Dit is dan even die laatste ster. Hierna komen er nog drie, dan heb ik er in het totaal elf en hoef ik alleen nog maar achtergrond tussen te zetten. Alleen nog maar, hahaha! En het geeft helemaal niet dat het veel werk is, want het gaat tenslotte om het werk en niet om het resultaat, maar in dit geval wil ik dat resultaat wel heel graag zo snel mogelijk aan de muur.
Hier zie je de voorlaatste ster met de extra stukken blauw die ik er omheen gezet heb. Ik heb vrij lang zitten dubben hoe ik dat nu zou doen, de juiste naailijnen op die stukken krijgen. Als je de patroondelen omtrekt, verschuift er bij zoiets groots toch altijd weer wat, dus dat vond ik geen goede optie. Een lichtbak heb ik niet, bovendien zie je de tekenlijn op batik niet heel goed, nou ja, met wit potlood wel weer natuurlijk. Maar toen dacht ik aan vlieseline. Omdat de sterren zelf op L11 genaaid worden, vond ik de gewone stofdelen wat minder stevig aandoen. Ik neem nu de patroondelen over op H250, dat is opstrijkbare vlieseline, die ik dan op de stof vaststrijk. Het werkt ontzettend goed!
Je moet het niet te heet strijken, want dan verschrompelt de vlieseline, maar op twee stippen strijken wil nog heel goed.
Nog even een foto van mijn uitzicht vanaf mijn werkplek. Twee regenbogen gistermiddag! Met een blognaam als de mijne is het plaatsen van zo'n foto wel een must.
Manlief is trouwens ook bezig met 'patchwork': hij heeft een boekenkast gekocht die twee van de vier wanden in de studeer zal gaan bedekken, maar die wordt natuurlijk in delen geleverd. Dat wordt nog wel een knutselprojectje vandaag en ik ben met mijn quiltspullen naar een hoekje van de grote tafel verbannen. Ik zeg niets; zo lang ik niet hoef te helpen en gewoon met lapjes kan blijven patchen, ben ik allang gelukkig!