Kerststemming?

Gek genoeg ná de kerstdagen ben ik begonnen aan de kerstsok voor jongste zoon. Hij wilde toch ook heel graag zijn eigen sok, want van papa en oudste zoon hangen er ook twee aan de muur tijdens de kerstperiode. Maar voor hem nog niet.
Al een paar jaar geleden had ik twee pakketjes uit Amerika besteld, daar waren ze voor zulke acceptabele prijzen te koop (toch raar dat de prijs over de kop gaat als het in Nederland is, is dat puur belasting?) dat de verzendkosten nog steeds te doen waren.
De sneeuwpop had ik vorig jaar gemaakt en de kerstman lag nog steeds te wachten.

Ik twijfelde wat over de kerstman. Eigenlijk ben ik niet zo'n kerstmanfan, bedacht ik me pas naderhand. Maar toen lag dat pakketje er al, met z'n mooie vrolijke kleurtjes. Dus de kerstmankerstsok mag toch bij ons langskomen.

Voor manlief als eerste maakte ik deze gedetailleerde kerstsok. Ik begon vol enthousiasme, maakte toen in het huis een knoeperd van een telfout waardoor ik ontzettend veel moest uithalen en ging een jaar later pas weer verder. 

Voor mezelf moet er ook ooit nog een komen. En dan wil ik graag het echte kerstplaatje, niet puur de winterse sfeer (die we toch nooit in december hebben) en zeker geen kerstman. Ik heb ooit een cd-rommetje met een paar patronen erop gekregen en deze trekt me wel:

Maar eerst maar eens de kerstman af borduren, jongste zoon volgt het proces met argusogen!

De afgelopen dagen heb ik veel extra steekjes kunnen zetten, want er vielen voor mij twee lesdagen uit door de ijzel. De woensdag heb ik nog wel heel nuttig besteed, maar vandaag waren ook de kinderen thuis, dus dan komt van werken niet zoveel meer. We hebben wel een heel gezellig dag gehad, hoor! We hebben koekjes en brood gebakken en straks maak ik nog een uienmosterdsoep van dingen die we nog in huis hebben.
De dooi is nu ingetreden en alles smelt en drupt buiten. De hond glijdt niet meer uit als hij te wandelen moet. Het wordt nu uiteraard een kledderzooi, maar het is tenminste niet meer zo sjippeglêd als de afgelopen dagen. Morgen gaan we weer gewoon doen.

Dear Jane in 2016

Blokje D10

Het eerste Dear Jane blokje van het jaar, afgelopen zaterdag bij mijn moeder gemaakt. Traditiegetrouw ben ik in het nieuwe jaar weer bij haar gaan logeren en hebben we weer een hele dag gequilt. Heerlijk!
Ik heb ook gewerkt aan de blokjesomlijsting voor het mandje met bloemen. Misschien dat dat toch geen wandquiltje wordt: oudste zoon zag mijn jaaroverzicht en zwijmelde ineens bij al die batiks. "Wil je die voor mijn quilt gebruiken?"
"Wil jij dan wel bloemen en er zit ook roze in."
"Roze mag ook voor jongens en ik vind bloemen mooi."
Okay, prima! Het is ook niet zo dat oudste zoon in zijn quilt gewikkeld op het schoolplein staat en als hij dit nou mooi vindt, dan vind ik het ook best. Dus ik maak eerst de blokjesrand eens af en als hij het dan nog steeds mooi vindt, praten we verder over het vervolg.

Het is trouwens nogal ijzig in onze provincie. De kinderen zijn nog wel naar school, maar ook veel scholen hebben ijsvrij gegeven vanwege de straten die met een laagje ijs bedekt zijn. Ook de school waaraan manlief en ik werken is vandaag dicht. Veel leerlingen en leraren moeten van ver komen, dan is dat met een code rood niet erg verstandig. Ik heb mijn vrije dag op dinsdag, dus voor mij maakt het niet zo veel uit. Atletiek van oudste zoon gaat ook niet door. Dit zag ik op de website van de vereniging:

We zijn amper een dag weer aan de slag en nu ligt het alweer stil. Hopelijk is het weer morgen weer wat beter. Eigenlijk wel gek dat half Nederland bij het eerste beetje vorst direct zwaar in de problemen zit. Gewoon winterweer zou ook wel eens mogen!

Gelukkig Nieuwjaar!

Ik wens jullie allemaal een fantastisch nieuwjaar!