104. Glorified Nine-Patch

Dit blokje kon je op twee manieren maken. Het boek van Sylvia's Bridal Sampler doet dit vaker, een alternatief bieden. Het waren ronde naden of applicatie. Ik heb voor het laatste gekozen. Eerst heb een simple nine-patch gemaakt waarin de buitenste blokken verlengd werden. Daarna heb ik de rondingen erop geappliceerd. Ik ben hier tevreden over en als ik het lapje gestreken heb, zal het nog wel een stukje  mooier zijn!

Hè hè, ik ben weer bij. Ik ben nu bezig met het 105ste blokje, dus alles wat ik tot nu toe af heb, staat ook op de blog. Ik zal proberen het wat braver bij te houden!

103. Churn Dash

102. The Friendship Quilt

Is toch wel leuk geworden. Ik had een foutje gemaakt bij het knippen van de stoffen. De lange banen rondom het midden waren een stukje te kort. Hoe en waarom ik het malletje te klein heb gemaakt, ik heb geen idee, maar er moest in ieder geval een stukje aan. En dat is heel decoratief maar een rood bloemetje geworden. Lijkt haast alsof het zo hoort!
Al deze stoffen komen uit een Moda Charmpack: Warmth. Ik vind veel deze stofjes prachtig, maar de stukjes stof zijn net te klein om veel mee te kunnen. De fatquarters of de rollen stof hebben ze bij Gelrebloem nooit gehad en ik heb ook niet ergens anders mijn favorieten uit deze serie kunnen vinden. Ach, het zij zo. Er zijn meer dan genoeg mooie stoffen over!

101. Road to Oklahoma

Het eerste blokje van de nieuwe rij, rij K. Ik heb de ene diagonaal beige gemaakt om iets van die 'Road' erin terug te laten komen. En naar Oklahoma? Ik geloof niet dat ik per se naar Oklahoma hoef. Ik wist eigenlijk niets van de staat, niet eens waar dit stukje land lag, dus ik heb maar even gegoogled.

Het ligt centraal in Amerika. De naam komt uit een Indiaanse taal en betekent zoiets als 'rood volk'.

Ach, zo'n uitzicht heeft natuurlijk wel iets! Er is in ieder geval ruimte, heerlijk!

100. Follow the Leader

Nummer 100! Dit blokje heet Follow the Leader en doordat ik dit blokje bij mijn moeder heb gemaakt (tijdens haar verblijf op de christelijke camping Betteld) moest ik aan de extra betekenis denken die in deze titel zit. Volg de leider, de leidsman van mijn leven is God, dus volg God.
Mooi dat juist nummer 100 voor Hem gereserveerd is!

De top is nu vierkant en te groot om nog aan de schutting te hangen voor de foto, maar ook te groot voor mijn bed. Dus nu heb ik 'm maar op de grond in de tuin gelegd, met autootjes langs de zijkanten om opbollen te voorkomen. Al wankelend op het glijbaantje van de kinderen heb ik een foto genomen. Hoe doen jullie dit, mooie foto's van grote quilts maken? Ik vind het een hele uitdaging!

99. Snail's Trail

Dit blok vond ik zo ontzettend leuk om te doen! Het maken van de mallen was een crime, want dat zijn er gewoon veel, maar daarna is het erg leuk naaien. Met veel plezier aan gewerkt, dus.

98. Jacob's Ladder

Een van de mooiere blokken, maar niet zo heel mooi op de foto gekomen. Er is een moment gekomen dat ik sneller quilt dan blog, dus deze foto's zijn gemaakt terwijl de blokjes al in de top zitten. Maar omdat ik toch van elk blokje een aparte foto laat zien, heb ik hier ook maar foto's van gemaakt. Ik heb al gemerkt dat mensen mijn blog als naslagwerk gebruiken (van hoe moest dat blokje ook alweer nu ik mijn boek even niet voor handen heb) en dat wil ik dan ook graag volledig houden.

Afgelopen weekend was het een en al drukte bij ons. Quintijn, mijn oudste zoon, werd 6 jaar en dat hebben we uitgebreid gevierd. Op zaterdag hebben we gebarbecued met de familie van mijn man en op zondag kwam mijn familie. Niet gescheiden omdat ze elkaar zouden bijten, maar omdat het anders bij elkaar wel een heel grote groep wordt met erg veel kinderen. Op deze manier hebben en houden we aandacht voor iedere gast. Maar een heel weekend feest, dus. Heerlijk, maar ook best wel druk.

En zoonlief nu dus alweer 6 jaar. Wat gaat het snel! Ik weet nog zo goed hoe die eerste dagen met hem waren, dat heb ik altijd vrij sterk in de dagen rondom zijn verjaardag. Moeder word je toch maar één keer, hoewel ik me ook alles rondom Dantes geboorte erg goed kan herinneren. In oktober wordt hij vier, maar hij mag over tweeëneenhalve week al starten met school. Kleine kindertjes worden groot!

