78. Pinwheel

"Dat kan ik ook!" was de reactie van manlief, toen ik hem gisteravond dit blokje liet zien.
"Dat wil ik weleens zien," zei ik. Maar natuurlijk moest hij toen zijn tijd aan nuttiger zaken (lees: lezen) besteden.
Ik moet toegeven dat dit blokje na het vorige wel even anders was. Gisteravond heb ik de stukjes getekend, geknipt en ik elkaar genaaid. Terwijl ik ondertussen ook nog veel gekletst heb met m'n moeder en dus echt niet de hele tijd keihard aan het werk was.
Een blokje in een avond. Dat heb ik niet zo vaak.

Misschien rijst bij sommigen van jullie nu de vraag wat ik de rest van de week gedaan heb? Ik heb het afschuwelijk druk met mijn werk gehad, het is toetsweek en ik heb erg veel nakijkwerk. Maar daar ga ik niet de hele avond mee door, anders word ik gillend gek. Maar ik had geen zin meer in ingewikkeld werk, dus ik heb heel vaak de huizenquilt gepakt om verder door te pitten. Hij gaat lekker, ik ben met de laatste randen bezig. Jeeh! Dus wie weet komende maand een blogbericht met weer een quilt die af is. Mijn vierde (als ik het babyquiltje voor mijn nichtje Amber meetel). En ondertussen heb ik nog zoveel plannen. De schapenquilt voor Dante, manlief wil graag een quilt met in de hoofdrol Pi (die 3,14 nog wat, inderdaad), ik ga nog Kim mcLeans Flower Basket Medaillon Quilt maken, ik heb nog een Grandmother's Flowergarden in gedachten. Soms denk ik ook aan een Dear Jane, in allemaal van die mooie stofjes van Judie Rothermel... Nog zoveel quilts in mijn gedachten. Wat wordt het allemaal nog leuk, wat een fantastische hobby!

77. Odd Fellow's Chain

Ik ben verliefd... Want dit is toch wel weer een heel erg leuk blokje. Ontzettend veel stukjes, ja... tja... Ik ben er dus wel een poos mee bezig geweest. Maar de combinatie van kleuren en vormen heeft er iets erg leuks van gemaakt. Ben er blij mee!

Kippetjes

Zaterdag was het weer tijd voor quiltclub en mijn moeder en reden weer naar Earnewâld. Zoals altijd was het weer erg gezellig. Het is altijd erg inspirerend om het werk van de anderen te zien. We zijn pas twee jaar geleden met quilten begonnen, maar wat kunnen we al veel!
Ik zal volgende keer eens vragen of ik ook foto's van hun werk mag maken. Een van mijn quiltclubvriendinnen houdt zelf ook een weblog bij: http://utfrysland.blogspot.nl . Ze heeft een ongelofelijk tempo en maakt erg mooie dingen.

Deze keer was het Quiltkabinet helemaal in paasstemming. Er stonden een paar grote takken en daarin hingen allemaal paaskipjes. Ik wilde geen nieuwe dingen oppakken, maar op de paaskipjes werd ik toch op slag verliefd. Direct op zaterdagavond maakte ik mijn eerste paaskip, dat diertje is met mijn moeder mee vertrokken.

Op zondag maakte ik toen nummer twee en drie. Het is niet moeilijk. Wel een beetje jammer dat ik nu pas op de foto zie dat de kinderen de kraaltjes van de pootjes helemaal tegen de kip aan hebben geschoven, maar die horen dus onderaan de pootjes te zitten.

Over de kinderen gesproken: zij waren eveneens direct verliefd op de kippetjes. De oudste wilde ze mee naar school en de jongste at zijn boterhammetje niet op voordat er een kip naast hem op de bank zat. Deze paarse is de favoriet van de jongste en de gebloemde hierboven die van de oudste.

Eén kip is dus nog niet uitverkoren en zij verschuilt zich maar tussen de takken (zie je ook de tak met katjes? Die vond ik in het bos, er was een hele stapel afgesneden, daarvan heb ik een paar takken meegenomen). Ik vond dat er toch ook een geel kuikentje bij moest zijn, dat is dan maar mijn favoriet.

