Heerlijk weekend vol blaadjes

Ik heb een heerlijk weekend vol blaadjes achter de rug. Het was het weekend voor de voorjaarsvakantie, dus de druk van de maandag was er helemaal vanaf. Ik had geen werk voor school, het huishouden kon ook wel even wachten en de kinderen waren lief. Gistermiddag zijn we naar een natuurgebied geweest waar we lekker gewandeld hebben in het voorjaarszonnetje en voor de rest heb ik veel op de bank gezeten. Het ene naar het andere blaadje verscheen op de lap. Met kartonnetjes heb ik allerlei maten besjes gemaakt en die er daarna op gezet. Het lijkt al heel wat! Nu wil ik de mand erop gaan maken, het eerste gedeelte dan, dan houd ik ook nog wat leuke blaadjes over voor daarna.
Ik wens jullie allemaal een fijne week! Voor ons gaat het dat wel worden: vanmiddag met de kinderen, en later in de week nog met de trein naar het Spoorwegmuseum. Wordt vast allemaal heel gezellig! En tussendoor lekker veel quilten. Dan ben ik best heel gelukkig!

Voorjaarsfröbels

Kun je voorjaarskriebels hebben terwijl er helemaal geen winter is geweest? Het was af en toe een beetje koud. We hebben een dun laagje ijs op de vijvers gezien. Maar bij ons heeft er niet eens sneeuw gelegen. Volgens mij hebben we zelfs het buitje natte sneeuw gemist. Maar de struiken zijn alweer aan het knoppen, de krokussen steken hun kopjes boven de modder uit. De lente lijkt in aantocht te zijn.
Voor mezelf vind ik dit wel prima. Ik houd niet van de extreme jaargetijden: niet te warm en niet te koud, dan ben ik gelukkig. En dan zit ik in Nederland op de goede plek.
Het is nu voorjaarsvakantie, het eerste weekend ervan. Dus even een weekje niet aan het werk, erg fijn. Het is namelijk best wel heel erg druk. Ik heb nu ook nog twee stagiaires erbij, wat ontzettend leuk is, maar het kost nog wat meer tijd. Want ze hebben nog nooit een les gegeven, dus daar valt vrij veel uit te leggen en te begeleiden. Afgelopen week hebben ze twee lessen van me overgenomen, maar die moet ik dan natuurlijk wel observeren en er achteraf weer een gesprek over hebben.

Regelmatig werk ik aan de afghan. Ook leuke bloemetjes! Maar waar ik steeds tegenaan loop, is dat er weer een kleurtje dmc op is. Dat is in het afgelopen blok al drie keer gebeurd. En ik dacht dat ik nu geïnventariseerd had dat ik alles had, maar weer is er weer een kleurtje op, die van de stiklijntjes deze keer. Ach, als ik weer eens in het centrum ben, dan regel ik dat wel.

Er is ook weer een blok voor Pi and Square gemaakt. Ik ben er erg blij mee, die draaiende ster vind ik erg passen bij wat ik voor het geheel in mijn hoofd heb.

Manlief heeft nog steeds niets in de gaten, of wat ook kan is dat ik niet in de gaten heb, dat hij alles allang in de gaten heeft. Maakt niet uit: het lijkt me leuk om een surprisequilt te hebben.

Met de kindjes thuis wordt er ook veel thuis gefröbeld. De strijkkralen zijn op het moment helemaal hot. Dante heeft het cirkeltje rechts op de buitenschoolse opvang gemaakt. De rest is thuis gemaakt. Het sterretje is mijn maaksel, de uiltjes heeft Quiltijn van een patroontje gemaakt en het rondje boven is een maaksel van Dante en mij samen. Leuk toch, in feite ook patchwork!

Rozen zijn rood...

Gisteren kwam ik thuis na een cursusdag. Ik had net twee uur in de trein gezeten, daarvoor een spannende presentatie gegeven... Eigenlijk had ik het wel even gehad. Toen manlief mailde dat de kinderen nog steeds wakker waren omdat ze me nog graag even wilden zien, moest ik eigenlijk zuchten. Ik had niet zoveel energie meer over om ze nog in bed te stoppen.
Gelukkig bleken beide jongens al helemaal geschrobd en in pyjama op de bank te zitten: bedklaar. En nog veel mooier: alledrie hadden ze een roos vast. Manlief plus mijn twee zonen hadden alledrie een roos met daaraan een kaartje met een lief lief tekstje, die ik zeker ga bewaren.
Ik vond het zo lief! We doen nooit iets aan Valentijnsdag, maar doordat mijn man bij wijze van grap op school een roos had gekregen (de vierde roos in de vaas, inderdaad) bedacht hij ineens dat dit wel even heel leuk was.
Toevallig had ik ook een cadeautje voor hem bij me. In de boekwinkel bij het station had ik een boek zien liggen waarbij ik direct aan hem moest denken. Voorin had ik gezet: "Ter gelegenheid van 13 februari 2014 (omdat we nooit aan Valentijnsdag doen). Ik hou heel veel van je!"
Hij was er blij mee. Zo toevallig dat we beiden iets voor elkaar kochten. Doen we anders nooit!

