5 x 5 = 25

Waar mijn afgelopen zaterdag vrij idyllisch aandeed, is de Paasmaandag weer wat gewoner. Het is stormachtig buiten, de kinderen spelen dus binnen. Ook moet ik weer aan wat schoolwerk en het huishouden geloven. Ik had me voorgenomen voor school niets te doen, maar inmiddels zit mijn plichtsbesef me zo dwars dat ik toch maar even aan de slag ben. Ik heb nog 27 betogen van V5 liggen die beoordeeld moeten worden en morgen is de grote schrijftoets van V6 waarvan ik er nog eens 58 mag becijferen. Oeps... Dus als ik vandaag nog enkele teksten van V5 kan doornemen, dan voel ik me wellicht wat beter over de rest van deze week en de volgende.

Ik heb weer wat sterretjes af en omdat het er nu 25 zijn die zich lekker in een vierkantje laten leggen, mochten ze weer even uitgestald worden en op de foto. Ik vind ze nog steeds leuk, gelukkig. Oudste zoon fantaseert nog over een vuurtoren die er ergens bij zou moeten. Ik denk er ook over na, maar weet het nog niet precies. Misschien wel een vuurtoren in een hoek van de quilt met daarboven de enorme sterrenhemel. Heeft ook nog wel wat.
In de sterren moet een verloop zitten, de quilt wordt naar boven toe lichter. Is mijn bedoeling, dus ik ben benieuwd hoe dat uitvalt.
Voorlopig nog lekker door met sterretjes maken. Ik zet ze pas aan elkaar als ik er voldoende heb en dat zouden er zo'n 88 moeten zijn. Ach, altijd leuk, zo'n plan voor de langere termijn!

Wat ik op het moment wel mis, is het echte doorpitwerk. Op het moment heb ik helemaal niets om door te quilten en dat vind ik ook altijd wel leuk werk. En zeg nu niet dat ik best iets van jullie door mag pitten (dat was het eerste wat mijn moeder riep toen ik me iets beklaagde over mijn gemis), want ik zit nog niet op werkverschaffing te wachten, maar ik wilde wel dat ik mijn werkzaamheden iets beter had gepland. Dat er nu nog iets door te pitten was. Dus ik heb twee keuzes: doorwerken aan de Antique Wedding Sampler of doorwerken aan de Starry Starry Night zodat er weer iets door te quilten valt. Da's nog best lastig kiezen, beide zijn zo leuk! Ik houd van de eenvoud van deze sterren en tegelijkertijd ook van de uitdaging van de Antique Wedding Sampler. Toch denk ik dat ik met de sterren in een versnelling ga. Oudste zoon wordt elke dag langer en pikt steeds papa's quilt in, met zijn huisjesquilt is hij echt niet meer tevreden (die wordt ook echt te klein voor hem). Dus er zit wat meer noodzaak in de sterrenquilt. Dus lekker door sterren, 5 x 5 = 25, 6 x 6 = 36: nog 11 stuks, dan mag-ie weer op de foto!

Eindelijk lente!

21 maart was het officieel lente, maar het was bewolkt, het was nat, het was guur. Ik zat aan tafel en ik keek naar buiten en ik dacht: "Is dit het nou?"
Maar vandaag scheen de zon al fel tussen de gordijnen door toen ik wakker werd. Het lukte me om heerlijk vroeg uit bed te komen, zodat ik een lange dag voor me had. Een lange vrije dag. Wat een zaligheid!
Ik heb lekker gelezen, gequilt en ik ben op de fiets met jongste zoon naar het centrum geweest. Even langs de bieb en even langs de boekhandel: ik had de nieuwe Quiltmania nog niet en die wilde ik toch wel heel graag.
Jongste zoon moet ook zo veel mogelijk oefenen met fietsen, want hij is er nog geen ster in. We wonen op loopafstand van school, dus hij fietst ook niet zo veel. In het drukke verkeer heb ik hem steeds bij de arm, omdat hij vrij wiebelig is en ook vrij onvoorspelbaar. Het gevolg was een heel gezellige fietstocht, maar ook best wel een vermoeide arm.
Dus toen we weer terug waren, ben ik niet direct verder gaan quilten, maar heb ik eerst een plekje in de zon opgezocht, in een beschut hoekje van de tuin. Daar was het zo lekker, dat ik zonder jas, maar met kopje thee en een paaseitje erbij de hele Quiltmania gelezen heb. Wat een leuke dingen stonden daar weer in. Ik heb echt een extra dag in de week nodig, zodat ik veel meer van al mijn plannen uit kan voeren!

