Een kleine quiltgeschiedenis...

De snijmat ligt weer op de tafel, rolmes ernaast en de lappen stoffen liggen klaar. Zo maar weer wat stroken snijden voor de quarterlogcabins die ik voor mijn vaders quilt nodig heb. We vertrekken morgen voor een paar dagen naar mijn schoonouders huis (helemaal in het noorden van Groningen, grenzend aan weilanden waar meestal koeien of schapen, maar soms zelfs reeën staan) en ik wil wel mijn quiltspullen, maar niet mijn snijmat en andere accessoires mee. De auto is al afgeladen. Omdat de hond ook meegaat is de hele kofferbak al vol, de achterbank is met twee kinderzitjes ook al vol, dus kleding, luiers en de rest moet in andere hoekjes van de auto gepropt worden. Dus de quiltspullen moeten beperkt blijven tot voorgesneden en geknipte lapjes, mijn klosje handgaren, mijn speldenkussen en een stofschaar. En dan ben ik al heel gelukkig.

Ik ben nu een jaar aan het quilten. Vorig jaar was ik puur aan het dromen, dat ik eigenlijk wel graag een cursus zou willen volgen, maar ik wist niet waar ik de tijd en het geld vandaan moest halen. Aan het einde van de zomer heb ik toch mijn eerste lapjes gekocht, meer met het idee dat je beter maar vast een voorraad aan kon leggen. Ik weet nog precies wat die eerste lapjes waren, ik heb van alle vier nog een klein stukje over, de rest is al gebruikt. Mijn stofschaar kocht ik samen met mijn moeder in Hoogeveen, mijn vingerhoed heb ik toen ook gehaald. Inmiddels waren de quiltkriebels al behoorlijk gegroeid, ik had verschillende quiltboeken gelezen en ik wilde het nu weleens zelf proberen. In oktober haalde ik een snijmat, liniaal en rolmes in huis, een hele aanschaf. Mijn man werd toen behoorlijk bang, hij kreeg al in de gaten dat quilten niet per sé een goedkope hobby is. Wat eigenlijk raar is, want patchwork is uit zuinigheid geboren, alle restjes stof gebruiken. Maar aangezien we niet meer zelf onze kleding naaien, houd ik daar geen restjes stof van over, dus ik verknip hele lappen stof tot restjes om die daarna weer aan elkaar te zetten. Klinkt inderdaad lekker logisch.
Er volgden meer lapjes en in januari kon ik eindelijk mijn cursus gaan volgen en de quiltkriebels werden een quiltverslaving. Ik had niet gedacht dat ik mijn borduren kon laten liggen, maar de quiltlapjes zorgen daar toch voor.

Ik heb nu drie kleine projecten afgerond; een poppendekentje voor mijn nichtje, een poppendekentje voor mijn zoon en een babydekentje voor mijn aanstaande nichtje. Mijn eigen sampler heeft bijna al zijn blokken en die ga ik dan met tussenstroken aan elkaar zetten. Maar mijn vaders quilt heeft nu even voorrang. Dus ik ga nu echt maar even stroken snijden. Dan kan ik weer verder naaien.

Quilt voor mijn vader

Dit wordt een quilt voor mijn vader en mijn moeder. Zoals je in mijn andere blog kunt lezen, is mijn vader erg ziek. Het leek me een mooi idee om voor mijn ouders deze quilt te maken en voor mezelf is het ook fijn om op deze manier vorm aan mijn gedachten en emoties te kunnen geven.

Het wordt overigens een volledig handgewerkte quilt. De naaimachine was geen succes. Het ding trok alles scheef en ik was vooral aan het uithalen. Na drie mislukte blokken (ik vond ze zo lelijk dat ik ze echt niet in de quilt wilde gebruiken) heb ik besloten dat dit het zker niet was, het leverde me alleen maar frustraties op en geen plezier en de machine is binnen de zichttermijn weer terug naar de winkel. Achteraf hoorde ik ook van een buurvrouw dat het merk van de machine eigenlijk helemaal niet zo goed bekend staat in naaisterland. Had ik iets eerder moeten weten.
Er komt geen nieuwe machine, dan maar met de hand, dan maar wat langzamer. Ik hoop alleen dat ik hem nog op tijd voor mijn vader afheb...