Een ander cadeau is nog steeds stiekem in de maak. Dit is al een zesde van de  uiteindelijke quilt. Ergens vind ik het wel een beetje raar dat ik zo ongestoord aan deze quilt kan werken, zonder dat manlief nieuwsgierig is wat ik aan het doen ben. Aan de andere kant ben ik wel weer nieuwsgierig tot hoever ik kan komen zonder dat hij dit doorheeft. Mijn blog leest hij overigens ook niet, dus hier kan ik het veilig laten zien.

Waarschijnlijk vind mijn man wel dat ik wat langzamer werk dan gewoonlijk. De blaadjes en mijn borduurwerk laat ik hem wel gewoon zien, maar dat schiet wat minder op dan anders.

Even een detail van de Pi. Ik vond dit wel een heel groot wit vlak worden (weliswaar allemaal verschillende witjes) dat er wel iets op moet. En dan is een Pi wel heel toepasselijk! Ik heb dit erop geappliceerd met de needle-turnmethode, ik wilde namelijk niet nog moeten knippen in een achtergrond die uit patchwork bestaat.

En dan nog even een detailfoto om te laten zien wat voor stofjes er allemaal inzitten. Voor het middenvalk van de ster gebruik ik wel telkens dezelfde stof, om toch iets van eenheid te bewaren.

Mooi cadeau, niet waar? Zal nog wel even duren voordat het af is. Is niet erg, heeft hij toch niet door.

Nog een keertje!

Herkennen jullie dit blokje? Het is een oude bekende, ik heb 'm al een keer gemaakt!
Ik miste de Sylvia's Bridal Sampler zó, dat ik er nog maar een keertje aan begonnen ben, dit keer in rood en groen. Als je bijna twee jaar aan een quilt bezig bent geweest, dan kun je hem toch niet zomaar wegleggen?! Dus, daar gaan we nog een keer: nog 139 blokjes te gaan.

Tuurlijk niet. Geintje! Als er zoveel prachtigs op quiltgebied te vinden is, dan maak je echt niet dezelfde quilt nog een keer. Maar waarom dan wel dit blokje?
Dit blokje is voor de SBS van mijn moeder. Zij maakt hem wel echt in het rood en groen.
Inmiddels was ze aan dit blokje toegekomen, Lancaster Rose, heet het volgens mij. En ze zag zo op tegen de applicaties, want dit is een precies werkje en als je zulke slechte ogen hebt als zij, dan is dit niet meer zo grappig.
Maar daar heb je dochters voor. Ik vond het erg leuk om dit blokje nog een keer te maken, hoewel het inderdaad gepriegel is. Het was hartstikke leuk om eens in mijn moeders stoffenbak te snuffelen, want ze heeft weer zulke andere stofjes dan ik. En toen was het blokje ook alweer af (nou ja, daar zaten een paar avonden priegelen tussen, natuurlijk).

Afgelopen vrijdag heb ik het blokje bij mijn moeder afgeleverd. Samen met mijn twee zonen, die ook bij mijn moeder bleven, een weekendje logeren. Na een gezellig quiltavondje ben ik weer vertrokken, zij hield het blokje en de jongens.
Maar het is geen rustig weekend voor me. Donderdag moet ik een cursus afsluiten, waarvoor ik nu mijn onderzoeksverslag in elkaar aan het draaien ben. Ik zit al op 31 pagina's... Hoeveel steekjes had ik wel niet in die tijd kunnen maken?! Maar gelukkig heb ik nu gelegenheid om er rustig aan te werken. Aan het eind van de middag komt mijn moeder met de jongens hier naar toe. Dan hebben we vanavond nog een gezellige quiltavond. Dan zet ik dan nog maar zoveel mogelijk steekjes.

P.S. Met mijn eigen Sylvia's Bridal Sampler ben ik ook nog wel bezig, maar niet zo heel vaak. Ik heb nu één rand af, die moet er dus aan. De rest ligt gesneden klaar, kost alleen nog maar heel veel steekjes, vrij saaie steekjes. Heel soms mis ik die naaimachine wel. Maar da' s maar heel soms.
Het is toch ook wel heel gaaf dat je quilt HELEMAAL handgemaakt is. Vind ik dan weer.