97. Pinwheel 2

Dit was het laatste blokje dat ik op vakantie maakte. Tijdens de terugreis heb ik het afgemaakt, 's ochtends heel vroeg terwijl we door Duitsland reden. We waren om 8 uur 's avonds van de camping in Oostenrijk vertrokken en hebben de hele nacht doorgereden. 12 uur later waren we thuis. Heerlijk, thuis!

We hebben prachtig dagen gehad. Hier zijn we in Minimundus, een soort Madurodam, waarin prachtige gebouwen van over de hele wereld in een schaal van 1:25 te bewonderen zijn. Dante vond het wel vreselijk moeilijk om overal vanaf te blijven.

Ook vijfentwintig keer zo klein is de Eiffeltoren nog steeds indrukwekkend groot!

Hier staat Dante voor Palazzo Vecchio, een prachtig gebouw uit Florence, waar DH en ik bijna twee jaar geleden waren. Toevallig speelt dit palazzo een rol in het boek dat ik net aan het lezen ben, de nieuwe roman van Dan Brown, "Inferno", Dante overigens ook. Een iets oudere Dante, dan.

Toen we op onze voorlaatste dag een drielandentoer door Oostenrijk, Italië en Slovenië reden, troffen we in het eerste Italiaanse dorp dat we aandeden al een Via Dante (we staan op de foto onder het straatnaambordje), waar we ook een gelateria aandeden en heerlijk echt Italiaans ijs aten.

Maar we aten vaker Italiaans. Dit zeer Italiaans aandoend restaurantje troffen we in het centrum van Villach (Oostenrijk). Tien dagen ervoor was het geopend, door Italianen die amper Duits spraken, dus we bestelden in het Italiaans. Nee hoor, ons Italiaans is minder dan ons Duits, dus we probeerden maar gewoon Engels, wat werkte.

Quintijn vond het leukste onderdeel van onze reis het zien van een ijsbeer. Een echte, maar hij was wel opgezet.

Mijn bijna-omhelsing met een grizzlybeer vond ik ook wel indrukwekkend.

Ook nog even een plaatje van de bergen, want ook die hebben we natuurlijk in overvloed gezien. De bergen rondom onze camping vond ik vrij tam, deze vond ik leuker. Dit zijn de Julische Alpen in Slovenië. Bij het bord op de voorgrond kun je de kinderen en mij zien.

Maar aan alles komt een eind, ook aan onze prachtvakantie. Deze foto is van midden in de nacht, terwijl we ergens in Duitsland snel een kopje koffie dronken.
Zien jullie de pleister onder Quintijns kin?
Tijdens ons laatste half uur op het strandje aan het meer, besloot Quintijn nog even de waterglijbaan vanaf de andere kant te beklimmen, waardoor hij in botsing kwam met een kind dat wel van de goede kant de glijbaan af ging.
Het resultaat was bloed, veel bloed en een snee van 2,5 cm in Quintijns kin. Ik kreeg de randen niet goed bij elkaar, dus zelf met hechtpleisters plakken was geen optie. Dus maar naar het ziekenhuis, want een huisarts in Oostenrijk doet dit soort dingen niet. Het ziekenhuis vinden was een hele opgave, maar eenmaal daar werden we ontzettend goed geholpen. Quintijn kreeg vier hechtingen en een grote pleister. Hij heeft zich ontzettend stoer gedragen, heeft geen traan gelaten.

En dan toch even eindigen met een vrolijker plaatje, een foto die ongeveer een uur voor Quintijns ongelukje genomen is. Dante bij mij op schoot in het water, want zelf zwemmen in een meer is nog een beetje te eng.
Dag leuk Oostenrijk! Beslist tot een volgende keer!

96. Puss in the Corner

Niet een heel bijzonder blokje, maar niet elk blokje kan een ster zijn, dan zou de quilt niet mooi worden! Voordeel van zulke blokjes is wel weer dat ze snel klaar zijn en dan kun je weer verder met de volgende.

Op vakantie in Oostenrijk bevoeren we het Ossiacher meer. Een meer van 11 km lang, zo'n 4 km breed en 28 graden warm. Zeer zwembaar dus, maar eerst gingen we even alle dorpjes langs het meer bekijken. Een boot voer van dorp naar dorp, in twee en een half uur het meer rond. Erg leuk om te doen. Bovenop het dak van de boot stond voor de kinderen een roer, zodat zij ook de boot eens konden besturen. Of in ieder geval konden denken dat ze dat deden!

Het Wurzelpark was ook leuk. Allemaal dingen gemaakt van boomstammen, daarbij allemaal waterspelletjes door het bos heen. Voor de kinderen dus ook een interessante boswandeling!

