Ik had vandaag de kinderen lekker op tijd in bed liggen en om kwart over zeven was ik alweer beneden. Maar het was niet direct handwerktijd: het was inpaktijd. Ik had in de afgelopen weken al het één en ander verzameld en dat moest nu toch maar eens door een papiertje omhuld worden. Over een week komt immers de goedheiligman die doet alsof hij ons gezin voorziet. Dit is het laatste jaar dat oudste zoon niet doorheeft dat ik degene ben die zijn verlanglijstje leest en andere leuke dingen voor hem verzint. Het laatste jaar dat de Sinterklaasmythe nog waarheid is voor hem. Volgend jaar zal hij gniffelend zijn schoentje zetten, want hij weet wel dat er geen zwarte piet door het klapraampje klimt om de mandarijn op te halen en chocomuntjes terug te leggen. Maar toch zal-ie op z'n hardst zingen, want tja, je weet het tenslotte maar nooit.
Hij is nu 7 jaar en daarmee vinden we dat het toch maar tijd wordt hem iets wijzer te maken. Ik weet niet meer hoe oud ikzelf precies was toen ik achter het niet-bestaan van Sinterklaas kwam, maar ik weet nog wel dat ik het in een boek las. En dat wil ik eigenlijk wel voorkomen. Ik ben benieuwd hoe dat dan gaat, hoe goed oudste zoon dit geheimpje voor jongste zoon kan bewaren.
Maar nu eerst nog even met twee jongens in spanning het sinterklaasfeest vieren.
Mama heeft de wasmand vol cadeautjes al ingepakt!
Mooi blokje geworden. Nog heel veel plezier straks met de Sinterklaas viering. Groetjes Wilma
BeantwoordenVerwijderen