Fly away

Fly away begint vorm te krijgen! Er moet nog een donkerblauwe zijkant in gezet worden en dan is de top klaar! Dat moet dit weekend wel lukken, tussen alle voorbereidende schoonmaak- en kookwerkzaamheden door.
We krijgen eerste kerstdag gasten en tweede kerstdag gaan we naar mijn moeder toe, dus de kerstdagen zijn goed gevuld. Het is manlief gisteren gelukt de boodschappen in huis te halen, hij is heel slim tijdens etenstijd gaan winkelen en hoefde niet eens te wachten bij de kassa. Dat is wat anders dan hoe het vorig jaar ging, toen stond de rij voor de kassa's tot halverwege de winkel.

Het is nu vakantie. Het voelt heerlijk, zeker als ik straks het huis ook weer lekker schoon heb. Genieten!

#2. Peter Polar Bear

Tussendoor heb ik Peter Polar Bear geborduurd. De kinderen vonden 'm erg schattig; een ijsbeer die dol is op chocolademelk! Het beestje borduurde heel vlot, er zitten grote vlakken in. Vlak voordat we twee weken geleden een weekendje naar de Veluwe gingen, had ik 'm af. Daardoor is Peter niet eerder op de foto gekomen, ik had het even drukker met een andere ijsbeer:

Die vrijdagavond dat we net in Wolfheze in een restaurantje zaten, begon het te sneeuwen. Zo flink te sneeuwen dat de terugweg naar het hotel wat spannender werd dan ik prettig vond! Bij het hotel moest ik een helling oprijden, wat niet lukte door de sneeuw. Met wat hulp lukte het gelukkig toch. We hebben dat weekend heerlijk met Sherlock gewandeld en lekker gegeten. In het restaurant van het hotel mocht Sherlock niet komen. Bij het restaurant De Tijd in Wolfheze was hij wel welkom, dus daar hebben we beide keren gegeten. Ontbijten gebeurde wel in het hotel, maar om de beurt, want Sherlock zag het niet zitten om alleen op de hotelkamer te blijven en dat liet hij luidkeels weten.

Tussen de wandelingen door hebben we genoten van de rust. Lekker gelezen (de nieuwste van Dan Brown, Oorsprong) en wat gehandwerkt. We zijn wel eerder weer naar huis vertrokken, het zou zondag weer flink gaan sneeuwen en die buien wilden we voor wezen.

Eenmaal thuis veranderde ook onze tuin in een winters landschap. Prachtig! Ik heb er volop van genoten en hoop dat we dit in de vakantie ook nog een keertje treffen. Als je het dorp niet uit hoeft, is sneeuw nog zo veel leuker. Of ijs, weer eens schaatsen... 

Ongeacht wat het weer ons brengt, ik ga in ieder geval van de rustige dagen met mijn quiltwerkje genieten. En samen met de jongens vaak het spel Andor spelen, sinds Sinterklaas dat bracht, zijn ze daar werkelijk verzot op, ze vinden het leuker dan de Playstation en dat wil wat zeggen.

Het is vrij ingewikkeld, maar het concept is heel leuk: met z'n allen speel je tegen het spel. Je wint dus gezamenlijk of je verliest allemaal. Ideaal voor mijn jongste, die nog niet zo goed tegen zijn verlies kan. Dus kerstvakantie, begin maar: ik ben er helemaal klaar voor!

Laatste ster

De laatste ster voor Fly away. En dit was me weer een leukerd! Ik ben bang dat ik dit ingewikkelde paperpiecen nog ga missen, ik had nooit gedacht dat ik dit zo leuk zou vinden
Gisteren heb ik met behulp van speciale vlieseline de tussenstukken overgenomen van het patroon en die op de stof gestreken. Er moet een klein naadje in, eigenlijk paste het net niet, maar een klein naadje extra in een patchworkwandkleed lijkt me geen probleem.
Ik had een andere achtergrondstof in het pakket stoffen ontvangen, maar die vond ik te licht. Daar staken de sterren niet fel genoeg tegen af. Maar ik wilde niet te veel van een andere stof kopen, echt goedkoop is het nu ook weer niet. Toen ik laatst een halve meter er nog bij wilde kopen, had ik ook nog de pech dat de rol leeg was, met slecht 25 cm moest ik starten. Gelukkig had ik ook al een halve meter liggen en uiteindelijk is het goed gelukt. Met naadje.
Ik wil graag in de kerstvakantie de rest van dit wandkleed in elkaar zetten. Ik denk dat ik het knoop in plaats van quilt omdat er toch wel heel veel naadjes zijn en ik ben bang dat ik er niet op een mooie manier doorheen kom.

