Gelukkig nieuwjaar

Eerst had ik hier een ander stukje staan. Over dat ik het moeilijk vind om een gelukkig nieuwjaar te zeggen na alle gebeurtenissen van de afgelopen week. Parijs natuurlijk, maar ook verdriet dichter om me heen. Ik heb het blogbericht toch verwijderd. Het is niet mijn verdriet. Natuurlijk word ik er door geraakt, maar het is niet iets wat ik op mijn blog wil zetten, werd even meegesleept in de emoties die er toch ook wel zijn.

Deze ster heb ik grotendeels bij mijn moeder gemaakt. Op nieuwjaarsdag zijn mijn moeder, de twee jongens en ik naar haar huis vertrokken. Sinds mijn vaders overlijden help ik haar wat op weg met die eerste dagen van het jaar. Vorig jaar hadden we in deze dagen ook onze quiltmarathon (klik), maar dit jaar had ik dus de jongens weer even mee, kon manlief nog mooi even aan de studie.
De jongens hebben heerlijk gespeeld (mijn moeder heeft een gigantische verzameling Duplo en daar vermaken zij zich mateloos mee, enorme dingen bouwen ze) en mijn moeder en ik hebben veel gequilt.
Op zaterdag was mijn nichtje jarig, daar gingen we naar toe en daar troffen we manlief ook weer die ons weer mee naar huis nam.
Maar eerst gingen we nog even langs het zwembad. Het was al een poos geleden dat we gezwommen hadden en omdat oudste zoon zijn diploma nu heeft, ligt hij niet meer elke week in het water, maar oefent hij het dus ook niet echt.
Jongste zoon heeft nu zwemles en dobberde best tevreden rond in zijn bandje. Oudste zoon was echter niet te houden, die was razendenthousiast, zwom overal naar toe en hield zich ook in de stroomversnelling uitstekend staande, oftewel zwemmend. Ik houd niet zo van zwemmen en dan vooral niet van zwembaden (wat raar is, als je weet dat ik vroeger vier keer per week zwemtraining had met op zaterdag een wedstrijd), maar als je je kinderen zo ziet genieten, is het eigenlijk toch wel heel erg leuk.
Op de terugweg even langs McDonalds, goede voornemens beginnen altijd pas op de maandag na oud en nieuw.
Op zondag was ik veelal bezig met lessen voorbereiden. De week daarna vloog voorbij: het is gewoon druk op school en er gebeurde veel.
Nu is het alweer weekend. Tijd om weer even op adem te komen en gezellig dingen met de kinderen te doen. Vandaag is het bakdag: we hebben broodjes gebakken en gegeten en nu staan er cupcakes af te koelen die we straks gaan versieren.

'Gelukkig nieuwjaar' zeggen is moeilijk als er zoveel mensen niet gelukkig zijn door de recente gebeurtenissen. Toch is het wel wat ik iedereen toewens. Koester wat je hebt, geniet van de mooie momenten die er zijn. Dat doe ik ook.