Moe, maar vol plannen!

Ik ben de laatste weken niet fanatiek met bloggen. Sorry. Het is alleen zo allemachtig druk dat ik eigenlijk niet eens echt aan handwerken toekom, laat staan aan schrijven daarover. Je denkt altijd dat het eind van het jaar rustiger is, want dan heb je die examenklassen niet meer. Maar wat je dan wel hebt, is vele malen erger: examensurveillance, examencorrectie, tweede correctie en dan vooral die vervelende telefoongesprekken daarover om tot overeenstemming te komen. Het kost allemaal heel veel tijd en vooral ook heel veel energie. De diefstal van de examens op het Ibn Galdoun en de daarbij komende spanning of de examens over moesten, maakte het natuurlijk niet heel veel leuker.

In mijn hoofd is het ook druk. 3 juni was het precies een jaar geleden dat mijn vader overleed. Hoewel het verdriet niet per se erger is op zo'n dag, ben je er wel meer mee bezig. Ik had een tussenuur op school toen om 12 uur op maandagochtend de alarmoefening buiten klonk. 12 uur, dat was ook precies het tijdstip dat mijn vader overleed. Vorig jaar was 3 juni een zondag, dus gelukkig was het laatste geluid dat hij hoorde niet het luchtalarm, maar mijn moeders stem. Met mijn moeder gaat het naar omstandigheden goed. Ik heb enorm veel respect voor haar, hoe zij de dingen oppakt. En natuurlijk zijn er heel moeilijke momenten, maar dat lijkt me ook niet meer dan logisch.

Handwerken is voor mij dan een manier om te ontspannen. Ik kon me niet echt tot quilten zetten, maar het borduren wilde wel heel lekker en naast het speldenkussentje heb ik ook veel geborduurd aan Nature's Home Afghan.

Na dit blok moet ik er nog twee en dan heb ik een prachtig, heel groot borduurwerk af. Tot die tijd geniet ik van de steekjes, ook al zijn dat er heel veel. Ik ben nooit bang geweest voor grote projecten.

Ook twee andere megaprojecten beginnen steeds meer te trekken. Na de Sylvia's Bridal Sampler wil ik starten met de Dear Jane en Kim McLean's Flower Basket Medaillon.

De Dear Jane, de quilt onder de quilts.
Ze viert haar 150ste verjaardag dit jaar.
225 blokken. Gaaf!

Flower Basket Medaillon van Kim McLean.
Hier uitgevoerd in stoffen van Kaffe Fasset, maar ik wil hem in batiks maken.

Ik zat al langer te dubben over wat voor kleuren ik wilde gebruiken voor de Dear Jane. Ik dacht eerst aan blauw/beige/bruin te denken, maar dan krijg je zo'n quilt als heel veel mensen al hebben. Bovendien is het trip-around-the-world-idee lastig uitvoerbaar met zo weinig kleuren. Ik wilde er beslist geen rood in, want dan zou de quilt weer te veel op de Sylvia's Bridal Sampler gaan lijken. En tenslotte, waar maakte ik me druk om, want ik hoef in nog geen maanden of misschien zelfs wel een jaar aan deze quilt te beginnen. En toch kriebelde het. Is dat iets wat andere quiltsters herkennen?

Gisteren hadden we weer quiltclub in Earnewâld bij het Quiltkabinet. En daar kreeg ik een aantal stofjes van mijn moeder cadeau en toen wist ik het: dit kleurenschema wil ik gebruiken voor mijn Dear Jane. Wel die blauw- en beigetinten, maar geen bruin en ook geen donkerblauw. Ik wil het zacht houden en dat combineer ik met pasteltinten in roze en lila. Dat lijkt me erg mooi en een keer niet hetzelfde als wat iedereen doet.

Ik heb thuis nog genoeg stofjes liggen die hier prachtig op aan sluiten.
En daar zit je dan. Met genoeg stoffen voor de komende jaren, nog genoeg plannen voor de rest van mijn leven en op dit moment toch echt genoeg om handen.
Maar voor ik het wist, lag toch de snijmat op tafel en was ik stof aan het tekenen voor het middenblokje van de Dear Jane. Oeps!