En het is een ...

Naaimachine! Na een poosje dubben heb ik toch maar een naaimachine gekocht. Hij komt morgen met de post, ik heb helemaal zin om razendsnel die logcabinblokken te gaan maken.
Het is een Brother LS2125, via de Wehkamp kon ik hem ook nog voor 25 euro goedkoper krijgen. Hij heeft goede recensies en kan zeker het eenvoudige werk aan dat ik voor hem in gedachten heb. En dat voor maar 100 euro. Voorlopig dus geen nieuwe lapjes kopen, ik heb mijn handwerkbudget eerst wel weer besteed.

To naaimachine or not?

Het babyquiltje is af en ik ben alweer druk bezig met een andere quilt. Het is een quilt in bruin/beige- en blauw-tinten voor mijn ouders. De quilt bestaat uit 36 (6x6) blokken van 24 cm. Het is dit patroon, van de site van Wilma Karels. De oranjetinten doe ik dus in zachtere bruintinten.
Het gaat vrij vlot, het is geen moeilijk patroon, maar nu komt mijn volgende probleem om de hoek kijken. Tot nu toe heb ik al het patchwork met de hand gedaan. Ik heb een naaimachine, maar mijn ervaringen met dit ouwetje zijn niet best. Bij de babyquilt probeerde ik het een en ander met de machine te naaien, maar hij beschadigt de stof. Ik heb de druk al aangepast, ik heb van alles wat er in het boekje staat geprobeert, maar het probleem blijft.
Handpatchwork bevalt me best, maar dan vooral bij samplers, vanwege de afwisseling. Nu moet ik 24 blokken met een kwart logcabin maken, dat is eigenlijk gewoon een beetje saai, hoe mooi het uiteindelijke effect in de quilt ook wordt.
Dus to naaimachine of niet? Ik zal een naaimachine moeten kopen, mijn ouwetje doet het dus echt niet. Heeft iemand tips?

Babyquiltje af!

Mijn eerste, net iets grotere quiltje, is af! Dit babyquiltje meet 80x80 cm en is gemaakt van 9 blokken van 24 cm. De quilt is gemaakt van de stofjes die ik bij de quiltententoonstelling had gekocht en nog een rood en wit stofje dat ik op voorraad had. Het inelkaar zetten, het patchen, ging heel vlot, een blok per avond zo ongeveer.

Ik heb er witte randen omheen gezet en de achterkant is gebroken wit met vogeltjesmotief, wat ook in de voorkant zit. En dan de witte bies erom heen. De vulling is speciaal katoen voor babydekentjes, babyquiltjes mogen geen synthetische vulling hebben.

Voor de vakantie had ik de verschillende lagen met rijgdraad aan elkaar gezet en tijdens de vakantie heb ik gequilt. Dat ging hartstikke lekker, quilten vind ik helemaal geen vervelende bezigheid. Het middengedeelte doe ik met de quiltring, maar de randen doe ik net zo lief zonder, ik maak dan nog steeds best mooie steekjes. Misschien heb ik toch nog wel wat aan al mijn borduurervaring! Toen we thuiskwamen, was ook het quilten af en thuis heb ik toen nog de bies erom heen gezet. Ik beheers nu ook eindelijk de blinde steek, dus het ziet er echt netjes uit!

En natuurlijk heb ik alles met de hand gedaan. Ik heb nu een naaimachine, maar ik heb er meer ruzie dan plezier mee.

Het quiltje is voor het dochtertje van mijn schoonzusje. Ze zit nu nog in de buik, maar kan binnen enkele weken geboren worden. En het quiltje wacht dus op haar!