126. En toen was ik ook nog jarig

Weer een blokje af. Leuk zo met die pijlen erin. Nummer 126 alweer, wat gaat het snel! En wat zal ik de SBS gaan missen als die eenmaal af is! Gelukkig moet ik dan nog wel een jaar of zo doorpitten, dus de quilt is nog lang niet uit zicht. En daarna ligt de quilt op ons bed, dus dan zie ik hem elke dag in z'n geheel. Dus weg gaat hij nooit. Maar het werken eraan zal ik wel missen, ook al heb ik leuke projecten in het vooruitzicht.

En toen was ik woensdag ook nog jarig. Het was een gewone dag, die startte met de kinderen uit bed halen, een was in de machine stoppen, de kinderen schoolklaar maken en daarna ook nog op school afleveren. En daarna zit je in je huis, alleen, en dan voel je je heel jarig. Zo jarig dat je maar de wc's gaat schoonmaken. Toen besloot ik dat ik mezelf ook kon trakteren. Op wat vrije tijd. Dus ik ging vlugvlug door het huis en vond het om 11 uur wel genoeg. Toen had ik nog twee uur tijd voordat ik op de basisschool zou helpen met handvaardigheid. Twee uur quilttijd, gewoon overdag. Dat vond ik een enorme traktatie en ik heb ervan genoten met mijn kerstquilt! Nu ben ik bezig met de laatste rand door te pitten, daarna kan de bies erom. Jeeh! Mooi op tijd voor Kerst!
Aan het einde van de middag kwam manlief met een boodschappentas thuis. Hij vond het toch wat al te gortig dat ik een stampot wel goed genoeg vond voor m'n verjaardag. Hij had een broodje gehaald, ging een lekkere salade maken en biefstuk bakken met champignonsaus. Mjammie! Toen voelde ik me ineens wel heel erg jarig!

Morgen nemen we wat meer tijd voor m'n verjaardag. Mijn moeder komt langs en manlief wilde nog wel een keer lekker koken. Errug lekker: als voorgerecht pasta arabica, daarna geroosterde kip en tot slot chocolademoussetaart. Wat een luxe: een man die van koken houdt en dat ook nog kan!
En ik geloof dat er voor morgen ook cadeautjes zijn! Dus morgen ook echt nog een beetje jarig. Ben ik misschien vandaag dan toch nog eventjes nog maar 33 jaar?