Ik heb weer twee weken geborduurd aan Lost no more en het is weer een lekker stukje opgeschoten. Het schaap staat er inmiddels ook op, dus de rest is vooral achtergrond. Wat ik altijd jammer aan borduurwerken van Dimensions vind, is de kwaliteit van het garen dat erbij zit. DMC slijt eigenlijk nooit, dan moet je hele rare dingen doen. Maar sommige kleuren van Dimensions slijten zomaar, en dan heb je ineens de draad los in de hand. Is heel frustrerend, vooral als je nog maar een paar kruisjes moest.
Maar dit werkje gaat nu eerst de la weer even in en ik ga weer twee werkjes van de SAL afmaken!