Dit was het laatste blokje dat ik op vakantie maakte. Tijdens de terugreis heb ik het afgemaakt, 's ochtends heel vroeg terwijl we door Duitsland reden. We waren om 8 uur 's avonds van de camping in Oostenrijk vertrokken en hebben de hele nacht doorgereden. 12 uur later waren we thuis. Heerlijk, thuis!
We hebben prachtig dagen gehad. Hier zijn we in Minimundus, een soort Madurodam, waarin prachtige gebouwen van over de hele wereld in een schaal van 1:25 te bewonderen zijn. Dante vond het wel vreselijk moeilijk om overal vanaf te blijven.
Ook vijfentwintig keer zo klein is de Eiffeltoren nog steeds indrukwekkend groot!
Hier staat Dante voor Palazzo Vecchio, een prachtig gebouw uit Florence, waar DH en ik bijna twee jaar geleden waren. Toevallig speelt dit palazzo een rol in het boek dat ik net aan het lezen ben, de nieuwe roman van Dan Brown, "Inferno", Dante overigens ook. Een iets oudere Dante, dan.
Toen we op onze voorlaatste dag een drielandentoer door Oostenrijk, Italië en Slovenië reden, troffen we in het eerste Italiaanse dorp dat we aandeden al een Via Dante (we staan op de foto onder het straatnaambordje), waar we ook een gelateria aandeden en heerlijk echt Italiaans ijs aten.
Maar we aten vaker Italiaans. Dit zeer Italiaans aandoend restaurantje troffen we in het centrum van Villach (Oostenrijk). Tien dagen ervoor was het geopend, door Italianen die amper Duits spraken, dus we bestelden in het Italiaans. Nee hoor, ons Italiaans is minder dan ons Duits, dus we probeerden maar gewoon Engels, wat werkte.
Quintijn vond het leukste onderdeel van onze reis het zien van een ijsbeer. Een echte, maar hij was wel opgezet.
Mijn bijna-omhelsing met een grizzlybeer vond ik ook wel indrukwekkend.
Ook nog even een plaatje van de bergen, want ook die hebben we natuurlijk in overvloed gezien. De bergen rondom onze camping vond ik vrij tam, deze vond ik leuker. Dit zijn de Julische Alpen in Slovenië. Bij het bord op de voorgrond kun je de kinderen en mij zien.
Maar aan alles komt een eind, ook aan onze prachtvakantie. Deze foto is van midden in de nacht, terwijl we ergens in Duitsland snel een kopje koffie dronken.
Zien jullie de pleister onder Quintijns kin?
Tijdens ons laatste half uur op het strandje aan het meer, besloot Quintijn nog even de waterglijbaan vanaf de andere kant te beklimmen, waardoor hij in botsing kwam met een kind dat wel van de goede kant de glijbaan af ging.
Het resultaat was bloed, veel bloed en een snee van 2,5 cm in Quintijns kin. Ik kreeg de randen niet goed bij elkaar, dus zelf met hechtpleisters plakken was geen optie. Dus maar naar het ziekenhuis, want een huisarts in Oostenrijk doet dit soort dingen niet. Het ziekenhuis vinden was een hele opgave, maar eenmaal daar werden we ontzettend goed geholpen. Quintijn kreeg vier hechtingen en een grote pleister. Hij heeft zich ontzettend stoer gedragen, heeft geen traan gelaten.
En dan toch even eindigen met een vrolijker plaatje, een foto die ongeveer een uur voor Quintijns ongelukje genomen is. Dante bij mij op schoot in het water, want zelf zwemmen in een meer is nog een beetje te eng.
Dag leuk Oostenrijk! Beslist tot een volgende keer!
Wat een heerlijke vakantie hebben jullie gehad en mooie foto's en tja, nu is het nog nagenieten. Fijn weekend! Groetjes Wilma
BeantwoordenVerwijderenJammer dat jullie vakantie op het einde nog een ongelukje kende, maar al bij al goed afgelopen. Het boek van Dan Brown heb ik ook op vakantie gelezen, spannend hé! En ja, als je een zoontje hebt dat Dante noemt, is het een must.
BeantwoordenVerwijderendat klinkt - ondanks het ongelukje - als een heerlijke vakantie! en ja, thuiskomen is ook altijd weer heerlijk!
BeantwoordenVerwijderenWat hebben jullie een leuke vakantie gehad, Oostenrijk is zo mooi. De blokken die je hebt gemaakt zien er prachtig uit.
BeantwoordenVerwijderenZo, eindelijk tijd om én je vakantie bij te lezen, én te reageren! Het klinkt als een heel fijne vakantie op zo te zien een hele mooie plek! Zijn jullie nu om, komt er een eigen tent? Of toch liever een huisje volgende keer?
BeantwoordenVerwijderenVoor mij is kamperen toch echt het enige écht vakantie gevoel, veel gemakkelijker om dan de boel (die er toch al bijna niet is) de boel te laten.
Dat van die eerste wandeling op een pakje drinken en wat snoepjes.... wauw! Dat zou ons niet zo snel gebeuren trouwens, door schade en schande wijs geworden en wetende dat onze kindjes op honger NIET functioneren hebben wij altijd bergen en bergen eten en drinken te veel bij ons ;-)