocht je een eindexamenleerling in huis hebben, dan wens ik hem/haar heel veel succes!

En er was licht!

Het lichtje van de tovenaar brandt fel genoeg om de draak op afstand te houden. Fel genoeg zodat we beiden kunnen bewonderen. Borduren is ook net toveren: met kleine steekjes tover je steeds meer het plaatje te voorschijn. Ook zo grappig dat dit borduurwerk tot twee maanden geleden in een hoekje van een kastje op zolder lag (in het donker) en dat het nu regelmatig in het felle licht verkeert. Fel licht, want anders is borduren op zwarte aïda toch best wel een klus.
Het is een pakket van Dimensions dat eigenlijk op 18 count aida geborduurd moet worden, maar ik heb een eigen lap van 14 count erbij gepakt. Ik vind het jammer dat de borduurwerken van Dimensions eigenlijk allemaal rond hetzelfde formaat uitkomen, er zijn wel grotere patronen, maar dan wordt de dichtheid van de stof weer aangepast. Ik wilde nu wel graag een wat groter borduurwerk, dus toch maar naar de 14 count. De onderkant is nu 38 cm in plaats van de 30 die het had moeten zijn. Toch weer een wat ander formaat. Zo te zien ga ik ook genoeg draad hebben, dat is natuurlijk wel het spannende puntje als je een pakket op een andere grootte maakt!

Hier een close-up van het licht, waarin je ziet dat er zelfs roze en paars in verwerkt is. Ook zie je de hele en halve kruisjes best wel goed. 

De draak van dichterbij. Het botje van de vleugel zie je heel duidelijk. Het is al zo gedetailleerd zonder dat er een stiksteekje in zit.

Ook de hele tovenaar nog even van dichtbij. Hierin komt straks nog best wel veel aan stiksteekjes, dus ik wil zo ook bewaren hoe het zonder was. 

En maar weer lekker door met handwerken. Ik durf niet te beloven dat ik komende week alweer incheck op de blog; het examen Nederlands komt eraan en dat levert me een enorme werklast op. Meestal ben ik dan twee weken niet veel met andere zaken bezig. Ik ben ook veel met het jaarboek voor de eindexamenleerlingen bezig. Da's leuk werk, creatief bezig zijn. Ik hoop dat ik in de avonduren nog wat energie en tijd overhoud voor de sterrenquilt voor oudste zoon. Nu ik nog maar 9 sterren daarvoor hoef, voelt die affo toch wel heel erg in zicht! 

Cadeautje

Maak je klaar voor een langer verhaaltje waarin ik mijn nieuwste Baffo aan jullie voorstel. Ik ben, geloof ik, vandaag in een linkjes-bui. Je treft dus verschillende onderstrepingen aan waarmee je meegenomen wordt naar andere plaatsen binnen dit blog of elders op het internet. Heb je even tijd, klik dan vooral door, ben je aan het speed-lezen, dan kan het ook heel best zonder. Nog een fijne ochtend allemaal!

Zondag vieren we de verjaardag van mijn nichtje, het dochtertje van mijn broer, die dat dan drie jaar wordt. Voor haar heb ik het bovenstaande quiltje gemaakt. Het is zo'n 70 x 95 cm lang en het is voor een peuter dus een mooi formaat om mee rond te sjouwen of om lekker onder te kruipen. Zoals ik al eerder schreef heb ik verschillende van de stofjes van Ingrid gekregen en ik moest bij deze kleurtjes direct aan mijn nichtje denken, dus zo ontstond het idee. Omdat veel van de stofjes plaatjes hebben, wilde ik een simpel patroon waarbij die plaatjes ook tot hun recht kwamen. Ik merk aan mijn eigen kinderen dat ze juist graag daar naar willen kijken en dat het gevoel van een quilt heel veel doet. Dit quiltje voelt ook gewoon heel lekker.
Het stofje met de paaseieren kwam van Ingrid, het stofje met de schaapjes had ik gekocht voor de schapenquilt van jongste zoon en het laatste stukje van dat stofje was nog net genoeg voor dit kuiltje. Het lila stofje met de uiltjes had ik ooit gekocht toen ik de Dear Jane in paarse tinten wilde maken, een idee waar ik later weer vanaf gestapt ben. (Reminder to self: die Dear Jane had je ook nog liggen. Binnenkort weer eens wat aan doen voordat alles in een verhuisdoos zit?)
Ook het andere paarse lapje komt uit de paarse Dear Jane periode.
Ik heb verticale kleurenbanen gemaakt en alles ook zo doorgepit met een in kleurverlopende quiltdraad die ik weer van mijn moeder geleend had.
O ja, de omlijsting, de grijze stoffen, komt van stoffen die ik een paar jaar geleden in de uitverkoop bij het Quiltkabinet in Earnewâld gekocht had. Jammer genoeg is die winkel nu gesloten, als Quiltsociëteit wordt er in de ruimte nog wel iets met quilten gedaan, maar het lekkere snuffelen tussen de lapjes is over. Ik vind het heel erg jammer, ik moet nu op zoek naar een ander plekje waar ik mijn lapjes vinden kan, maar het spontaan tegen een super stofje aan lopen, zal wat minder snel gebeuren. Wat dat betreft wel weer goed voor m'n portemonnee.

Ik wilde graag de naam van nichtje op het dekentje, zodat het overduidelijk haar quilt is. Ze begint ook al wat letters te lezen, dus ik denk dat ze het zelf ook wel erg leuk vindt en haar naam er ook in herkent. De letters zijn van vilt en ik heb ze kant en klaar bij Gelrebloem gekocht. Met drie draadjes kleurverlopend borduurdraad heb ik ze in een festonsteek vastgezet. Ook de letters voelen weer heerlijk zacht!

De achterkant bestaat uit het resterende stuk roze flanel (zo zacht....!) en de paaseitjesstof, aangevuld met een stuk stof dat ik nog van mijn allereerste sampler had liggen.

Het laatste wat ik erop genaaid heb, is een klein labeltje. Die labeltjes heb ik ooit laten maken toen ik nog veel cadeautjes haakjes en borduurde. Het bijtje staat voor 'bezige bij', m'n handen staan nooit stil, zelfs lezen en handwerken kan ik met een ereader combineren. Dat gezegd hebbende... ik ga nog lekker even borduren en een filmpje afkijken. Daarna nog wat schoolwerk doen. Vanmiddag komen de kinderen pas thuis. Wat een luxe dat de basisschool een week korter meivakantie heeft! ;)