Later in de middag heb ik toch naald en draad weer opgepakt en heb ik blok 19 van de AWS afgemaakt.Het was een bewerkelijke, maar weer zo leuk om te doen! De cirkels middenin zijn een eigen bedenksel: volgens het voorbeeld zou er een mooie cirkel in de stof gefussycut moeten worden, maar ik had geen stof waarmee dat kon. Helemaal niets vond ik zo kaal. En nu komen verschillende stofjes in het midden weer terug en dat lijkt toch ook wel erg leuk. Helemaal tevreden dus en op naar blok 20!

Morgen zal het opstaan wat minder gemakkelijk gaan, vermoed ik. We moeten op tijd, want we willen naar de kerk, en op tijd wordt nog wat vroeger nu de klok vannacht een uur vooruit gaat. Het geeft niet, na zo'n relaxte zaterdag is wat vroeger opstaan helemaal geen probleem.

Als je het niet laten kunt...

Verliefd, verslaafd, verslingerd... Quilten is niet zomaar een hobby, het is iets waar ik helemaal blij van kan worden. Een dag is direct leuk als ik weet dat ik 's avonds weer met lapjes spelen mag. Eng? Welnee, er zijn zo veel raardere zaken om verslingerd aan te raken.
Quilten is therapie. Ik ben er serieus mee begonnen toen ik figuurlijk in de lappenmand zat. Ruim vijf jaar geleden zat ik thuis met een burn-out en het is in die tijd dat ik op zoek ging naar iets wat mijn handen bezig zou houden om mijn hoofd wat meer rust te geven. Dat vond ik in quilten.
Nu is het iets wat ik niet laten kan. Bij voorkeur elke dag breng ik een aantal uurtjes door met naald en draad. Het is voor mij de perfecte manier om mijn drukke schoolleven even naast me neer te leggen. Het is goed voor me, dus het voelt beslist niet als verspilde tijd - hoewel ik me ook weleens afvraag hoeveel boeken ik wel niet zou kunnen lezen als ik wat meer tijd aan lezen zou besteden dan dat standaard half uurtje in bed voor het slapen gaan, maar van een gelezen boek krijg je geen warmte en van een quilt die af is wel. Haha...

Verliefd, verslaafd, verslingerd... Aan de Antique Wedding Sampler. Het is zo'n ontzettend leuke quilt om te maken! Zo afwisselend, uitdagend. Ik kon het niet laten om nog een blok te maken deze maand. We werken nu allemaal toch op een ander tempo in de quiltgroep en niet iedereen maakt alle blokken, dat het niet zo heel veel meer uitmaakt als ik er een vooruit werk.
De bloem die in de cirkel zit, komt uit een stof van Dutch Heritage, Arabesque.

Fotootje van Aztec-Rose.nl

Toen ik de stof bestelde, had ik geen idee hoe groot het patroon eigenlijk was. Eerst baalde ik er een beetje van, maar nu blijk ik er toch wel heel leuke dingen mee te kunnen. Verschillende bloemen komen op opvallende plaatsen in de quilt terug.
De blauwe stof die ik in de punten heb gebruikt, zorgde voor een extra uitdaging. Dit is een stof waarin ook een werkje geweven is en de stof is niet gewoon katoen, maar er zit iets glanzends in. De stof is ook vrij glad. Daarmee werd het best een uitdaging om hiermee te appliqueren, maar naar mijn idee moest deze stof het echt worden. Het is gelukt, ik word toch steeds handiger, mede door oefening met deze quilt.

Ik kan het niet laten, dat quilten. Daarom stop ik nu ook maar weer met dit blogberichtje, ik moet tenslotte ook nog even sashings om dit blok heen zetten, daarna lekker in bed met het boekenweekgeschenk. Welterusten!

Weer lekker verder!

