Ziek, zwak en misselijk

Sinds gistermiddag ben ik ziek. Het is niet die beruchte griepgolf, want ik kan nog lopen, maar lekker voel ik me beslist niet. Vandaag ben ik dus ook niet naar mijn werk geweest, ik zou niet weten hoe ik nu dertig pubers per uur in bedwang moet houden, bovendien vind ik mijn lokaal best wel ver weg van de wc's. Om maar niet te spreken over al die leerlingen en collega's die ik ook weer aan zou kunnen steken, dus de beste plek is voor mij nu toch echt even thuis.
Af en toe pak ik mijn borduurwerkje even, als ik niet lig te suffen op de bank. Langzamerhand komen er wat meer contouren in het kersttafereel en stiekem ben ik ook al weer een stukje verder dan dit. Dit is een foto van zondag, toen kwam ik er niet meer aan toe om het bericht ook te plaatsen.

Sherlock de border collie van nu bijna tien maanden vindt het reuze gezellig dat ik thuis ben. Maar ik ben niet echt in staat tot een langere wandeling (het houdt echt op bij een blokje om en dat is al zéér vermoeiend), dus ik laat hem dan maar spelen in de tuin. Die is omheind, dus dat kan prima. Aan de achterkant van de tuin ligt een sloot en Sherlock heeft nog nooit bedacht dat hij daar misschien overheen kon. Maar er blijken wel andere dieren gebruik te maken van die sloot en dat is een lastiger probleem. Sinds een dag of wat heeft een zwaan besloten om van onze sloot zijn (of haar) winterresidentie te maken. Vanochtend dobberde de vogel dus ook achter het huis, maar net achter een struik, waardoor ik hem niet gezien had toen ik Sherlock de tuin in liep. Sherlock werd gek, blaffen en gek doen en de zwaan kon niet weg, want de sloot was grotendeels dichtgevroren, alleen het water dat hij zelf in beweging had gehouden was nog open.
Met een bezem heb ik Sherlock weer naar binnen gejaagd, als de zwaan wel in de aanval zou gaan, zou Sherlock waarschijnlijk een probleem hebben.
Ik werd al bang, wat nou als die zwaan echt vast zat daar? Moest ik de dierenambulance bellen? Hoe kon-ie nu weer weg? Gelukkig bedacht de zwaan vrij snel zelf een oplossing: op ijs kun je staan. Dus al glibberend en glijdend stapte hij over het ijs, weg bij die tuin met die woeste border collie. Hij zit nu een paar huizen verderop en Sherlock inspecteert de tuin telkens nauwgezet. Ik hoop zo dat de zwaan verstandig is en vannacht ergens anders, achter een ander huis, gaat slapen. Het gaat zo'n 8 graden vriezen, als het beest hier echt vast komt te zitten, hebben we toch wel een probleempje...