Zij was er ook nog!

Zwaar verongelijkt lag ze in haar schoenendoos veilig weg geborgen in het  televisiekastje. Zij was toch het belangrijkste?! Zij was toch Het Project?! Met haar grotere 12 inch blokken voelde ze zich wel wat zwaar, maar wel een hele dame, maar wat moet je nog, wat kán je nog als lichtvoetige 4,5 inch blokjes je aan alle kanten om de oren vliegen en de continue aandacht van je schepster vragen? Dan kruip je stilletjes weg in een hoekje van de schoenendoos en je huilt een beetje.

Dat was niet de strategie van mijn AWS. Zij nam Wraak, met een hoofdletter, voor mijn onachtzaamheid van de afgelopen weken. Blok 11 was een monster dat ik af wilde hebben voor de volgende quiltbee, maar AWS giechelde in haar vuistje en liet me zwoegen met al die driehoekjes. Bijvoorbeeld: Driehoek A was net een fractie groter dan driehoek E. Niet zichtbaar voor het blote oog, wel merkbaar in een blok van meer dan 100 driehoekjes. Grapje van mevrouw AWS. Daarna was ik ineens tien driehoekjes kwijt. Ik wist zeker dat ik ze getekend had, maar ik kon ze nergens vinden. Toch maar opnieuw tekenen, om een kwartier later de al eerder getekende stukjes terug te vinden.
Blok 11 liet zich niet zomaar verslaan.
Pas vanmiddag liet het monster zich bezweren en lag daar ineens een prachtig blok.
Wel een dag te laat voor de bee, natuurlijk.

De wraak van mevrouw AWS zal zoet zijn!