39. Orange Peel

De kinderen zijn uit logeren. Ze gaan twee nachten kamperen bij hun opa en oma in het grote huis, met de grote achtertuin, waar nu dus een tent opgezet wordt, waar opa en oma met hun drie kleinzonen gaan kamperen. De jongens hadden er heel veel zin in en ik ook, want de kinderen uit logeren, betekent een hele dag voor mij alleen. En morgen ook nog! Dus dan wordt er gequilt.

Ik heb dus weer een blokje af, weer met ronde vormen. Dit keer kon ik volgens het boek kiezen tussen ronde vormen naaien of appliceren. Aangezien ik even genoeg heb van ronde vormen naaien - hoe mooi het resultaat ook mag zijn - heb ik voor appliceren gekozen. Dat moet ik tenslotte ook nog leren. Dit was geen moeilijke vorm, dus ik heb de stof om de mal geregen en daarna gestreken. Daarna kon ik de sinaasappelschillen zonder moeite op de stof vastzetten. Wat wel even wennen was, was het naaien met zijde. Dat geeft mooiere resultaten met applicatie, was me verteld en dat is zeker waar: de draad wordt haast in de stof getrokken en je ziet hem dus nog veel minder. Maar zijde is dun, het voelt aan als spinrag, behalve dat het niet kleeft en het is heel glad. Het gleed dus heel vaak weer uit mijn naald en ook het afhechten was een een uitdaging. Maar het is weer gelukt: nummer 39 is klaar. Op naar nummer 40 en daarmee weer een rij af.

38. Rosebud

Het tempo zit er weer wat meer in. Dit is blokje D8, Rosebud. Ik ben dit blokje begonnen tijdens de quiltclub op zaterdagmiddag en vanavond heb ik het afgemaakt. Gewoon een leuk, simpel blokje.

De foto is wat blauwig uitgevallen, ik vermoed dat dat aan het avondlicht te wijten valt, maar de achtergrond is gewoon wit met een blauw bloempje en niet lichtblauw.

37. Robbing Peter to pay Paul

Lange naam voor een blokje. Mag ook wel, want ik ben er minstens zo lang mee bezig geweest. Maar, het is gelukt! Mede dankzij jullie aanmoedigingen en adviezen zit nu toch blokje D7 aan zijn rij vast en ben ik nu inmiddels bezig met het volgende blokje, Rosebud. Iets gemakkelijker, gelukkig, want daar was ik ook even aan toe.

Gisteren had ik ook weer quiltcursus in Earnewâld en dat was zoals altijd weer erg gezellig. Van mijn groepsgenoten heb ik weer erg mooie dingen voorbij zien komen. Wat ik ook heel leuk vind, is dat we nu met z'n drieën aan Sylvia's Bridal Sampler bezig zijn. Mijn moeder werkt in het groen en rood, ik in het blauw met rood en dan werkt er ook nog iemand met batikstoffen, wat ook een prachtig kleurrijk geheel wordt. Haar quilt-in-wording en de lapjeskast vol batikstoffen bij het Quiltkabinet inspireerden me om voor de Flower Basket Medaillon Quilt niet alleen Kaffe Fasset stoffen te verzamelen, maar ook batiks. Het combineert ook uitstekend, als het maar kleurrijk is. Ik heb me nog nooit aan één bepaalde collectie gehouden in een quilt en waarom zou je ook? In mijn SBS heb ik ook weer batikstof, rozenstoffen, basisstoffen maar ook klassieke stoffen. En ik vind het mooi en daar gaat het uiteindelijk toch om?

Ik kwam er gisteren ook achter dat ik niet de enige blogschrijver in onze groep ben, ook Ingrid houdt een blog bij, waarop haar prachtige diamanten en een mooie quilt in grijstinten te zien zijn. Neem vooral eens een kijkje!

Wil het toch?

Vanavond heb ik toch het gewraakte blokje opgepakt, onder het mom van 'niet opgeven'. En de eerste zijde zit vat en een tweede is gespeld en zal dus ook genaaid kunnen worden. Dit gloriemoment wilde ik toch ook graag even delen!

Helemaal niet te warm

Ondanks het warme weer vind ik het 's avonds geen enkel probleem om lekker onder mijn quilt te kruipen. Om hem door te pitten, natuurlijk. Het is wel een beetje warm, maar niet vervelend warm. Dit is het een na laatste blok dat ik moet. De laatste is de Ohio Star, het eerste blok wat dat ik maakte voor deze quilt, het eerste blok bij de quiltcursus. Het heeft wel iets toepasselijks om daar de quilt mee af te ronden. En dan moet natuurlijk de rand nog. Daar quilt ik hetzelfde kabelpatroon in dat ik ook in mijn vaders quilt gebruikt heb, gewoon omdat deze quilt ook met die periode te maken heeft. het lichtblauwe stofje dat je in dit blok ziet, en dat ook in meerdere blokken in deze quilt ziet, zit ook in mijn vaders quilt. Het enige stofje dat ze gemeenschappelijk hebben, overigens.

