Stap 2 in het verrassingsproject

Quiltcursus vorige week: we leverden allen onze acht blokjes in, die werden gehusseld en er werden vier grote vierkanten gevormd van 16 stukjes en vier van 4 blokjes elk. Die moesten aan elkaar gezet worden. Dit zijn de blokjes die ik meekreeg, op de juiste manier aan elkaar gezet. Wat een leuke kleurtjes, hè! Zelf ben ik helemaal weg van die petrolachtige stof met blaadjes, waarvan ik de okervariant had om in elkaar te zetten (twee van die blokjes zitten hier ook weer in!). Dus van die petrolkleurige stof is toch ook maar een stukje mee naar huis gekomen, te veel stofjes kun je volgens mij niet hebben.

Wat ik heel grappig vond, is dat ik mijn eigen blokjes aan de manier van naaien kon herkennen. Iedereen zet het weer op zo'n eigen manier vast, leuk om te zien!

Volgende keer gaan we hier weer mee verder, ben benieuwd wat dit leuke quiltje gaat worden!
En ben jij ook weg van deze stofjes? Marja van het Quiltkabinet heeft ze net binnen, dus als je snel bent...!

Blok 8 AWS

Heerlijk: Pinksterweekend! Net dat dagje extra maakt een weekend zo ontzettend fijn. Vandaag hebben we wel een drukke dag gehad. We hebben verschillende fietsenwinkels bezocht om uiteindelijk te slagen bij de derde. Oudste zoon was zijn 20 inch-fietsje echt ontgroeid en maakte nu in een keer de sprong naar een 26 inch. Het past net, hij fietst er al heel goed op. Nu kan jongste zoon ook op een wat grotere fiets, de 20 inch is nog in prima staat. Maar ook ik had een nieuwe fiets nodig, mijn fiets heeft in de afgelopen jaren toch wel te lijden gehad onder alle kinderzitjes en vooral de kilo kind die daarin vervoerd werden. Nu de kinderen niet meer achterop hoeven, was het tijd weer eens van de fietsenregeling van het werk gebruik te maken. Je kunt dan via je brutoloon een fiets kopen, wat toch een aardig percentage scheelt.
Ook ik heb een mooie fiets gevonden, daar kan ik weer heel wat jaren op vooruit!
Terwijl de fietsenhandelaar de fietsen in orde maakte, gingen wij naar de kermis. Pinksterkermis, echt een traditie bij ons in het dorp. Samen met oudste zoon ben ik in de octopus geweest en omdat het nog erg rustig was enorm lang heen en weer geslingerd. Manlief ging met jongste zoon in het spookhuis, daar hoef ik écht niet in, ik schrik veel te snel. Verder hebben de mannen nog gevoetbald (we hebben duidelijk geen voetballers) en in een trappenhuis gelopen. We hebben ons wel vermaakt, maar waren ook wel blij weer van het terrein af te zijn. Onwaarschijnlijk hoe hard die muziek daar telkens staat. Zouden de kermismedewerkers dat nog wel in de gaten hebben of allemaal al met een gehoorbeschadiging kampen?

Anyway, de foto van deze blog hoort bij een veel rustiger zaterdag. Dit blok moest ik afgelopen week afhebben voor de quiltclub. We hebben alweer acht blokken gemaakt, het schiet op. We zitten op een derde, als ik de driehoeken voor het gemak even niet meereken. Ik vind het nog steeds zo ontzettend leuk om te doen!

Na het avondeten zag ik deze felle regenboog op z'n kop in de lucht, recht boven me. Je ziet er nog een glimp van een tweede regenboog onder zitten. Maar hoe kan dit? Ik heb dit nog nooit zo gezien. De lucht was strakblauw, geen drupje regen. Wel heel mooi en gezien de titel van mijn blog, toch ook maar even een fotootje hier. Probleem van deze regenboog: de uiteindes zijn niet te zien en i.i.g. niet op de grond. Waar moet je dan de pot met goud zoeken?

Edit 5 minuten later: Via mijn Facebook wist iemand me te vertellen wat dit was: een circumzenitale boog. Aha, wist niet dat die bestond, dus weer wat geleerd vandaag!

Speldenkussentje

Er zijn grote projecten, heel grote projecten en kleine projecten. Dit was dus zo'n klein project. Ook erg leuk. En erg snel af, een avondje werk was dit.

Ik ga naar Engeland en ik neem mee... uiteraard mijn quiltspullen, want wie weet had ik nog wel in de bus een verloren moment dat ik wat steekjes maken kon. Maar ik wilde alles in een minibakje mee en mijn speldenkussen alleen vulde dat bakje al. Dus er moest een minispeldenkussentje komen. Ik had ooit bij iemand op de blog een foto van een speldenkussentje gezien, maar die kon ik niet meer vinden. Dan maar uit mijn hoofd wat proberen. 