Nog even de laatste dagen voor de vakantie. Die zijn altijd druk, met kerstopvoeringen en andere extra dingen. Druk, maar wel leuk, gelukkig. Oudste zoon is vanmiddag naar een voorstelling van zijn klasgenootje geweest, morgenavond gaan we samen naar de musical bij mij op school en donderdagavond is de kerstdienst van de basisschool. Vrijdagmiddag wordt het vakantie. Ik heb nog geen grootste plannen, maar wel plannen die draadjes en lapjes inhouden. Volgens mij word ik daar veel gelukkiger van!

#1. Katie Kitty nog een keer

Daar hebben we Katie Kitty nog een keer! Dit keer geborduurd op lichtblauwe jobelan,  die wel borduurt zoals ik dat graag heb. Mooi zachte, regelmatige stof. Nog snel even de laatste kruisjes gedaan en een foto gemaakt omdat ik het wel leuk vond om op 1 december #1 van de Adventborduurtjes te laten zien. Uiteraard raak ik hierna de nummering kwijt, ik ben nu wel gestart met de ijsbeer van #2, maar die is echt niet morgen af.

Hier gaat alles zo z'n gangetje. Het was een vrij drukke week met twee avonden buitenshuis. Dinsdag was het Profielwerkstukavond, waarop alle examenklassers het onderzoek/werkstuk presenteerden dat ze in de afgelopen maanden gedaan en gemaakt hadden. Ik moest vier presentaties beoordelen van leerlingen die zeer verzorgd en netjes presenteerden, dus het was een plezier om erbij te zijn. Maar het wordt dan wel weer druk in mijn hoofd, want de dag was al heel lang. Ik sliep slecht die nacht, onrustig van indrukken die ik niet 's avonds weer kwijt kon. Het liefst ben ik 's avonds thuis zodat ik al handwerkend in mijn hoofd weer rustig word.
Gisteren waren manlief en ik naar theatercollege van Maarten van Rossem. Interessant en indrukwekkend hoe veel die man weet. Hij kletste zo twee uur vol over van alles en nog wat.
Vanmiddag heb ik de laatste hand aan de gedichtjes voor Sinterklaas gelegd. Morgen vieren we Sinterklaas met mijn moeder erbij en er komt een speurtocht door het huis waarin de cadeautjes gevonden kunnen worden. Ik ben benieuwd!

Nu nog fijn een paar steekjes aan de ijsbeer borduren en dan naar bed. Morgenochtend weer vroeg op om jongste zoon en manlief op weg te helpen naar de voetbalwedstrijd. Het is vannacht -2 graden, mijn mannen worden morgen ook ijsberen.

Advent Animals

Ik zag ze op de blog van Carin en ik was verliefd:
de Advent Animals.
25 kleine borduurtjes van een lief dier in kerstsfeer.
Ik heb me bijna een jaar in kunnen houden om er aan te beginnen, maar dit weekend ging ik voor de bijl: ik ben ook aan het borduren aan deze kleine diertjes en het is leuk!
De patroontjes zijn freebies van Brooke's Books Publishing.
Elke maand verscheen er eentje, maar inmiddels is de hele serie compleet.

Zaterdagmiddag toen ik in m'n eentje door de stad liep om nog wat Sinterklaascadeautjes voor de kinderen te regelen, stond ik ineens in de handwerkwinkel.
Jobelan borduurstof wilde ik graag, het liefst lichtblauw, maar anders was lichtgrijs, beige of zandkleur ook goed.
Niet wit, want er zit nogal wat wit in de borduurtjes, niet raar, want in kerstplaatjes ligt er wel altijd sneeuw.
Maar jobelan was er alleen in een vaag gele kleur. Ze hadden wel evenweave en er werd iemand naar de zolder gestuurd om een pakketje te halen. Toen die terugkwam, hijgend en puffend, bleek het linnen te zijn.
Eigenlijk net niet donker genoeg wat mij betreft, maar dat was het beste wat ze hadden. Aida was ook een alternatief, maar ik vind aida nooit zo mooi als je nog best veel van de stof ziet.
Dan toch maar het linnen mee, het was maar een klein stukje, dan kon ik even uitproberen wat ik ervan vond.

