Heerlijke verjaardag

Een paar dagen geleden kreeg ik van een bedrijf per mail de vraag of ik voor mijn verjaardag een knalfuif wilde, gewoon een feestje of een dag waarop je het lekker allemaal zelf mag weten. Ik kies altijd voor dat laatste. Een knalfuif is echt niet aan me besteed, feestjes vind ik leuk, maar hoeven niet voor mezelf te zijn -stiekem is het ook gewoon een bende werk- en een dagje voor mezelf vind ik juist ontzettend lekker. Een dagje waarop ik zonder schuldgevoel kan doen wat ik leuk vind.

Het is geen hele dag geworden, maar toevallig valt mijn verjaardag wel op een dag dat ik pas 's middags op mijn werk hoef te zijn. Ik heb met opzet ook geen andere afspraken gepland, waardoor ik de hele ochtend voor mezelf heb. En dan is het natuurlijk borduurtijd! Ik heb aan Train of dreams gewerkt en nu ben ik met Spirit of Serendipity bezig. Ik ben beslist niet 'feeling blue', want van al die blauwe kleurtjes word ik juist erg vrolijk.

Vanavond gaan we met het gezin gourmetten. Dat is altijd leuk en gezellig en zo gaat m'n verjaardag niet ongemerkt voorbij, want dat is toch ook niet zo leuk. Maar hoe de ochtend tot nu toe verloopt, vind ik best wel heel erg fijn.

Sea Turtle Spirit of Serendipity

Sea Turtle Spirit of Serendipity HAED

What's in a name? Ik was niet op zoek naar nog een borduurpatroon, maar doordat ik borduurwerk van anderen zag, van deze zeeschildpad, was ik verkocht.
Serendipity betekent 'toevallig iets heel bijzonders vinden'. Dat is dit borduurwerk wat mij betreft beslist.
Het is niet dat ik schildpadden heel mooi vind, maar ik heb wel iets met ze, ik vind ze fascinerend. Zo oud, zo traag, zo voortdurend. Vroeger had ik een zilveren hangertje van een schildpad aan mijn halsketting. De pootjes konden bewegen, hartstikke leuk. Maar pas van dichtbij leek het een schildpad, keek je niet beter, dan leek het eerder alsof ik een gebraden kalkoen aan mijn kettinkje had hangen.
Ik heb mijn ouders eens als cadeautje een uit hout gesneden schildpad gegeven die ik bij de Wereldwinkel had gekocht. Ik vind 'm nog steeds mooi als ik het beestje bij mijn moeder in de boekenkast zie staan.
Maar bij dit borduurwerk zijn het ook de kleuren die het 'm doen. Ik houd van blauw, heel erg van blauw. En van groen en van paars, maar dan vooral in combinatie met blauw.
Moet lukken hierbij.

De eerste steekjes zijn gezet. Voorlopig borduur ik als ik alleen ben, het borduurwerk is nog enigszins illegaal omdat het een cadeautje voor Sinterklaas zou moeten zijn dat ik alvast voor mezelf geregeld had.
Maar weten jullie wel hoe lang 5 december nog duurt?!
Het lukte echt niet om te wachten! Mijn zelfbeheersing heeft echt grenzen.
Maar aangezien mijn huisgenoten zelden kijken waar ik mee bezig ben, kan ik tegen die tijd rustig de lap strijken en weer opvouwen, de strengen borduurgaren die nog niet aangebroken zijn er bovenop leggen en er een sinterklaaspapiertje omdoen. Niemand die in december merkt dat er toch al wel kruisjes op zitten.
Ik had moeten weten dat ik niet zo lang kon wachten, ik moet ook altijd extra chocoladeletters kopen omdat ik er voor pakjesavond echt al twee op heb en er rustig nog een oppeuzel terwijl ik de cadeautjes inpak en daarna door het huis verstop.

Ik heb op heel veel vlakken zelfbeheersing, echt waar, maar op het gebied van borduren en chocola blijkbaar niet.

Hoe HAED allemaal begon

In januari 2008 kocht ik mijn eerste borduurpatroon van Heaven and Earth Designs. Alvast voor de babykamer, grappig, want ik had net mijn eerste zoon, die toen nog maar een half jaar oud was, maar ik droomde alvast over de volgende baby. In zo'n 15 maanden tijd is toen dit werk geborduurd, op mijn blog is het allemaal te volgen.
Gisteren plaatste ik een berichtje over mijn eerste HAED in het forum op Facebook. Het patroon is inmiddels niet meer verkrijgbaar, maar het wordt kennelijk nog wel door veel mensen mooi gevonden. 40 opmerkingen en 534 likes binnen 26 uur. Best leuk om zoveel aandacht te krijgen!