Mooie voorjaarstakken dus in huis, met kippetjes en eieren. Dat de eieren van chocola zijn, hebben we nog maar niet aan de jongens verteld; dan zou er allang geen één meer in hangen...!

76. Lancaster Rose

Er zijn drie echte applicatieblokjes in de Sylvia's Bridal Sampler. Dit was de derde alweer, dus ik heb inmiddels best wel wat met applicatie geoefend. Het is een techniek die ik zeker kan gebruiken wanneer ik met de Flower Basket Quilt van Kim McLean ga beginnen. Ik vind het wel een erg arbeidsintensieve techniek, maar erg leuk om te doen!

Nu nog even het hoofd van het schaap voor Dantes quilt vastzetten en dan weer met de jongens naar zwemles. Een vrije dag is zeker geen vrije dag, dit is het eerste moment van de dag dat ik een kwartiertje voor mezelf heb. Soms verlang ik al naar een gezellig handwerkclubje in het bejaardentehuis, met alle tijd voor m'n hobby. Maar het nadeel daarvan is weer dat je waarschijnlijk geen meerjarenplannen durft te maken. Ach, gewoon gelukkig zijn met wat je hebt, ook al is dat af en toe een kwartiertje. Nadat ik vanavond mijn werk voor school af heb, heb ik vast nog wel wat tijd!

75. Sylvia's Shooting Star

Dit vond ik weer eens een superleuk blokje om te maken. De staart van de ster is foundation, de rest is piecing. En dan zijn dat best kleine stukjes. Elk blokje van de sampler is 6 inch, dat is zo'n 15 cm. De ster is dus zo'n 7,5 cm in het vierkant. Als achtergrond heb ik donkerblauwe batik gebruikt omdat dat de donkerste stof is die ik heb en zo het mooiste contrast zou vormen. En dat is aardig gelukt, denk ik. De foto is minder sterk. Ik heb deze met de iPad gemaakt, maar ik krijg toch echt betere foto's met mijn fototoestel. Eigenlijk ook logisch.

Nu ben ik bezig met nummer 76, Lancaster Rose en dat is weer applicatie. Dat duurt wat langer, maar is ook heel leuk om te doen. En tussendoor nog wat borduren en natuurlijk ook doorpitten van Quintijns Huizenquilt.

Ik was van plan om gisteren een heel eind door te pitten, maar toen ik eenmaal daar aan toe was, kon ik nergens een vingerhoed vinden. Ik heb er twee, omdat ik al eerder eentje ben kwijt geraakt. Die was toen door één van de kinderen gekidnapt. In ruil daarvoor lag er een lego-blokje in mijn handwerkbakje. Eigenlijk was het vrij logisch dat ik hem enkele weken later in één van de lego-bakken weer tegenkwam. Eerlijk geruild.
Maar toen had ik al een andere gekocht, het is vreselijk vervelend om zonder vingerhoed te zitten als je daar eenmaal aan gewend bent. Het is een verlengstukje van mezelf, heel vaak merk ik niet eens dat ik hem om heb. Mijn oudste zoon noemt het ook een ring, maar dan zonder gat erin. Mijn trouwring met het quilten! ;-)
Maar gisteren waren dus beide vingerhoedjes weg. Vlak voor bedtijd had Dante er een in zijn handjes en hij graaide toen ook de andere uit het bakje. "Het zijn er twee!"  kraaide hij toen verrukt. En toen heb ik niet opgelet. Want even later wáren het er twee en daar kwam ik pas achter toen Dante allang vredig en zonder schuldgevoel lag te slapen. Toen kon ik hem niet meer vragen waar hij in vredesnaam die vingerhoeden verstopt had, want ik kon ze nérgens meer vinden.
Ik ben maar gaan borduren, daarbij mis ik een vingerhoed het minst. Maar leuk vond ik het niet.
Vanochtend wist Dante natuurlijk nergens van. En toen begon ik ook al aan mezelf te twijfelen, maar ze waren echt nergens. En pas halverwege de ochtend, toen ik Dantes kamer wat ordende, zag ik ze liggen: in het hoekje van Dantes kamer, bijna achter de boekenkast, mijn twee vingerhoeden.
Nu heb ik eentje veilig opgeborgen, dat is nu de reserve. En eentje heb ik vanmiddag alweer veelvuldig gebruikt. "Afblijven, Dante! Is van mij!"