De komende dagen logeert mijn moeder weer bij ons. Morgen is mijn oudste zoon jarig, hij wordt dan 5 jaar, en daarvoor wilde ze natuurlijk wel bij ons zijn. De dag daarna hebben we weer quiltcursus, ondanks de zomer wilde onze groep toch nog graag samenkomen. Gelukkig was dat voor Marja van het Quiltkabinet geen probleem. Dus zaterdag weer lekker quilten, en dat zullen we de komende dagen dus ook wel weer veel samen doen. Voor mijn moeder is het nog steeds erg moeilijk om te quilten als ze alleen is. Niet omdat ze het niet zou kunnen, maar wel omdat het haar teveel herinnert aan de ziekteperiode van mijn vader. Hij vond het erg fijn dat zij die hobby samen met mij oppakte, hij vond het altijd erg gezellig, huiselijk, en juist daardoor is het voor mijn moeder heel schrijnend om met de lapjes bezig te zijn nu ze alleen thuis is.  Ik vind het jammer dat ze dat zo voelt, want ik vind juist wat rust in het werken met mijn handen, maar ja, mijn situatie is totaal anders natuurlijk. Het is, denk ik, veel aangrijpender om je echtgenoot te verliezen dan je vader.
Ik hoop dus dat we in de komende dagen, nu mijn moeder en ik weer even samen kunnen quilten, veel steekjes kunnen zetten en daarmee onze gedachten weer iets kunnen verzetten.

Grumble...

Dit is blokje D7, Robbing Peter to pay Paul. Nou ja, een kwart ervan dan, want ik had vier zulke blokjes moeten maken, in twee kleurstellingen. Het had zo mooi kunnen zijn. Maar honderden spelden later, heb ik alleen nog maar dit kwartje in elkaar en moet ik toegeven dat ik verslagen ben door dit blok. Ik weet niet hoe ik dit moet maken, de bolling past telkens niet in de holling en inmiddels snap ik niet hoe ik dit ene stukje wel voor elkaar heb kunnen krijgen. Nou ja, met heel veel bloed, zweet en tranen, maar dat hielp dus niets bij de andere stukjes. Ik heb gepriegeld, uitgehaald, opnieuw gepriegeld en na meerdere keren proberen had ik er gisteren genoeg van. Ik bedacht al een alternatief blok, met dit ene gelukte stukje als middelpunt. Maar dan heb ik dus niet de echte Sylvia's Bridal Sampler, dan is het me dus niet gelukt. En falen, daar heb ik nu ook weer niet zo heel veel zin in. Dus volgende week zaterdag maar eens op les vragen. Ik heb wat verkeerd gedaan, maar wat, dat weet ik nu nog niet.

Ondertussen was ik ook wat bezig geweest met een applicatieblokje E4 Indiana Rose, gewoon omdat ik zin had in applicatie. Dat was ook vrij vlot over. Grumble. De roos zelf zat in korte tijd en mooi vast. Maar daarna kwam het blad en daar zat ik zo te knoeien met de naadtoeslag, daar had ik gewoon niet genoeg van. Ook maar weer even op les vragen. Het is me inmiddels zeer duidelijk waarom er zoiets als quiltles bestaat. En het is me ook duidelijk dat ik nog maar een beginnende quiltster ben na die twee jaar oefenen. Nog heel veel jaartjes te gaan, ik ben gelukkig naar maar 32.

Gewoon doen

Als ik moe ben, dan wil ik niet teveel nadenken, zeker niet over ingewikkelde blokken met ronde vormen, zoals dat blokje waarmee ik nu bezig ben. Dan zou je natuurlijk niet kunnen handwerken, maar dat is voor mij geen optie. Handwerken is mijn vorm van ontspanning, de goedkoopste en de beste therapie. Dus dan ga ik quilten, het doorpitten, bedoel ik dan. Dat vind ik anders best wel een saai werkje, maar nu is het heerlijk. Niet nadenken, gewoon doen.

36. Odd Fellow's Chain



De foto doet het blokje geen recht. Ik heb er veel gemaakt en dit is de minst slechte...