Nazomeren

25 graden Celsius, een lekker briesje, een koude Radler en mijn borduurwerk... Wat een heerlijke zaterdagmiddag! Terwijl manlief zich in het zweet werkt in de tuin - vindt-ie leuk -, de kinderen lief aan het spelen zijn - toch echt wel vijf minuten achter elkaar! - , zit ik op het loungebankje te borduren. Het is 13 oktober, maar het lijkt wel zomer. Zo'n zonnige vrije middag voelt dan echt als een cadeautje waarvan je volop genieten moet en daar ben ik dan ook hard mee bezig.

De train of dreams heeft alweer een half wagonnetje erbij, een groene, waarin volgende week een drakenstaartje te zien zal zijn. Het borduren gaat lekker! Natuurlijk zou ik ook kunnen quilten, maar op dit moment heb ik meer zin in borduren en aangezien het mijn hobby is en geen werk, moet ik maar gewoon doen waar ik zin in heb, toch?

De 100 days HAED (Heaven And Earth Design) Challenge die ik op Facebook volgde, is nu afgelopen, maar ik borduur lekker door. Ik was toch veel te laat begonnen, dus het kan ook nog wel even door. Volgende week maandag start er een nieuwe Challenge, 21 dagen, waarbij je zelf je uitdagingen kiest. De mijne zijn elke dag borduren (haalbaar, erg gemakkelijk) en deze kolom afmaken, dus praktisch vol borduren wat je nu aan stof op de foto ziet (ietsje gecompliceerder, maar we gaan het zien).

Wat de zaken ook nog iets complexer maakt, is dat ik bezweken ben voor nog een borduurwerk. Ja, oeps, ik weet het, schaam me diep. Ter verdediging: ik ben echt niet de ergste borduurster, er zijn mensen die wel aan 18 borduurwerken tegelijkertijd bezig zijn. Ik ben gevallen voor dit borduurwerk vanwege de kleuren, prachtige tinten blauw en groen. Het meeste DMC had ik al, ik hoefde van de 90 kleurtjes nog maar 9 kleuren te kopen, de rest had ik al in voorraad. De eerste kruisjes zijn gezet! Later deze week laat ik jullie zien waarvoor ik bezweken ben.
Ooit komt het allemaal af, vast! En anders laat ik me toch een erfenis na!

Stitching bug

Ik heb een nieuw huisdier.
Een stitching bug, zo noemen ze die borduurverslaving op de Facebookpagina's van borduurliefhebbers.
Hij is heel lief, maar soms ook best dwingend.
Eigenlijk moet ik dan stofzuigen, maar mijn borduurwerk lonkt dan naar me.
Eigenlijk moet ik dan wat lessen voorbereiden, maar ach, ik weet het ook wel goed genoeg, dus toch nog maar een paar steekjes.
Eigenlijk zou ik moeten slapen, maar ik wil nog zo graag dat draadje en dat kleurtje en die steekjes...
Stitching bug!!!

Tussen de lessen, het huishouden, het kinderfeestje van jongste (hij is nu 9!) en het brengen en halen naar en van scouting en/of voetbal, de tuin, het uitlaten van de hond (mijn andere geliefde huisdier) en alle andere zaken die ik moet doen, lukt het me toch altijd best wel goed om wat aandacht aan die stitching bug te besteden. Hij is heel tevreden en goed doorvoed ;)

Ik ben nu 49 dagen bezig met dagelijks borduren aan The train of dreams. Ik vind het heerlijk! Elke avond ga ik aan tafel zitten, met een serie van Netflix of een luisterboek (net 'De 100-jarige man die terugkwam om de wereld te redden' gelezen geluisterd. Geniaal.), zodat ik heerlijk ontspannen mijn kruissteekjes zet.
Dit weekend hadden we gisteren eerst Dantes verjaardag met direct zijn kinderfeestje. Was wel even pittig. Ik was tot 14.00 uur aan het werk (vier lessen, dus zo'n 120 leerlingen gezien), daarna om half 4 het kinderfeestje waarbij acht 9-jarige jongetjes een misdaad gingen oplossen, tussendoor door het huis denderden en het feestje afsloten met hotdogs bij de vuurkorf en marshmallows die ook wel eens net te ver geroosterd werden of gewoon vlam vatten.
Vandaag bestond uit 's ochtends het huishouden en nu 's middags lekker in de rust met borduurwerk en een kletsende moeder, die sinds gisteren bij ons is. Morgenmiddag komt de familie op verjaardagsvisite. En dan maandag begint het werk weer.

Close-up

Het is dus een heel gezellig druk weekend, Dan ben ik wel heel blij dat mijn moeder ook van handwerken houdt en dat we tussendoor samen aan tafel zitten met een handwerkje en een pot thee.
Ook zij heeft zo'n stitching bug en met z'n 'viertjes' hebben we het zeer goed!