Ik zag ze op de blog van Carin en ik was verliefd:
de Advent Animals.
25 kleine borduurtjes van een lief dier in kerstsfeer.
Ik heb me bijna een jaar in kunnen houden om er aan te beginnen, maar dit weekend ging ik voor de bijl: ik ben ook aan het borduren aan deze kleine diertjes en het is leuk!
De patroontjes zijn freebies van Brooke's Books Publishing.
Elke maand verscheen er eentje, maar inmiddels is de hele serie compleet.
Zaterdagmiddag toen ik in m'n eentje door de stad liep om nog wat Sinterklaascadeautjes voor de kinderen te regelen, stond ik ineens in de handwerkwinkel.
Jobelan borduurstof wilde ik graag, het liefst lichtblauw, maar anders was lichtgrijs, beige of zandkleur ook goed.
Niet wit, want er zit nogal wat wit in de borduurtjes, niet raar, want in kerstplaatjes ligt er wel altijd sneeuw.
Maar jobelan was er alleen in een vaag gele kleur. Ze hadden wel evenweave en er werd iemand naar de zolder gestuurd om een pakketje te halen. Toen die terugkwam, hijgend en puffend, bleek het linnen te zijn.
Eigenlijk net niet donker genoeg wat mij betreft, maar dat was het beste wat ze hadden. Aida was ook een alternatief, maar ik vind aida nooit zo mooi als je nog best veel van de stof ziet.
Dan toch maar het linnen mee, het was maar een klein stukje, dan kon ik even uitproberen wat ik ervan vond.
Dit is dan het eerste borduurtje, Katie Kitty.
Schattig, maar toch niet helemaal zoals ik het wilde.
Op de foto lijkt de stof donkerder dan hij is (zo vind ik het nog best okay) en ik wil het contrast tussen wit en de achtergrond sterker hebben.
Bovendien vind ik dit linnen vrij hol.
Misschien houd ik gewoon wel niet zo van linnen.
En als ik 25 keer een kerstborduurtje ga maken, moet ik dan niet écht tevreden zijn?
Dat linnen vind ik eigenlijk ook zo stug voelen.
En ik ging opnieuw voor de bijl.
Zondagavond bleek webshop Garen en zo wel precies die lichtblauwe jobelan te hebben die ik graag wilde, dus de postbode komt morgen weer bij ons langs.
En dan wordt Katie Kitty nog een keer gemaakt, maar nu op lichtblauw.
Lastig is dit, ik wil heel graag de lokale handwerkwinkels ondersteunen, maar tegelijkertijd weet ik zo precies wat ik wil dat ik het vaak weer niet lokaal kan vinden.
Minder veeleisend worden is een optie, maar dat vind ik moeilijk omdat ik een groot deel van mijn plezier aan het werken met mooie materialen ontleen. En niet dat de lokale winkels slechte materialen hebben, beslist niet, ze hebben prachtige spullen en ik koop er graag.
Maar het is heel logisch dat een heel wijd web meer keuze heeft dan een live handwerkwinkel, ook al zit die tot de nok toe volgepropt.
Nu ik al wat langer en wat meer handwerk, weet ik alleen wel heel precies wat ik wil en dat vind ik meestal pas bij een gespecialiseerde winkel, die dan weer niet in mijn woonplaats zit.
Hoe doen jullie dit?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor je reactie! Ik vind het erg leuk om iets van je te horen.