zondag 21 juni 2015

Mijn blok 9 voor de AWS

Tussen de examens door heb ik heerlijk aan mijn tweede versie van blok 9 van de Antique Weddingsampler gewerkt. Een en al applicatie, soms best wel uitdagend, maar het is helemaal goed gekomen. De foto ben ik vergeten te kantelen, hij staat hier eigenlijk op de kop: ik wil de roos in het midden precies andersom hebben.

Hier heb ik de twee blokken naast elkaar en zo kun je weer prachtig zien wat kleurkeuze doet met eenzelfde patroon. Bij het blok van mijn moeder ligt de nadruk op de rode bladeren, bij dat van mij vallen de blauwe bloemetjes met hartjes (bokkenpoten, volgens manlief) weer meer op. 
Beide blokken hebben dezelfde roos in het midden, het zijn tenslotte wel zusjes! (Of moeder en dochter?)

Gisteren hadden we afsluiting van ons quiltseizoen bij het Quiltkabinet, dus met onze bee De Kletskopjes hebben we een dag lang, van 10 uur tot voor ons haast 18 uur gequilt. Dat was ontzettend gezellig en het is een eigen blogbericht beslist waard, dus daar zal ik later deze week nog even op terugkomen. 

Ik had ook een andere missie. Ik wil eigenlijk wel graag beginnen om een stuk van de AWS  in elkaar te zetten. Daar moest ik dus een goede sashing voor vinden. Vrijdagavond had ik de blokken op tafel uitgespreid liggen (past nog net) en vroeg ik manlief naar zijn mening. Die had hij wel. "Donkergroen, het donkerste wat je kunt vinden!" 
"Huh? Donkergroen? Maar ik heb toch nauwelijks groen in de quilt? Kun je nog wat anders noemen?" 
"Okay, donkerroze dan, tegen het rood aan."

Met dat in gedachten legde ik gistermiddag, toen Henk van het Quiltkabinet tussen de overige klanten door tijd had om mij te helpen, mijn blokken op de toonbank. Hij trok direct twee blauwe stoffen uit de kast. Mijn quilt vroeg kennelijk om blauw. Ik vertrouw altijd zeer op Henks oordeel. Hij bedenkt iets waar ik niet direct aan gedacht heb, ook de groen en oranje combi in de schapenquilt vindt z'n oorsprong in Henks kleurkeuze. En het valt telkens goed uit, dus genoeg reden om een sashing te kiezen als Henk in de winkel staat. 
Toch wilde ik ook wel graag die roodroze proberen, waar manlief het over had. 

Sashing 1. Middeloudblauw. Mooi! Hier werd mijn hart direct een beetje warmer van. Dit vond ik toch wel errug mooi. Maar die rode dan? Die wilde ik ook wel heel graag even uitproberen. Ondertussen hingen alle dames van De Kletskoppen over de reling van de werkruimte boven en hadden natuurlijk ook zo hun oordeel.

Sashing 2. Rozerood. Spannend! Het had echt wel iets, maar helemaal warm werd ik er weer niet van.  Boven fluisterde Amy al tegen mijn moeder dat het echt geen rood moest worden. Ik vond de eerdere blauwe toch wel heel mooi, dus wilde daarvoor kiezen, maar Henk stond nog op de donkerder blauw die hij ook uit de kast getrokken had, maar die ik eigenlijk al afgewezen had. Het was te donker, dat was niet wat ik bij deze quilt in gedachten had. 
"Gewoon even kijken," zei Henk.

Dus de petrolkleurige stof over de toonbank, daar weer de blokken op en toen maakte mijn hart een huppeltje: dit was het! Hier werd ik echt ontzettend blij van! Kennelijk ben ik veel blauwer dan ik denk, ik kom er gewoon niet vanaf. Dit is absoluut niet wat ik van tevoren in gedachten had, maar wel precies wat ik mooi vind. Die Henk...! Gniffelend zag hij mijn enthousiasme aan. Had hij toch gelijk gehad! Het is petrolkleurig, met een klein zwart sterretje. Ik had de stof ook al, hij zit in het blok linksboven aan de foto als middelste ring. Wat mooi! Ik ben erg blij en kan haast niet wachten blokken aan elkaar te gaan zetten. 

Vandaag ben ik weer heerlijk bezig. Ik heb een rustige zondag voor mezelf ingepland om die laatste hectische weken op school goed aan te kunnen. En een rustige zondag betekent voor mij quilten. Buiten regent het, binnen is het gezellig. Dat vonden de kinderen ook.

Zij wilden ook beiden quilten! Dus ik heb een log cabin ondergrond voor hen gepakt en een bak vol voorgesneden stroken waar ik ooit nog iets mee zou willen en ze gingen aan de slag. Natuurlijk moet ik overal helpen en natuurlijk kom ik dan aan geen steek in mijn eigen werk toe, maar het doet er niet toe. We zijn samen gezellig bezig en ze zijn enthousiast. Wat een leuke zondagmiddag! Natuurlijk was na zo'n drie kwartier de fut er bij hen een beetje uit en gingen ze weer verder met de Duplo (ook als is het peuterspeelgoed, ze zijn er nog steeds erg dol op), zodat ik even een blogbericht schrijven kon en zo meteen weer quilten. Zondagmiddag, jeeh!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Bedankt voor je reactie! Ik vind het erg leuk om iets van je te horen.