Blok 27 van de afghan is af!

Blok 27 is af en het is erg leuk geworden! Het borduurproject dat mijn moeder en ik zes weken bedachten, werkt! Ik probeer elke dag een half uur te borduren. Het lukt niet altijd, maar dan pak ik op een andere dag gewoon een uur. Zo komt er toch elke week zo'n drie à vier uur borduurtijd bij. Hoeveel steekjes dat dan weer zijn, weet ik niet, maar het schiet dus toch wel op!

Hier is even een foto van het blokje in close-up. Leuk toch, die bloempotjes. De afghan vormt een plaatje zoals ik dat zelf ook wel graag in mijn achtertuin zou zien.

De rechterhoek van de afghan is nu af. Allemaal bloemetjes, een mooie gieter, een prachtig vogelhuisje. Voorjaarsstemming! Past wel bij vandaag, bij die eerste heerlijke lentedag!

74. Dove in the Window

Vrijdagavond zat ik aan de tafel te tekenen, de tegen de vijftig stukjes van dit blokje. Ondertussen keek ik naar de Love Boat op YouTube, is af en toe gewoon erg grappig, dat jaren 70 sentiment. Ik had net het blok af en op mijn doek gespeld toen mijn schoonvader belde. Hij vliegt vandaag weer voor zijn werk naar Amerika en wilde eigenlijk nog wel graag ons zien voordat hij vertrok. Dat kon.
Dus de doek werd opgerold, een etuitje met quiltspulletjes ingepakt en we vertrokken zaterdagochtend naar Noord-Groningen.
Bij mijn schoonouders is het altijd heel relaxed, iedereen gaat gewoon lekker z'n gang. Dus het was ook helemaal niet raar dat ik aan de grote tafel mijn doek met lapjes weer uitrolde en driehoekjes aan elkaar ging zetten. Toen mijn schoonvader na een paar uur tuin met zijn kleinkinderen weer binnen kwam, had hij verwacht dat het wel klaar was.
"Goh, dit is wel erg arbeidsintensief," zuchtte hij. Tja, dat klopt. Als je werkloon zou moeten berekenen, kom je ver in de duizenden euro's. Onbetaalbaar.
Jammer, professioneel quiltenmaakster zit er als carrière dus ook niet in.
Maar ik vraag me ook af of ik mijn 'kindjes' zomaar zou kunnen verkopen.

Vanmiddag heb ik - na wat schoolwerk - snel dit blokje afgemaakt, zodat ik nog een foto kon maken met daglicht. Er zijn op de foto twee dingetjes mis gegaan: het hoekje rechtsbovenin is echt wel goed, maar heb ik net verkeerd gestreken. En dat rafeltje in het midden onder, vloog net zo hard terug naar het lapje als dat ik hem eraf plukte. Of het was telkens weer een ander rafeltje, ik zit altijd onder de stofrestjes.
En vanavond kan ik lekker weer aan het tekenen. Misschien wel weer met de Love Boat op de achtergrond, waarom niet?

73. Sarah's Choice?

Schattig blokje, toch? Maar toen ik het maakte, had ik mijn hoofd er niet bij. Ik merkte op een gegeven moment dat lichtblauw en donkerblauw elkaar niet goed afwisselden, dus ik tornde en naaide opnieuw. En toen had ik uiteindelijk dit blokje.
Maar toen ik het boek erbij pakte, bleek er helemaal niets van te kloppen. Ik heb in het middenstuk al lapjes verkeerd aan elkaar gezet, zodat het geen molentje werd, maar meer een soort mozaïek.
En wat doe je dan?
Iets uithalen wat eigenlijk best wel een leuk blokje is geworden? Omdat je precies de Sylvia's Bridal Sampler wilt maken? (Terwijl ik al ontdekt heb dat zelfs in de voorbeeldquilt stukken van blokjes afwijken van het patroon.)
Of gewoon blij zijn met wat ik gemaakt heb en het keurig in mijn quilt verwerken.
Ik koos voor het laatste. Dus eigenlijk is dit blokje geen Sarah's Choice, maar Sjoukje's Choice.
Klinkt ook best goed.