Zeker nu die mooie randstof in huis is, blijft de Antique Wedding Sampler trekken. Dit blok begon ik twee weken geleden op cursus en ik maakte het gisteren af. De geappliqueerde bloemetjes in de hoeken hebben me nog meer dan een week gekost, dit was echt best wel gepriegel. De grote krans in het midden ging heel veel vlotter, alleen het appliqueren van de 'hartjes' kostte veel tijd. Ik heb direct de sashings erom heen gezet, aan drie kanten, want dit is het eerste blok van een nieuwe diagonale rij. En door met de volgende!

De kinderen zijn dit weekend uit logeren bij hun opa en oma in Noord-Groningen. Voor ons betekent dit een rustig weekendje en we gaan vanavond dan ook leuk met z'n tweeën uit eten. Even tijd voor elkaar!

Niet meer koud

Hij heeft er nooit last van, die winterse kou.
Onze hond is een border collie met een prachtige dikke vacht.
's Zomers heeft hij het weleens warm, maar 's winters is hij in zijn element.
Bijna 12 jaar is ons beestje alweer. 

Wie mooi wil zijn, moet kou lijden. Tenminste, dat vond ik, terwijl ik nog steeds erg blij in mijn niet- -meer-zo-warme mantel rondliep. Ik vond hem nog steeds zo mooi, nog steeds zo blij met mijn keuze van zeker vijf jaar geleden, dat ik er eigenlijk niet aan wilde dat de voering van de jas z'n langste tijd gehad had en mij niet meer de bescherming bood die ik nodig had in dit winterse weer. Wie mooi wil zijn, moet kou lijden. Ik had het er wel voor over.
Maar ik begon steeds vaker te twijfelen, in die tergend lange minuten als ik op het schoolplein stond te wachten en de wind vrij spel had. Was mijn jas toch niet wel erg versleten? Was hij al deze kou nog wel waard? Maar ik had al zo vaak op het internet naar een waardige vervanger van mijn jas gekeken en die nooit gevonden. De jassen waren allemaal zó saai!
Uiteindelijk vond ik iets. Weer Desigual. Dat is een Spaans merk dat ik erg mooi vind. Niet voor alles, maar dus wel voor jassen. De kleding is net iets anders, heeft net een twist. Ook mijn zomerjas heb ik van dit merk en met die jas ben ik ook al zo blij. Maar ik was een beetje huiverig om een winterjas van een Spaans merk te kopen. De Spaanse winters zijn toch iets anders dan de Nederlandse, zou deze jas wel warm genoeg zijn? Mijn zomerjas vind ik eigenlijk ook een tikje dun, maar zo mooi dat ik dat er 's zomers wel voor over heb. Dat is dan toch het enge van een internetbestelling, dat je het van tevoren niet kunt voelen, niet aan kunt trekken. Maar terugsturen zou altijd nog kunnen, dus ik ging ervoor, de jas kwam mijn kant op.
En daar werd ik heel erg blij van, de jas was nog leuker dan ik van tevoren had gedacht.

Mijn winterjas, in de voor mij
ongebruikelijke kleur olijfgroen
met paarse bloemen.

Mijn zomerjas, bezaaid met
allemaal gekleurde bloemen
en een prachtige ceintuur.

Enige nadeel: de sjaals die ik heb, zijn allemaal nogal bont en passen beslist niet bij de jas. In de winkels trof ik -alweer niet- wat ik zocht, dus ik besloot het maar zelf te maken.
Vandaar dat ik de breinaalden vast heb en heel wat afbrei. Een echte breister ben ik niet, maar ik vermaak me er wel mee en ik wil tenslotte gewoon die sjaal.

Veel zwart met een beetje paars dat in kleur verloopt, wordt het. Paars komt terug in de voering van de capuchon en in de bloemen. Zwart zit in de kraag en past overal bij. Ik brei in gerstekorrel en dubbele gerstekorrel en af en toe een ribbeltje. Wordt het toch nog een beetje afwisselend en vooral niet al te standaard.

Ik zal nooit zo'n heerlijk dikke vacht hebben als mijn border collie Rjukan, maar met mijn nieuwe jas en met binnenkort mijn nieuwe sjaal hoef ik beslist geen kou meer te lijden. Dus lente, je bent van harte welkom, maar het hoeft ook weer niet morgen zomer te zijn!