De snijmat ligt weer op de tafel, rolmes ernaast en de lappen stoffen liggen klaar. Zo maar weer wat stroken snijden voor de quarterlogcabins die ik voor mijn vaders quilt nodig heb. We vertrekken morgen voor een paar dagen naar mijn schoonouders huis (helemaal in het noorden van Groningen, grenzend aan weilanden waar meestal koeien of schapen, maar soms zelfs reeën staan) en ik wil wel mijn quiltspullen, maar niet mijn snijmat en andere accessoires mee. De auto is al afgeladen. Omdat de hond ook meegaat is de hele kofferbak al vol, de achterbank is met twee kinderzitjes ook al vol, dus kleding, luiers en de rest moet in andere hoekjes van de auto gepropt worden. Dus de quiltspullen moeten beperkt blijven tot voorgesneden en geknipte lapjes, mijn klosje handgaren, mijn speldenkussen en een stofschaar. En dan ben ik al heel gelukkig.
Ik ben nu een jaar aan het quilten. Vorig jaar was ik puur aan het dromen, dat ik eigenlijk wel graag een cursus zou willen volgen, maar ik wist niet waar ik de tijd en het geld vandaan moest halen. Aan het einde van de zomer heb ik toch mijn eerste lapjes gekocht, meer met het idee dat je beter maar vast een voorraad aan kon leggen. Ik weet nog precies wat die eerste lapjes waren, ik heb van alle vier nog een klein stukje over, de rest is al gebruikt. Mijn stofschaar kocht ik samen met mijn moeder in Hoogeveen, mijn vingerhoed heb ik toen ook gehaald. Inmiddels waren de quiltkriebels al behoorlijk gegroeid, ik had verschillende quiltboeken gelezen en ik wilde het nu weleens zelf proberen. In oktober haalde ik een snijmat, liniaal en rolmes in huis, een hele aanschaf. Mijn man werd toen behoorlijk bang, hij kreeg al in de gaten dat quilten niet per sé een goedkope hobby is. Wat eigenlijk raar is, want patchwork is uit zuinigheid geboren, alle restjes stof gebruiken. Maar aangezien we niet meer zelf onze kleding naaien, houd ik daar geen restjes stof van over, dus ik verknip hele lappen stof tot restjes om die daarna weer aan elkaar te zetten. Klinkt inderdaad lekker logisch.
Er volgden meer lapjes en in januari kon ik eindelijk mijn cursus gaan volgen en de quiltkriebels werden een quiltverslaving. Ik had niet gedacht dat ik mijn borduren kon laten liggen, maar de quiltlapjes zorgen daar toch voor.
Ik heb nu drie kleine projecten afgerond; een poppendekentje voor mijn nichtje, een poppendekentje voor mijn zoon en een babydekentje voor mijn aanstaande nichtje. Mijn eigen sampler heeft bijna al zijn blokken en die ga ik dan met tussenstroken aan elkaar zetten. Maar mijn vaders quilt heeft nu even voorrang. Dus ik ga nu echt maar even stroken snijden. Dan kan ik weer verder naaien.
Ik heb dit jaar ook een quilt cursus gevolgd omdat ik al die prachtige projecten zag op de blogs. Ik moet zeggen, voorlopig heeft bij mij het borduren nog gewonnen ;-) Maar wat niet is, kan nog komen.
BeantwoordenVerwijderen