93. Farmer's Daughter

De reis naar de Ossiacher See verliep voorspoedig, hoewel het wel een lange reis was. In Duitsland waren ze ongeveer aan alle wegen tegelijk bezig, de eerste Duitse woorden die we oppikten waren 'Baustelle' (wegwerkzaamheden) en 'Stau' (file). We stopten regelmatig, zodat de kinderen even rond konden lopen. Halverwege de reis overnachtten we in een hotel in Neurenberg.
Terwijl we in de auto zaten, speelden de kinderen wat met het speelgoed dat ze in hun rugzakjes hadden ingepakt of ze keken een filmpje op de iPad. En ik begon ondertussen aan het volgende blokje: Farmer's Daughter.  Tijdens de reis kwam ik nog een heel eind en ik had wel de verwachting dat ik het 's avonds op de camping af zou kunnen maken. Ha ha!

Eenmaal aangekomen in Ossiach, werden we door een mevrouw van Vacan Soleil ontvangen die ons naar onze tent bracht. We hebben nog geen eigen tent en hadden er dus één gehuurd om eens te kijken of het campingleven iets voor ons is. De tent was in orde, maar we gingen toch direct weer weg: naar het restaurantje van de camping, want we hadden HONGER! De jongens aten vissticks met patat, DH at een pizza en ik koos voor de zomersalade, want ik bedacht me dat ik onderweg al best wel veel gesnoept had en dat ik binnenkort toch echt aan de bikini moest geloven.

Het was al donker voordat we beide jongens slapend hadden en wij moe voor de tent neerploften. Ik heb geen enkele steek meer gemaakt...

De volgende dag ving het campingleven echt aan met douchen in het wasgebouw en broodjes halen bij de campingwinkel. We besloten ook een wandeltocht te gaan maken. Tegenover de camping ging een pad de berg op, een Schlucht, dat is een pad langs een waterval, zoals we later in de vakantie leerden.
De dame van Vacan Soleil noemde het een prachtig pad voor de kinderen, zij zouden het wel tien keer op en neer kunnen rennen. Weer ha ha, want onze kinderen bleken geen berggeiten, wat ik eigenlijk ook wel wist. Omhoog was een flinke klauterpartij, wat ze wel een leuke uitdaging vonden, maar ik heb doodsangsten uitgestaan. Maar omhoog bleek nog niet zo'n probleem. Het was voor ons gezin niet mogelijk om dezelfde weg naar beneden te nemen, dat zou zeker valpartijen opgeleverd hebben, dus we moesten langs een weg naar beneden. En dat duurt altijd langer. Na een wandeling van vijf uur waren we weer op de camping.
We hadden de wandeling totaal onderschat (mede dankzij de dame van Vacan Soleil) en hadden maar één pakje drinken per persoon en wat snoepjes bij ons gehad. Dit zou ons niet weer gebeuren.
's Avonds heb ik eindelijk dit blokje afgemaakt. Maar het was een leuke eerste echte vakantiedag!