Wat zal ik eens gaan doen?

Zaterdagochtend. Het huis is in een basistoestand, de kinderen zijn tevreden aan het spelen met hun autootjes, ondertussen met een schuin oog kijkend naar de Teenage Mutant Hero Turtles. Vinden ze leuk, vond ik vroeger ook. Manlief ligt nog in bed, bij te komen van een avond als surveillant bij een schoolfeest. De leerlingen moesten nuchter blijven, de surveillanten is dat niet gelukt, maar waarschijnlijk is dat het gevolg van de afterparty voor de docenten.
Maar het is dus rustig in huis. Dat betekent dat er tijd is voor mij. Voor mezelf!
Wat zal ik eens gaan doen?

Zal ik weer wat quilten van de huizenquilt? Het gaat lekker, ik ben met het vijfde huizenblok bezig. Ik neem direct ook de rode en donkerblauwe sashings mee. Het was eerst weer even wennen, maar nu heb ik de beweging weer te pakken. Ik weet nog niet zo goed wat ik van de katoenen vulling vind. Het komt minder mooi omhoog dan bij de polyester vulling. Maar met het wassen wordt dat hoogstwaarschijnlijk anders, want de katoenen vulling krimpt met 3 tot 5%. Dan zou het kussentjeseffect wat beter kunnen worden. We gaan het zien! Ook belangrijk is het knuffelgehalte van de uiteindelijke quilt. Katoen is sowieso beter voor kinderen, dus vandaar dat ik er toch voor gekozen heb. Wie van jullie quiltsters heeft een echte voorkeur voor een bepaald soort vulling en waarom?

Zal ik gaan borduren? Ik ben sinds vorige week (en dus vorige foto) echt wel opgeschoten, maar ik heb veel met wit gewerkt en dat zie je op de foto niet zo goed terug. Sinds ik quilt, gebruik ik ook bij het borduren een vingerhoed. Zijn er meer borduursters die met een vingerhoed werken? Het zorgt er wel voor dat ik minder gevoelige vingertoppen heb. Alleen de middelvinger van mijn linkerhand is weleens wat pijnlijk, die heeft iets te vaak een ontmoeting met een scherpe naaldpunt.

Dit is het patroon voor dit blok. Het roze aangestreepte gedeelte had ik al geborduurd voordat mijn moeder en ik een maand geleden het Half-Uur-Per-Dag-Borduurtijd-Plan bedachten. Het groene en blauwe is er dus bijgekomen. Jeeh! Volgende maand is dit blok wel af, dan hoef ik er nog maar drie. Als ik zo door ga, komt één van mijn goede voornemens, het afmaken van mijn afghan, wel in orde!

Een ander goed voornemen, het niet-starten van een nieuw project, is nu al gesneuveld... Het was ook dom. Als je twee kinderen hebt, dan kun je niet verwachten dat je maar voor één kind een quilt kunt maken en die voor het jongste kind kunt uitstellen tot volgend jaar. D. kwam geregeld bij me zitten om te overleggen voor zijn deken. Hij had wel een plan. En dit wordt het dus. D. is volledig verzot op schapen en dan met name Shaun de Sheep (zie blogbericht) en hij bestelde dus een schapenquilt. Dit wordt het centrum, een gelijkzijdige driehoek met zijden van 40 cm. In het midden komt een applicatie van Shaun. Erom heen komen allemaal driehoekjes, alle lichte kleuren met de punt omhoog, alle donkere met de punt omlaag. Er komen natuurlijk ook schapenstofjes in, ik heb al een paar leuke gevonden. Mocht je nog een restje schapenstof hebben liggen en er zelf geen plan voor hebben, ik neem het heel graag van je over!
Het appliceren gaat goed, ik word er al wat handiger in. En dit krijg ik voor elkaar terwijl aan beide kanten een kind haast op mijn schoot het proces zit te volgen. Heel knus en gezellig!

Zal ik verder werken aan Sylvia's Bridal Sampler? Mijn hele donderdagavond heb ik besteed aan het maken van malletjes, het uittekenen van de lapjes en de kleine stukjes foundation. Dit is voor blokje 69, Modern Tulip. Heel veel stukjes, ook heel kleine. Ook wat grote, gelukkig. Of zal ik dat bewaren voor vanmiddag, voor quiltcursus? Hoef ik ook niet zoveel mee te slepen.

Of zal ik eens iets heel nuttigs gaan doen? Sashings om mijn blokjes van rij 7 van de Sylvia's Bridal Sampler zetten? Ik heb nog maar om de helft een randje en nog maar twee blokjes zitten aan elkaar vast. Hoezo uitstelgedrag?!

Genoeg te doen dus, en ik weet nog steeds niet wat het wordt. Maar ook van dit filosoferen erover word ik al heel gelukkig. Nu toch maar stoppen met bloggen, want ook dit kost tijd en straks zijn de kindjes vast niet meer lief (die periodes duren nooit heel lang) en moet ik weer vredestichter zijn, serveerster, toilethulp of een andersoortige bediende. Nog even mij-tijd, hup, op naar de naalden!