 Blokje 36, ook alweer af. Ik zit stiekem al een beetje in vakantiemodus, waardoor ik overdag ook al wat aan mijn quiltwerk kan doen in plaats van alleen maar 's avonds. Dit is de laatste schoolweek. Er zijn geen lessen meer. Afgelopen maandag was de rapportenvergadering en dinsdag en woensdag waren de sportdagen. Ik zou vandaag mee met wadlopen, maar dat ging niet door vanwege een kans op onweer. Jammer, maar wel een extra dag thuis, dus 's ochtends het huishouden en 's middags met de kinderen gespeeld, waarbij ik ook regelmatig wat voor mezelf mocht doen. 'Ga jij nu maar werken,' zei mijn oudste dan, nadat ik weer een maaltje duploblokjes ophad. Totdat ik weer patiënt in hun ziekenhuisje moest zijn. Maar toch, heel wat steekjes en heel wat gezelligheid!
Morgen en vrijdag nog wel school, maar alleen maar 's ochtends. Daarna echt vakantie!

Ik ben nu met blokje D7 begonnen en dat blokje heeft allemaal ronde vormen. En ronde vormen betekent heel veel spelden, want anders krijg je het niet mooi. Hier even een snapshot, dan zien jullie hoeveel spelden... Links op de foto mijn speldenkussen, vorig jaar gemaakt van twee log cabins. Vanwege de grootte blijft hij gemakkelijk liggen.

35. Stars and Squares

Blokje nr 35, oftewel D5 'Stars and Squares'. Veel kleine stukjes, maar dat vind ik juist leuk. Lekker doorwerken aan blokje 36, nog veel meer kleine stukjes. Jeeh!

Basket Medaillon van Kim McLean

Het is toch deze geworden! Ik heb er een hele poos over gedacht en gedubd en deze quilt sprak me toch echt meer aan dan de Hearts and Flowers quilt die ik ook heb laten zien. En hoe vaak maak je nu een applicatiequilt, dan moet je toch gaan voor de quilt die je ècht aanspreekt?

Ik begin er echt niet direct aan, ik moet nog veel meer stofjes verzamelen. Ik word er alleen heel zenuwachtig van als ik iets gevonden heb wat ik echt mooi vind en ik heb het niet in huis. Dan word ik bang dat op het moment dat ik het wel wil gaan maken, het patroon niet meer te krijgen is. Wat best wel een reëel scenario is, niet alles is altijd verkrijgbaar. En ik heb het vermoeden dat meer handwerksters en misschien wel in het bijzonder quiltsters hier last van hebben en dat daardoor die enorme voorraden ontstaan.

Vanmiddag viel het patroon in de bus en ik maakte het pakketje open. Een beschrijving die me nog vrij goed te doen voorkwam. En toen het eigenlijke patroon, levensgroot op soort vloeipapier. Oeps. Nu moet ik nog wel even op quiltcursus navragen wat ik hier nu precies mee moet, want dit is echt anders dan ik tot nu toe heb gedaan. (Als iemand tips heeft, ze zijn zeer welkom!) En dan de stoffenlijst, o jee.... Voor de achtergrondstof heb ik al 7 meter nodig. Zelfs al neem ik een goedkope stof, dan nog loopt dat behoorlijk in de papieren. Ik begin wel te begrijpen waarom de applicatiequilts als de luxere beschouwd worden. En dan ben ik nog blijer dat ik voor een patroon gekozen heb dat me echt wat zegt.

34. Rambler

 Tussen alle stiksteekjes door quilt ik natuurlijk ook nog weleens. Je bent besmet of je bent het niet en ik ben duidelijk, heeeel duidelijk wel besmet met het quiltvirus. Ik ben vorig weekend aan dit lapje begonnen. Mijn moeder logeerde bij ons en ik wilde heel graag dat zij ook haar lapjes weer oppakte. Voor mij werkt het als een soort van therapie, ik hoop dat het voor haar ook zo is. Terwijl mijn moeder bij mij was, quiltte ze ook wel lekker, zo goed zelfs dat ze te weinig stoffen meegenomen. Nu zijn er rode en groene stofjes van mij in haar SBS verwerkt, vind ik alleen maar leuk. Zijn onze quilts ook een beetje familie.
Dit blokje, Rambler, heb ik vrijdagavond afgemaakt, weer in gezelschap van mijn moeder. 

Naast de standaard 'pasfoto' wilde dit lapje ook wel graag even poseren bij onze uitbundig groeiende hedera. Leuk he, dat groen.  Geeft me inspiratie voor mijn volgende blokje!

Met de stiklijntjes bezig...

Het grootste deel van de sok staat erop! Ik ben nu bezig met de stiklijntjes, alle figuurtjes moeten natuurlijk ook nog omlijnd worden. Maar ik ben niet zo'n fan van stiksteekjes, daarom ben ik ook fervent fan van Haeds. Waar ik overigens ook weer eens hard mee bezig moet. Zoveel leuke dingen, zo weinig tijd...
Boven de naam van mijn lieftallige echtgenoot komt ook nog een smalle rand zoals die eronder en een heel klein stukje lucht. Gewoon lekker doorgaan, over twee weken begint de zomervakantie, en het duurt nog heel lang voordat het Kerst is!