vrijdag 14 februari 2014

Rozen zijn rood...

Gisteren kwam ik thuis na een cursusdag. Ik had net twee uur in de trein gezeten, daarvoor een spannende presentatie gegeven... Eigenlijk had ik het wel even gehad. Toen manlief mailde dat de kinderen nog steeds wakker waren omdat ze me nog graag even wilden zien, moest ik eigenlijk zuchten. Ik had niet zoveel energie meer over om ze nog in bed te stoppen.
Gelukkig bleken beide jongens al helemaal geschrobd en in pyjama op de bank te zitten: bedklaar. En nog veel mooier: alledrie hadden ze een roos vast. Manlief plus mijn twee zonen hadden alledrie een roos met daaraan een kaartje met een lief lief tekstje, die ik zeker ga bewaren.
Ik vond het zo lief! We doen nooit iets aan Valentijnsdag, maar doordat mijn man bij wijze van grap op school een roos had gekregen (de vierde roos in de vaas, inderdaad) bedacht hij ineens dat dit wel even heel leuk was.
Toevallig had ik ook een cadeautje voor hem bij me. In de boekwinkel bij het station had ik een boek zien liggen waarbij ik direct aan hem moest denken. Voorin had ik gezet: "Ter gelegenheid van 13 februari 2014 (omdat we nooit aan Valentijnsdag doen). Ik hou heel veel van je!"
Hij was er blij mee. Zo toevallig dat we beiden iets voor elkaar kochten. Doen we anders nooit!

Een ander cadeau is nog steeds stiekem in de maak. Dit is al een zesde van de  uiteindelijke quilt. Ergens vind ik het wel een beetje raar dat ik zo ongestoord aan deze quilt kan werken, zonder dat manlief nieuwsgierig is wat ik aan het doen ben. Aan de andere kant ben ik wel weer nieuwsgierig tot hoever ik kan komen zonder dat hij dit doorheeft. Mijn blog leest hij overigens ook niet, dus hier kan ik het veilig laten zien.
Waarschijnlijk vind mijn man wel dat ik wat langzamer werk dan gewoonlijk. De blaadjes en mijn borduurwerk laat ik hem wel gewoon zien, maar dat schiet wat minder op dan anders.

Even een detail van de Pi. Ik vond dit wel een heel groot wit vlak worden (weliswaar allemaal verschillende witjes) dat er wel iets op moet. En dan is een Pi wel heel toepasselijk! Ik heb dit erop geappliceerd met de needle-turnmethode, ik wilde namelijk niet nog moeten knippen in een achtergrond die uit patchwork bestaat.

En dan nog even een detailfoto om te laten zien wat voor stofjes er allemaal inzitten. Voor het middenvalk van de ster gebruik ik wel telkens dezelfde stof, om toch iets van eenheid te bewaren.

Mooi cadeau, niet waar? Zal nog wel even duren voordat het af is. Is niet erg, heeft hij toch niet door.

6 opmerkingen:

  1. Wat leuk van die rozen, en dat jij ook iets voor hem had! En kan zijn dat hij niet eens doorheeft dat je langzamer (lijkt te) werk(t)(en). Mannen kunnen daarin best onnozel zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Je quilt word super. Die van mij zou ook niet in de gaten hebben dat ik stiekem ergens mee bezig zou zijn. Zelfs niet als hij gewoon naast me zou zitten ziet hij het nog niet. Hahahaa...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik zit dus inderdaad ook gewoon naast hem hieraan te werken. Het grote geheel ziet hij echter nooit, dan heeft hij hoogstwaarschijnlijk toch door dat het iets is wat hij nog niet gezien heeft. Gok ik... In het begin deed ik heel geheimzinnig en borg ik het direct op als hij binnenkwam. Nu heb ik door dat mijn gedrag achterdocht op zou wekken en mijn werken aan een onbekend iets niet bepaald. We zien wel hoe ver de quilt is voordat hij ontdekt wordt!

      Verwijderen
  3. Dank je wel voor je commentaar op de webshop post van mijn nicht . Ik ben gereformeerd op gegroeid maar in de loop der jaren alles een beetje kwijtgeraakt. Maar dat eerste bord sprak me toch heel erg aan. Er zit dus toch nog wel wat........

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat schattig van jouw mannen en wat wordt je top mooi. Groetjes Wilma

    BeantwoordenVerwijderen

Bedankt voor je reactie! Ik vind het erg leuk om iets van je te horen.