Weer een uitdaging van HAED: 100 dagen in ieder geval 30 steekjes borduren aan hetzelfde borduurwerk. We startten 1 augustus en ik koos mijn corona-draakje, niet wetende dat we tijdens deze periode vrolijk weer een lock-down zouden induikelen.
Dit was mijn startpunt. Midden in de zomer, lekker weer, druk met klussen, want er kwam een nieuwe keuken in. Weinig last van corona, want we mochten vrij veel en we hoefden vrij weinig.
Dit is 100 dagen later, 8 november, vandaag dus 9 november. Ook al is het onze trouwdag vandaag (15 jaar, jippie!) even uit eten zit er niet in. Ik zal vanavond een heerlijke lasagne op tafel zetten, wat toch wel een van de lievelingsgerechten van manlief is.Het is maandagochtend, normaal gesproken ga ik dan naar dansles op de sportschool, maar dat kan niet meer. Ik was er al een week eerder mee gestopt dan het vanuit overheidswege moest. Het voelde niet meer goed, terwijl de besmettingen aan alle kanten stegen nog met tien mensen actief te gaan doen in een -gelukkig niet zo kleine- ruimte. Ik ben niet zo bang voor mezelf, vergeleken met school was dit voor mij een vrij klein risico, maar ik kon juist door mijn werk wel een risico vormen voor de oudere dames voor wie het dansen nog een van de weinige uitjes was. Nu wordt er weer via Zoom dansles gegeven, maar dat is niets voor mij. Ik borduur dan maar een uurtje en laat de hond wat langer uit voor de nodige lichaamsbeweging.
Veel sterkte allemaal en laten we ons gelukkig prijzen dat we een heerlijke hobby hebben waarvoor we de deur niet uithoeven!