Een dubbeltje in het gras

Daar ligt-ie dan. Op het pasgemaaide gras, tussen de doelpalen, de hondenpoep ontwijkend: mijn gedubbelde Antique Wedding Sampler.
Wauw.
Ik word er zelf haast een beetje stil van, want goh, hij is eigenlijk best wel heel erg leuk.
En heel erg groot.
Zo groot dat ik geen foto meer in de woonkamer kon maken.
Zo groot dat ook in de achtertuin ik geen foto kon maken zonder dat er alweer een schaduw van een schutting of een struik op viel. Dan maar naar het voetbalveld achter het huis. Het was er even rustig, niemand keek me verbaasd aan wat ik nu weer aan het doen was.
Zo staat het geheel toch weer even op de foto. Ik moet nog bedenken hoe ik het staatsieportret maak als de quilt helemaal af is, maar daar heb ik toch nog alle tijd voor.

Zondag besloot ik dat het er maar eens van moest komen. Ik had de randen om de top zitten en alleen de hoeken moesten nog in verstek genaaid worden. Dat werd mijn middagbesteding.
Toen dacht ik 's avonds de quilt nog wel even te kunnen dubbelen.
Foutje.
De hele maandag heeft de quilt ook nog op tafel gelegen, terwijl ik telkens maar weer wat draden reeg. Er zitten veiligheidsspelden in, maar de quilt is ook geregen. Ik ben nog nooit eerder zo braaf geweest!

Nu kan ik gaan quilten. Wat fijn dat de temperatuur eindelijk weer wat daalt. Wie weet kan ik straks gewoon weer lekker onder een quilt zitten en genieten van elk steekje. Tot die tijd is de kerstsok een leuke tijdsbesteding. Me vervelen doe ik nooit!