5x5 cm is de maat van dit speldenkussentje en dan 2,5cm hoog. Er zit een omslag bij, die gevuld met wat quiltvulling een handig naaldenboekje vormt. Allemaal klein, zeker. Maar het voldoet! Alles wordt dichtgebonden met een mooi gevlochten koordje van DMC. 

In de bus naar Londen trok ik veel bekijks met mijn naald en draad. En de leerlingen vonden dit speldenkussentje zo schattig. Hoezo is quilten suf? Voor 43 leerlingen is het ineens best hip.

Verrassing?

Acht kleine blokjes. In een voor mij heel rare kleur, dat okergeel. Wat is dit dan? Wat wordt dit dan?
Ik heb geen flauw idee. Ingrid en Marja wel. Vorige maand bij quiltclub kregen we allemaal twee stukjes stof mee, allemaal dezelfde crème met beige stip en iedereen een verschillende kleur, allemaal stofjes die Marja net in haar nieuwe collectie heeft (en die zijn móói!). Ik dus oker. Erbij zat het blokje dat we ervan moesten maken, acht keer graag. En dan zouden we de komende maand (zaterdag dus) wel zien wat we er verder mee zouden doen. Spannend!
En weet je, stiekem vind ik dit wel een erg mooi stofje. Wie weet wordt okergeel 'm ooit ook nog wel!

Vorige week realiseerde ik me dat ik nog maar één blokje gemaakt had. Door mijn schoolreis naar Londen, door mijn plotselinge borduurverslaving, was dit er even bij ingeschoten. Toen gingen we naar Roden, naar de Vrijbuiter, om te kijken of we een tent konden vinden die bij ons paste. En ik had deze stofjes mee. En mijn nieuwe minispeldenkussentje, waarvan ik jullie ook nog een fotootje moet laten zien. En toen zat er zo weer een in elkaar.

De tent vonden we trouwens ook. Deze Outwell is ruim, heeft genoeg slaap- en leefruimte voor ons en is gemakkelijk mee te nemen. En hij is blauw, wat natuurlijk geen argument is, maar wel erg leuk.

Over een paar weken kunnen we hem uitproberen, ik ben heel benieuwd!

(Op 15 mei toegevoegd: Ik kwam met jongste zoon uit zwemles en zag toen een stel mensen op het grasveld bezig met het opzetten van een tent. Deze! Ze hadden 'm ook net gekocht en wilden even oefenen. Nog mooi een paar tips meegekregen.)

Toen weer in de auto, door naar mijn schoonouders waar we de kinderen zouden afleveren. Weer een blokje af. Op de terugweg naar huis waren nummer drie en vier ook zomaar af. 's Avonds overigens niet gepatcht, we waren heerlijk uit eten met z'n tweeën in een tapasrestaurant. Negen jaar getrouwd moet je ook samen vieren, tenslotte!

Aan het eind van de week waren alle blokjes af, soms moet je alleen maar even op gang komen!

Long time no see!

Long time no see... zeker! Het was augustus 2010 toen ik voor het laatst blogde over en borduurde aan Train of Dreams. Ik vroeg me toen al af hoe lang het weer zou duren voordat ik het weer op zou pakken. Schandalig lang dus, bijna vijf jaar. Er kwam een andere hobby tussen, zo gezegd...
Maar zoals ik vorig jaar rond deze tijd van het jaar ook ineens een borduur-craving had (toen heb ik heel veel geborduurd aan de afghan), kwam die ook nu weer boven drijven. Het quilten doe ik ook nog steeds wel, maar het staat op een net iets lager pitje dan anders.
De kleuren zijn op deze foto wel erg warm, het is net iets neutraler in het echt, maar deze foto is in het zonlicht gemaakt.

Het was vandaag echt heerlijk weer, in de tuin was het ook echt lekker. Toch weerhield dat zoonlief niet van lekker lezen onder zijn quilt. Hij verslijt mijn Suskes en Wiskes (die ik al jarenlang spaar, ik heb er véél, ruim een meter in de boekenkast) soms haast letterlijk. 

Ik speel nog met wat ideeën voor een volgende quilt voor hem, hij groeit hier eigenlijk uit, hij groeit echt als kool, in de afgelopen maand zo'n twee schoenmaten! Maar ik ben reuzetrots op mijn lieverd, die dus zelfs in het zonnetje nog steeds dol is op zijn huisjesquilt.

Morgen start het CE, direct met Nederlands voor VWO. Dan krijg ik het weer erg druk, ik moet het werk voor twee klassen nakijken en daarna volgt nog de tweede correctie. Het is een vernieuwd examen, dus hoe het er precies uitziet, weet ik zelf ook nog niet. Erg spannend dus ook. Tussendoor gewoon nog wat therapeutisch quilten en borduren. En gelukkig is het donderdag alweer Hemelvaart!