63. Bear's Paw

Tussen de huizen door, gebeurt er ook echt nog wel wat aan mijn Sylvia's Bridal Sampler. Ik ben alleen in een vrij moeilijke rij aanbeland en voor sommige blokjes ben ik een beetje bang. En aangezien ik vastbesloten ben alles op volgorde te maken, loop ik nu dus wat vertraging op. Er komt een Mariner's Compass aan en het middenblokje van de quilt dat helemaal applicatie is: het huis van Elm Creek en daarvoor twee figuurtjes, de bomen en de rivier. En applicatie vind ik nog steeds best lastig.

Dit blokje was niet lastig. Wel veel stukjes en ik wilde ervoor zorgen dat de stof op een mooie manier door zou lopen. Eerder lette ik daar eigenlijk niet echt op, maar ik waagde me ook niet aan de streepjes. Nu nog steeds niet overdreven, maar soms kun je met strepen toch wel heel leuke dingen doen.
Dit is Bear's Paw. In de romans van Jennifer Chiaverini was dit, volgens mij, het blok waarvan je vooral geen quilt voor een jongetje moest maken. Dan zou die jongen veel van huis zijn of weglopen, of iets dergelijks. Zo bestaat er bij een aantal blokken een bepaald bijgeloof. Ik kan me niet direct voorstellen dat de keuze voor een blok iets kan veroorzaken. Ik vind het aan de andere kant wel heel leuk dat elk blok een naam heeft, je kunt er vaak wel weer iets mee uitdrukken.

Het is nu kerstvakantie, dus ik heb wat meer tijd om te quilten. Heerlijk! Van mijn baas kreeg ik als kerstcadeau een boekenbon. Daarvoor heb ik dit leuke boek aangeschaft:

Ik zal er niet direct wat uit gaan maken, want ik heb al zo vreselijk veel liggen, maar de manier waarop Katharine Guerrier over kleur nadenkt, vind ik heel aansprekend. En ook begin ik (zelfs na nog maar twee en een half jaar quilten) een voorraadje scrips / restjes op te bouwen. De quilts die zij in dit boek beschrijft zijn leuk, vrij gemakkelijk te maken en vooral ook lekker bont. En daar houd ik van.