Het midden van de AWS

Hier is-ie dan: het middelpunt van de Antique Wedding Sampler: de ster. Helemaal niet zo ingewikkeld, alleen de broderie perse kost wat meer tijd. Ik heb nu 13 blokken gemaakt en ben daarmee officieel over de helft van de blokken. Uiteraard ben ik nog niet over de helft van de top, want de broderie driehoeken kosten ook wel wat tijd, en daarvan moet ik er nog 8 grote en 4 kleine maken. Gisteren heb ik direct maar 2 grote weer voorbereid, kan ik die oppakken als ik daar zin in heb en komt al die broderie perse niet aan het eind.

Gisteren wat het ook weer quiltbee in Earnewâld, gezellig als altijd, maar toch weer anders. Onze groep die al jarenlang bestaat, is onlangs uitgebreid met een paar nieuwe leden. Volgens mij heel gezellige leden, maar het is gewoon weer even wennen aan elkaar. De inside jokes die we toch wel opgebouwd hebben worden nu wat minder gemaakt of moeten uitgelegd worden, dus het wordt tijd om vooral weer veel nieuwe grappen te krijgen. 

Tijdens de middag heb ik blok 13 afgemaakt en de voorbereiding voor blok 14 gedaan. Kleurtjes kiezen had ik thuis al gedaan, daarvoor had ik alle blokken op de grond liggen.

Nauwlettend hield ik in de gaten dat de hond er niet overheen wandelde of dat de kat erop ging liggen. Normaal gesproken ben ik naar de kat toe niet zo streng, met die fluwelen pootjes maakt ze m'n top echt niet stuk (ze weet dat ze geen nagels uit mag steken), maar nu is er heel groot risico van vlekken, ze heeft een open wond op de rug.
Mijn kat Fjodor is ernstig ziek. Wat eerst een abces leek, bleek bij de dierenarts een tumor, hoogstwaarschijnlijk een fibrosarcoom. Het groeit snel, waardoor ik een operatie ook niet aandurfde, het operatievlak is ook nogal beroerd: het gezwel zit tussen de schouderbladen, dus praktisch geen snijruimte. De dierenarts voelde bovendien al uitzaaiingen, dus de kans dat het volledig weggehaald kan worden is uiterst klein. Dan wil ik Fjodor de ellende van een operatie niet aandoen, de kans dat het er heel snel weer zit, is te groot.
Maar het vervelende van deze tumor is dat er ontstekingscellen in zitten en dat het dus open is, dat is ook de reden dat ik een abces vermoedde. Ze heeft er soms echt wel last van en dan krabt ze dus ook. Ik denk dat ze pijn heeft, maar dat laten katten niet zo snel zien. Haar gedrag verandert ook. Ik vind het zo zielig en vraag me ook af hoe lang ik dit aan moet kijken... Ik vermoed dat het deze of volgende week een definitief ritje naar de dierenarts wordt...

Foto van eerder dit jaar.
Van de voorkant ziet ze er nog net zo uit.
De rugkant is dus heel naar om te zien.