Making Waves doorpitten

De top is eindelijk gedubbeld. De vulling moest gekocht worden en daar vond ik niet echt een moment voor. Gisteren wel, we waren even met z'n tweeën het centrum in nadat we jongste zoon naar een feestje gebracht hadden en oudste zoon lag op de bank bij te komen van zijn schoolkamp. Eerst zijn we elk naar onze eigen favoriete winkel geweest, in mijn geval de handwerkwinkel, in het geval van manlief de boekenwinkel (die op een heel goede tweede plaats bij mij staat). Daarna samen op een terrasje in de zon. Best wel lekker dat de kinderen groter worden en ook weleens hun eigen plan trekken!
Met de vulling binnen, kon ik vandaag aan het dubbelen. De quilt is net wat groter dan de breedte van het volumevlies, dus ik moest dat nog aan elkaar zetten, maar dat lukte ook, en nu ben ik begonnen met doorpitten. Ik volg de golvende lijnen maar gewoon op een cm afstand, dat lijkt me het leukst om te accentueren.
Vanavond weer lekker borduren, daar heb ik ook weer ontzettend veel lol in. Ik overweeg zelfs om de kerstsok mee te nemen op vakantie, of misschien ook nog wel Train of dreams, die is ook zo leuk!

Hier heb ik een jaar geleden voor het laatst aan gewerkt, het wordt eigenlijk wel weer eens tijd.

Vorig jaar had ik ook ineens zulke borduurkriebels en heb ik nog een heel eind aan deze tovenaar met draak geborduurd, een al heel oude UFO.

En stel dat ik echt weer een serieuze borduurster word, dan kan ik ook wel beginnen aan dat prachtige HAED-patroon van Schim Schimmel dat ik nog heb liggen:

Maar voordat ik aan zo'n immens blauw project begin, moet ik eerst maar eens al die rondslingerende werkjes afmaken. Gewoon streng zijn voor mezelf, ondanks al die borduurkriebels.