Het is een uitdagend borduurwerk, nogal veel confetti, waardoor ik vaak niet meer dan 300 steken op een avond kan doen.
Nu weer door met de zeeschildpad, die borduurt wat eenvoudiger. Eens kijken hoeveel steken ik dan op een avond haal.
Maar helemaal eerlijk kan ik het niet meten. Er is sinds vanochtend een verandering in ons huishouden waardoor ik misschien wat minder aan steekjes zetten toekom...
Deze foto is van vanochtend. Sherlock heeft nog geen idee wat hem boven het hoofd (eeh kop) hangt.
Kiekeboe! Meet Maya! Dit prachtige poesje, driekleurig cypers, woont sinds vanochtend bij ons!
Ze eet al lekker, ook al is het nodig dat er nog even een voorpoot bij in de bak komt. De kattenbak weet ze ook te vinden. De korrels zijn natuurlijk fantastisch speelgoed, maar ze heeft ook door dat daar de plasjes moeten.
En spelen is ook superleuk, ze is dol op het hengeltje met veren.
Ondanks al deze schattigheid was het Sherlock met wie ik poseerde met wat bossen rozen, een foto die bij de diplomering van onze vwo'ers gebruikt gaat worden (niet alle docenten kunnen aanwezig zijn vanwege de maatregelen). Hij luistert toch een heel stuk beter en is dus wat gemakkelijker als figurant inzetbaar.
Sherlock en Maya stonden vanmiddag even neus tegen neus. Maya lag in haar reismandje te slapen, dus we wilden Sherlock even laten kijken in de studeerkamer (daar is ze nu eerst om de overgang wat minder groot te maken). Maar Maya had hem in de gaten en stapte hem zo tegemoet. Sherlock was erg verbaasd, maar kwispelde wel. We hebben de kennismaking kort gehouden, omdat wij het toch wel erg spannend vonden, maar de eerste snuffelpoging is dus al geweest en is geslaagd.
Wordt vervolgd!
