Dubbelen van Pi and Square

 Ik had het jullie al verteld: zaterdag kwam er een extra tas mee terug uit het Quiltkabinet, één die voornamelijk gevuld was met vulling. Ik koos voor de 80/20, dus 80 procent katoen en 20 procent polyester. Het quilt heerlijk en het heeft net iets meer body door de polyester. Het voelt wel natuurlijk en het krijgt ook wat meer gewicht dan alleen polyester. Bij het Quiltkabinet verkopen ze vulling vanaf de rol, wat heerlijk is, want dan heb je er nauwelijks vouwen in en zeker geen bobbels. Die vouwen wilde ik er ook niet in krijgen doordat ik het te lang in een plastic tas bewaarde, dus ik ben zondagmiddag direct aan het dubbelen geslagen. De kinderen waren eerst even in verwarring: ze dachten dat ik een tent voor hen bouwde. Maar helaas, jongens! De grote tafel was nu even voor mij.
Ik dubbel niet ingewikkeld, het is meestal ook niet nodig. Door mijn kruis van satéprikkers op de tafel kan ik het middel precies lokaliseren en dat heb ik ook op de lagen gemarkeerd. Door zware boeken op de hoeken blijft het goed liggen. Daarna met veiligheidsspelden vastzetten. Het werkt als een tierelier en ik hoef niet op de knieën.

Tussendoor natuurlijk ook even een kopje thee, uit mijn nieuwe Bunzlauer mokjes. Vorige week had ik mezelf er vier cadeau gedaan, ik zat er al zo lang verliefd naar te kijken. Ik ben er zo blij mee! Dit Poolse aardewerk is handbeschilderd en bestempeld en elk mokje ziet er zo gezellig uit. 

Wat een heerlijke zondagmiddag was dat. Nu moet ik me echter weer even losrukken van werkontwijkend gedrag en weer braaf aan mijn nakijkwerk gaan doen: vijftig betogen nakijken voor Vwo 6. Jeeh!

Mooie foto's van Sylvia's Bridal

Sylvia's Bridal Sampler.
Hij is absoluut recht, maar deze foto is gekanteld om de quilt rechtop te krijgen.
Je ziet aan de bakstenen dat hij in de breedte vastgehouden werd,
omdat niemand lang genoeg is om hem in de lengte in de lucht te houden.
Hier is het gelukt, met dank aan Henk en Joke!

Gisteren was het weer tijd voor quiltclub. Dus de avond tevoren had ik al mijn spulletjes ingepakt en ook de SBS van ons bed gehaald en in een shopper ingepakt. 's Ochtends zou ik daar geen tijd meer voor hebben; oudste zoon had zijn eerste atletiekwedstrijd. Dat betekende voor ons viereneenhalf uur rondhangen op de tribune. Gelukkig was het allemaal wel gezellig. Oudste zoon viel net niet in de prijzen, wat wel een tegenvaller voor hem was.

De quilt over het balkon van de werkruimte,
je ziet op de achtergrond de winkel,
ik sta op de trap om de foto te maken.

Tussen de sporthal en de reis naar Earnewâld was ik een half uur thuis om even wat orde in de chaos te scheppen, daarna door. In het Quiltkabinet was het weer gezellig en het geluid was van een prettiger volume dan zo'n duizend mensen in een sporthal. Mijn SBS werd direct uitgepakt en uitgebreid op de foto gezet, ik had thuis de mankracht er niet voor, dus ik was er heel blij mee.
Er ging ook weer een extra tas mee naar huis: ik heb vulling gekocht voor de quilt voor manlief en er waren wat nieuwe blauwe stofjes, die ik niet kon weerstaan. Daar ben ik echt heel slecht om als het om blauwe stofjes gaat.

Hannekes blokken van de AWS, heel romantisch!

Mijn moeders blokken, fris met dat groen erbij.

En dan de mijne nog, inmiddels wel bekend hier.

De middag zelf was erg gezellig. Ik heb een mooie start aan blok 7 van de AWS gemaakt (dat is die met het mandje) en er werd weer lekker gekletst. Ik heb nog heel mooie foto's van de blokken van Hanneke, mijn moeder en mij, die ik ook nog even wil - en mocht - laten zien. Wat een verschil in kleurkeuze - zo leuk om te zien! - , maar allemaal even mooi.

Tot slot nog een fotootje van buiten waaruit duidelijk blijkt met welke uitdagingen we te maken hadden om de quilt goed op de foto te krijgen - het woei behoorlijk hard!

Sylvia's Bridal Sampler af!

Onze slaapkamer ziet er een heel stuk kleurrijker uit! Sinds gisteren ligt de Sylvia's Bridal Sampler gequilt en gewassen op het bed. Wauw, af!

Het wassen vond ik uiteraard doodeng. Er zitten vrij uitgesproken kleuren in de quilt en ook veel wit. Ik heb geen enkele stof voorgewassen, dat levert zo ontzettend veel werk op, dat ik toch maar gewoon het risico neem. Dus een heel pakje Colourcatchers erbij in de machine, wat geen overbodige luxe bleek: donkerpaarse doekjes kreeg ik terug. Maar met mijn quilt was er niets aan de hand, gewoon prachtig gelukt, alle potlood (2B) die ik gebruikt had om quiltlijnen aan te geven er ook gewoon uitgewassen. Ik ben blij!

Zo ziet de rand eruit, eerst een witte stof met bloemen, daarna een smal rood randje en een wat bredere donkerblauwe, en in die kleur is ook de bies gemaakt. Ik heb in elk blok vier ovalen gequilt, zogenaamde orangepeels en die zitten dus ook in de witte rand weer gequilt, op deze foto duidelijk zichtbaar.
Eerst was ik de donkerblauwe rand niet van plan, maar ik was toch niet tevreden over hoe het eruit zag. Je moet kennelijk geen lichte rand gebruiken, ook weer geleerd. De blauwe rand heb ik aangezet terwijl ik de quilt al gedubbeld had, dat werkte gelukkig ook.

Hier een fotootje van de achterkant met daarop het label (helemaal geïnspireerd op de leuke Stonefieldsblokjes die ik overal in Blogland zie), waarin mijn naam en het jaar geborduurd is.

Dan een laatste foto van de blokjes. Ik ben stiekem best wel trots op mezelf, dit was een hele klus!