Een nieuwe ster aan/in de hemel

Deze week kwam deze ster tot stand. Een fijne, gezellige quiltavond met een quiltvriendin in de week ervoor zorgde ervoor dat het quiltvirus weer behoorlijk aangewakkerd werd, en dat er in plaats van kruissteekjes, sterrenstraaltjes gecreëerd werden.
We hebben die avond ook veel gesproken over een andere quiltvriendin van ons, we kennen elkaar van de Quiltsociëteit toen die nog het Quiltkabinet was. Die andere quiltvriendin was ernstig ziek. Halverwege deze week kwam het bericht dat ze overleden is.
Veel te vroeg, veel te jong.
Deze ster zal me herinneren aan haar. Het zijn beslist niet haar kleuren, maar het was wel haar week.

Een gedichtje van Toon Hermans dat ik mooi vind omdat het de eindigheid en de oneindigheid van alles tegelijk weergeeft:

De bomen komen uit de grond
en uit hun stam de twijgen.
En ied'reen vindt het heel gewoon
dat zij weer bladeren krijgen.
We zien ze vallen op de grond
en dan opnieuw weer groeien.
Zo heeft de aarde ons geleerd
dat ál wat sterft zal bloeien.