woensdag 22 december 2010

Poppendekentje is af!

Het poppendekentje voor Tessa is af! Ik heb de top gemaakt door eerst allemaal stroken van 5 cm aan elkaar te naaien. Die lappen heb ik daarna weer in stroken van 5 cm gesneden, zodat ik stroken met kleine vierkantjes had en die stroken heb ik weer aan elkaar genaaid. Allemaal met de hand, want ik heb geen naaimachine en ik vind patchworken met de hand, geloof ik, ook leuker, het kan dan op de bank en er mag best tijd in zitten. Toen ik de blokjes klaar had, 8 rijen van 11 blokjes, heb ik er een lichtroze rand omheen gezet met rode hoekblokjes.
De vulling is 2 cm dikke Fiberfill, een watachtige laag die niet gaat klonteren of zo, dus dat blijft mooi. De achterkant is paarse bloemetjesstof en die heb ik naar voren toe geslagen voor de rand.
Het doorpitten betekent het doorstikken, het eigenlijke quilten van de deken. Ik heb verticale lijnen aangebracht over de blokjes en in de rand zitten gewoon naden. Niet te ingewikkeld, maar de verticale lijnen in combinatie met de blokjes geven wel een leuk effect.
Het doorpitten ging eigenlijk wel heel snel, maar ik heb uit pure noodzaak wel mijn vingerhoed leren gebruiken.



Ik heb op de achterkant met rode draad 'Voor Tessa, 2011' geborduurd en een labeltje erop genaaid. 'Speciaal voor jou, liefs Sjoukje', staat erop.
Ik hoop dat Tessa er blij mee is.

Het voelt wel een beetje raar om mijn eerste gequilte dekentje weg te geven, maar ik weet haast wel zeker dat het heel veel gebruikt gaat worden en dan zie ik het toch wel weer terug!

Impossible love, bladzijde af

De bladzijde is af en ik ben nu weer bezig met The Wizard of Oz, the yellow brick road. En dat pad is heel geel en heel lang, dus daar ben ik nog wel even mee bezig.

zondag 19 december 2010

Poppendekentje

De top voor het poppendekentje voor mijn nichtje is helemaal af. Gisteren heb ik het gesandwicht en nu ben ik dus aan het doorpitten. Het is best moeilijk om de steekjes regelmatig te krijgen, maar ik doe mijn best. Het is denk ik wel goed dat ik dit oefen met wat kleins!

Impossible love

Het gaat leuk met dit borduurwerk. Dat de zeemeermin nu zichbaar wordt, is erg motiverend
om door te borduren. Het gekke is dat haar donkere haar in allerlei groentinten geborduurd wordt. Maar leuk is het in ieder geval wel.
Ik denk dat ik deze pagina afmaak en dan 'The wizard of Oz' weer oppak. Heb ik ook zin in.