Nieuw!

En ik ben begonnen! De eerste blaadjes heb ik geappliceerd voor het centrum van Kim McLeans Flower Basket Medaillon. Het is zo leuk om met die verschillende kleuren batik bezig te zijn! Voor die roze bloem mist nog een blaadje, die krijgt er echt wel zes.
De foto is iets donker uitgevallen. Dat komt door het weer, het is donkerdreigend geweest, de hele dag lang. Maar ik wilde nu toch echt eens foto's maken, morgen ben ik ook weer de hele dag weg voor een cursus in Utrecht en daarna is het alweer vrijdag en bijna weekend en dan wil ik eigenlijk alweer een update laten zien. Als er dan alweer iets veranderd is... De achtergrond is ecru, maar op deze foto lijkt het meer beige.

Volgend nieuw project: dit is een mooi kompasblok, 30x30 cm. Dit is het eerste blok voor de quilt voor mijn man. Hij wil een quilt waarin een paar wiskunde formules verwerkt zijn. Ik doop deze quilt in aanbouw: Pi and Square  (pi van 3,14 waarmee je de oppervlakte van een cirkel kunt berekenen (en er komen ronde vormen in de quilt, kijk maar naar dit kompas) en square van de Engelse naam voor wortel en het betekent ook nog vierkant, die er ook genoeg in deze quilt zullen zitten. Dit wordt een verrassingsquilt. Manlief weet dat ik ooit een quilt voor hem ga maken; hij is ook weleens aan de beurt, hij is de enige mens in ons huishouden zonder quilt (de hond en kat zijn ook nog niet voorzien). Maar hij weet niet dat ik al begonnen ben! Ik werk er alleen aan als hij niet in de kamer is. Doordat hij vrij veel 's avonds werkt of studeert, kan ik er wel geregeld aan werken. Een volgend blok is ook al in de maak. Ik vind het leuk om naast het applicatiewerk ook iets te patchen. Eerst dacht ik daarvoor aan de Dear Jane, maar ik geef deze quilt prioriteit. Anders moet ik mijn Dear Jane bij manlief inleveren, die wil inmiddels echt weleens een eigen quilt. Als hij 's avonds onder een dekentje op de bank wil, moet hij beide kinderquilts pakken, ze zijn toch wat te klein voor hem. Deze quilt moet dus groter worden! Ik heb een idee voor hoe het geheel moet worden, maar dat houd ik ook voor jullie nog even een verrassing!

In blogland gonst het over het randje per week en verschillende quiltsters vallen ervoor om toch ook weer eens wat te borduren. Het lijkt me ook erg leuk en het kriebelt ook echt om hieraan te beginnen. Maar ik heb besloten de borduurkriebels te gebruiken voor mijn afghan die er ook al vijf en een half jaar ligt. Mijn oudste zoon was een jaar toen ik hieraan begon en mijn jongste zoon was nog niet eens in de planning. Zo lang geleden dus al. Maar het blijft superleuk om eraan te werken en ik ben er sinds vrijdagavond elke avond lekker mee aan het werk!

Jammer genoeg is de kerstvakantie weer voorbij. Ik had nog wel een weekje gewild, om even helemaal niets te hoeven, terwijl bij voorkeur de kinderen wel naar school zijn. En dan het liefst daarna ook nog een weekje vrij om de achterstanden van school weg te werken. Mijn schooltas puilt uit van het nakijkwerk! En dan gebeurt dus dat ik met een schuldgevoel vanwege die tas toch lekker zit te borduren. Sorry hoor, vrije tijd is vrije tijd!