We zijn nu alweer een week thuis, maar ik kijk nog steeds met heel veel plezier terug. Zou zo wel weer terug willen!

95. Rolling Stone

Sorry voor de onderbreking van de reisverslagen. Mijn volgende vakantie diende zich alweer aan: een paar dagen bij mijn moeder op de camping. Heerlijk gerelaxed, veel gelezen, veel gequilt, want dat is wat mijn moeder ook leuk vindt. We kunnen het dus prima samen vinden zo voor de caravan. Het weer was heerlijk, hoewel wel wat warm, maar ook dan kun je best een naald vasthouden.

Op dinsdag zijn we een eind gaan fietsen. Ik had als reisdoel een quiltwinkel in gedachten, Marin in Westendorp, ongeveer 2 uur fietsen van de camping, dus een mooi tochtje. Jammer genoeg was de winkel dicht, ik had niet goed genoeg op de site gekeken, daar stond het wel. Dus van buitenaf hebben we Marin bewonderd, een heleboel bakken met mooie stofjes, een erg leuk winkeltje.

Ondanks deze tegenvaller was de fietstocht erg leuk en beloonden we onszelf met een heerlijke portie ijs op de terugweg. En op de camping weer verder met quilten, het is ook niet zo dat we per se nieuwe stofjes nodig hebben, het is gewoon leuk!

94. Autumn Leave

Ik heb er geen herfstblad van gemaakt. Hoe zou ik dat kunnen, zo midden in de zomer?! Deze tint blauwgroen komt verschillende keren in mijn quilt terug, ik vond 'm voor dit blad heel geschikt. Het blad zelf is gepieced, zoals je ziet. Het steeltje is geappliceerd. Ik ken nu een aantal technieken die ik afwisselend gebruik. Hiervoor heb ik de stof om een kartonnetje geplakt die ik daarna met een blinde steek heb vastgezet. Daarna heb ik de achtergrondstof open gemaakt om het kartonnetje er weer uit te pielen. Dat is best lastig werk. Maar het resultaat is goed. Ik werk ook wel met needle-turn, maar dat vond ik voor het uiteinde van het steeltje lastig, om de hoekjes recht te krijgen.

Verder met mijn vakantieverslag! Op dinsdag was het tijd om naar de Apenberg te gaan. Een soort Apenheul, maar dan bovenop een berg waar de auto vrij veel moeite mee had. Op diezelfde berg ligt kasteelruïne Landskron, dat we tijdens de hele reis als referentiepunt gebruikten: het ligt boven Villach en je ziet het steeds.

De apen waren leuk. Er leven zo'n 150 Japanse makaken op de berg, die dus continu uitzicht hebben op de ruïne. In een groep werden we door de gids door het park geleid.

De apen doen geen kunstjes, maar ze vertonen soms wel uit zichzelf gedrag dat voor kunstjes door zou kunnen gaan.

Voor de kinderen was vooral de speeltuin interessant, waar ze heerlijk in de schaduw in de zandbak konden spelen.

's Avonds kregen we slecht weer, maar toen heb ik in de tent heerlijk aan dit blokje kunnen werken. Wat is vakantie toch heerlijk!

93. Farmer's Daughter

De reis naar de Ossiacher See verliep voorspoedig, hoewel het wel een lange reis was. In Duitsland waren ze ongeveer aan alle wegen tegelijk bezig, de eerste Duitse woorden die we oppikten waren 'Baustelle' (wegwerkzaamheden) en 'Stau' (file). We stopten regelmatig, zodat de kinderen even rond konden lopen. Halverwege de reis overnachtten we in een hotel in Neurenberg.
Terwijl we in de auto zaten, speelden de kinderen wat met het speelgoed dat ze in hun rugzakjes hadden ingepakt of ze keken een filmpje op de iPad. En ik begon ondertussen aan het volgende blokje: Farmer's Daughter.  Tijdens de reis kwam ik nog een heel eind en ik had wel de verwachting dat ik het 's avonds op de camping af zou kunnen maken. Ha ha!

Eenmaal aangekomen in Ossiach, werden we door een mevrouw van Vacan Soleil ontvangen die ons naar onze tent bracht. We hebben nog geen eigen tent en hadden er dus één gehuurd om eens te kijken of het campingleven iets voor ons is. De tent was in orde, maar we gingen toch direct weer weg: naar het restaurantje van de camping, want we hadden HONGER! De jongens aten vissticks met patat, DH at een pizza en ik koos voor de zomersalade, want ik bedacht me dat ik onderweg al best wel veel gesnoept had en dat ik binnenkort toch echt aan de bikini moest geloven.

Het was al donker voordat we beide jongens slapend hadden en wij moe voor de tent neerploften. Ik heb geen enkele steek meer gemaakt...

