Dag lieve Rjukan...

Een mooie foto van Rjukan op Ameland, van
januari dit jaar. Ook toen al kon hij niet meer
met alle wandelingen mee. Deze wandeling had-
den we speciaal voor hem uitgezocht. Deze foto
heb ik toen eigenlijk al voor dit doel gemaakt. 

Donderdagmiddag werd hij ziek.
Eerst kwam alles er aan de achterkant uit, de hele hal onder de vieze  derrie, net op het moment dat de postbode aanbelde om de nieuwe fiets voor jongste zoon af te leveren.
Terwijl ik de hal schoonmaakte, lag Rjukan buiten, een beetje bij te komen.
Dacht ik.
Maar toen kwam alles er aan de voorkant uit, met groot geweld, alsof het uit z'n tenen moest komen. Ik vond het zo sneu! Maar honden hebben dit nu eenmaal wel eens, grote schoonmaak, had hij weleens vaker gehad, ging altijd weer over.

Ook nu ging het wel over, maar ondertussen knapte Rjukan niet op.
Hij kreeg moeite met opstaan en het lopen ging steeds moeilijker.
Zijn ademhaling ging razendsnel, de hoest die hij al een poosje had vanwege wat vocht achter de longen, werd nu nog erger.
Op vrijdagavond kreeg manlief Rjukan niet meer alleen overeind en ook met z'n tweeën kregen we het niet voor elkaar, hij wilde z'n poten gewoon niet goed neerzetten, hield ze slap. Toen we eenmaal de mand buiten hadden getild en hij op de tegel kon stappen, ging het ietsje beter. Maar nauwelijks buiten de tuin, liet hij zijn urine al lopen.
Zaterdagochtend was het nog erger.
Hij tilde niet eens meer zijn kop op toen we beneden kwamen.
We zijn naar de dierenarts gegaan.

Waarschijnlijk heeft Rjukans hart van het ziek zijn de genadeslag gekregen.
De dierenarts zag aan zijn wat blauwige tong dat hij al echt zuurstofgebrek had en dus benauwd was. Heel snel na het spuitje sliep Rjukan in.
Hij gaf zich zomaar over.

Wij zijn ontzettend verdrietig.
Waar ik gisteren dacht dat het wel wat ging, ben ik vandaag helemaal van slag.
Iedereen is nu naar school en het huis is leeg, echt leeg.
We hebben nu helemaal geen huisdieren meer, er is nu niemand die ik even die extra knuffel kan geven omdat ik ons beestje mis.
Het zal vast snel wat beter met ons gaan, maar vandaag is het verdriet gewoon heel vers en het huis heel leeg.