maandag 9 november 2020

100 Dagen Lil Dragonz Wind

Weer een uitdaging van HAED: 100 dagen in ieder geval 30 steekjes borduren aan hetzelfde borduurwerk. We startten 1 augustus en ik koos mijn corona-draakje, niet wetende dat we tijdens deze periode vrolijk weer een lock-down zouden induikelen.


Dit was mijn startpunt. Midden in de zomer, lekker weer, druk met klussen, want er kwam een nieuwe keuken in. Weinig last van corona, want we mochten vrij veel en we hoefden vrij weinig.

Dit is 100 dagen later, 8 november, vandaag dus 9 november. Ook al is het onze trouwdag vandaag (15 jaar, jippie!) even uit eten zit er niet in. Ik zal vanavond een heerlijke lasagne op tafel zetten, wat toch wel een van de lievelingsgerechten van manlief is. 
Omdat we beiden in het onderwijs zitten, gaat ons werk gewoon door, waar ik blij mee ben omdat ik het voor de leerlingen beter vind, maar wat ik toch ook wel als spannend ervaar. We hebben alle ramen constant open staan, maar ondertussen zit je wel met zeker 25 mensen, meestal meer, in een niet zo heel groot lokaal. Het schijnt dat jongeren niet zo heel erg besmettelijk zijn, laten we daar vooral op hopen. 
De tegenstelling is zo groot, we zijn er op school natuurlijk wel mee bezig, maar als ik dan hoor dat mijn zwager formulieren in drievoud moet invullen om op zijn werk iets te mogen printen, dan krab ik me toch wel even achter mijn oren, waar het sowieso al wat jeukt van die constante mondkapjes. 

Inmiddels zitten er bij mijn draakje heel wat steekjes bij, ik zit nu op 69,1% van dit borduurwerk, het koppie is vrij groot. Dat zie je ook wel aan het oog, dat is ook giga. En dan komt er nog een oortje aan en twee hoorntjes. Het is echt wel leuk. 

Het is maandagochtend, normaal gesproken ga ik dan naar dansles op de sportschool, maar dat kan niet meer. Ik was er al een week eerder mee gestopt dan het vanuit overheidswege moest. Het voelde niet meer goed, terwijl de besmettingen aan alle kanten stegen nog met tien mensen actief te gaan doen in een -gelukkig niet zo kleine- ruimte. Ik ben niet zo bang voor mezelf, vergeleken met school was dit voor mij een vrij klein risico, maar ik kon juist door mijn werk wel een risico vormen voor de oudere dames voor wie het dansen nog een van de weinige uitjes was. Nu wordt er weer via Zoom dansles gegeven, maar dat is niets voor mij. Ik borduur dan maar een uurtje en laat de hond wat langer uit voor de nodige lichaamsbeweging.

Veel sterkte allemaal en laten we ons gelukkig prijzen dat we een heerlijke hobby hebben waarvoor we de deur niet uithoeven!