De volgende dag ving het campingleven echt aan met douchen in het wasgebouw en broodjes halen bij de campingwinkel. We besloten ook een wandeltocht te gaan maken. Tegenover de camping ging een pad de berg op, een Schlucht, dat is een pad langs een waterval, zoals we later in de vakantie leerden.
De dame van Vacan Soleil noemde het een prachtig pad voor de kinderen, zij zouden het wel tien keer op en neer kunnen rennen. Weer ha ha, want onze kinderen bleken geen berggeiten, wat ik eigenlijk ook wel wist. Omhoog was een flinke klauterpartij, wat ze wel een leuke uitdaging vonden, maar ik heb doodsangsten uitgestaan. Maar omhoog bleek nog niet zo'n probleem. Het was voor ons gezin niet mogelijk om dezelfde weg naar beneden te nemen, dat zou zeker valpartijen opgeleverd hebben, dus we moesten langs een weg naar beneden. En dat duurt altijd langer. Na een wandeling van vijf uur waren we weer op de camping.
We hadden de wandeling totaal onderschat (mede dankzij de dame van Vacan Soleil) en hadden maar één pakje drinken per persoon en wat snoepjes bij ons gehad. Dit zou ons niet weer gebeuren.
's Avonds heb ik eindelijk dit blokje afgemaakt. Maar het was een leuke eerste echte vakantiedag!

92. Trip around the World

Dit blokje heeft een heel toepasselijke naam: Trip around the World. Ik maakte het namelijk af toen wij bezig waren met onze kleine reis om de wereld, nou ja, naar Oostenrijk dan in ieder geval.
Ik heb jullie mijn vakantievoorbereidingen laten zien. Op deze manier kon ik ook in de auto heel gemakkelijk quilten en daar heb ik de eerste helft van onze reis naar Oostenrijk goed gebruik van gemaakt. Daarna werd het landschap zo mooi dat ik continu naar buiten keek en bovendien werd het zo warm in de auto (onze airco is stuk) dat een naald vasthouden niet echt mogelijk was.

We zijn dus weer terug van onze prachtige, heerlijke vakantie. We zijn naar Karinthië in Oostenrijk geweest, een heel mooi stukje van de wereld. Het weer was prachtig, de omgeving was mooi, de kinderen meestal lief. Het was dus een supervakantie! Gisteren zijn we weer thuis gekomen en nu is het dus weer wennen aan het gewone leven. Nou ja, nog niet helemaal, want op dit moment gelden de zegeningen van het docentenbestaan: ik heb nog vijf weken vakantie over! De eerste weken hoef ik echt niet veel voor school te doen, dus kan ik even echt genieten van mijn kinderen, wat extra tijd aan het huishouden besteden en bovenal tijd besteden aan mijn hobby's: lezen, quilten en borduren.

Op dit moment zit ik heerlijk in de tuin, het is gelukkig ook in Nederland lekker warm, dus de overgang is niet zo groot. Stel je voor dat we hier weer direct in de regen terecht kwamen! Ik heb het pierebad voor de jongens opgezet, maar zij verkiezen op dit moment de warme zolder omdat ze met hun lego willen spelen. Tja, dat hebben ze ook bijna twee weken moeten missen...

We hebben een vrij actieve vakantie gehad. Ik heb dus minder gedaan aan mijn quiltwerk dan ik misschien gehoopt had, maar ik zal jullie alles wat ik wel gedaan heb in de komende dagen laten zien, telkens met een stukje vakantieverslag erbij. De planning is dus elke dag een berichtje! Komen jullie morgen weer lezen? Tot dan!

91. Sawtooth Star

Ik ben al begonnen aan de blokjes. Natuurlijk, ik kon het niet laten, leuke blokjes in een blokjesboek, hoe kun je dan je borduurwerk pakken? En bovendien, ik heb er nog negen over, ik heb de hele rij inmiddels in het blokkenboek zitten. Hoe zou ik negen blokken op vakantie in elkaar kunnen zetten?

Maar om te voorkomen dat ik toch al mijn voorknipwerk alweer in elkaar zet, heb ik nog maar even een Dear Jane blokje genomen, gewoon voor de afwisseling. Het is het blokje naast het midden, G6, dat Papa's Ster heet, wat opvallend is omdat het gisteren toen ik het maakte, mijn ouders' trouwdag was. Mijn vader wordt nog steeds zó gemist!

En om even te laten zien hoe klein zo'n blokje ook alweer is, even wat referentiemateriaal. En zie je dat kleine sterretje in het midden? Ik heb nog nooit zulke kleine stukjes gepatcht, ik heb dit zonder foundation gedaan omdat ik wel eens wil kijken hoe ver ik kom zonder. Het Ohio Starretje is 2,5 cm, een inch dus. Het hele blok is 11 cm (4,5 inch). Leuke uitdaging!