Dit is dan het eerste borduurtje, Katie Kitty.
Schattig, maar toch niet helemaal zoals ik het wilde.
Op de foto lijkt de stof donkerder dan hij is (zo vind ik het nog best okay) en ik wil het contrast tussen wit en de achtergrond sterker hebben.
Bovendien vind ik dit linnen vrij hol.
Misschien houd ik gewoon wel niet zo van linnen.
En als ik 25 keer een kerstborduurtje ga maken, moet ik dan niet écht tevreden zijn?
Dat linnen vind ik eigenlijk ook zo stug voelen.
En ik ging opnieuw voor de bijl.
Zondagavond bleek webshop Garen en zo wel precies die lichtblauwe jobelan te hebben die ik graag wilde, dus de postbode komt morgen weer bij ons langs.
En dan wordt Katie Kitty nog een keer gemaakt, maar nu op lichtblauw.

Lastig is dit, ik wil heel graag de lokale handwerkwinkels ondersteunen, maar tegelijkertijd weet ik zo precies wat ik wil dat ik het vaak weer niet lokaal kan vinden.
Minder veeleisend worden is een optie, maar dat vind ik moeilijk omdat ik een groot deel van mijn plezier aan het werken met mooie materialen ontleen. En niet dat de lokale winkels slechte materialen hebben, beslist niet, ze hebben prachtige spullen en ik koop er graag.
Maar het is heel logisch dat een heel wijd web meer keuze heeft dan een live handwerkwinkel, ook al zit die tot de nok toe volgepropt.
Nu ik al wat langer en wat meer handwerk, weet ik alleen wel heel precies wat ik wil en dat vind ik meestal pas bij een gespecialiseerde winkel, die dan weer niet in mijn woonplaats zit.
Hoe doen jullie dit?

Echt herfst

Na deze week meerdere keren tot op mijn ondergoed natgeregend te zijn, weet ik het zeker: het is herfst. Natuurlijk was het een maand geleden ook al herfst. Natuurlijk was ik toen ook al natgeregend, de zegeningen van het buitenaf wonen. Maar de afgelopen maand lijkt zomaar verdwenen te zijn. Het is alweer 25 november, waar is de rest van de maand gebleven?!

Gelukkig kan ik in mijn handwerk nog wel iets van de voorbijgaande tijd terug zien. Ster 9 en 10 van Fly Away werden gemaakt en ik heb de bovenrand van de quilt eraan gezet, wat beter wilde dan ik verwacht had. Ster 11 en daarmee de laatste begint ook al behoorlijk te vorderen.

In de kerstvakantie moet ik dit wel af kunnen krijgen! Ik ben zo benieuwd hoe dit aan de muur lijkt!

Tussen de buien door geniet ik wel enorm van het buiten zijn of misschien nog wel meer van het naar buiten kijken. Vanochtend waren de velden bedekt met rijp en dan sta ik in de vrieskou fotootjes te maken van hoe de lucht er dan uitziet. Ik was wel blij dat manlief met jongste zoon naar de voetbalwedstrijd ging,  na de foto's kon ik gelukkig weer het warme huis in duiken!

Zo meteen nog wat Sinterklaascadeautjes regelen. Komende week wordt het al december.
Echt winter.

Herfstvakantie

Het is herfstvakantie, heerlijk! Terwijl buiten de regen tegen de ramen tikt, ben ik lekker binnen aan de grote tafel bezig met alle cirkels. Dit is even een overzichtsplaatje van de stand van zaken, hoe de cirkels in elkaar vallen. Ik heb gisteren de halve gele stralenkrans afgemaakt en daarna heb ik aan de voorlaatste cirkel de blauwe stukken gezet die er een grotere bol van maken. Je ziet dat die stukken ook in de andere bollen doorlopen. Leuk, gepriegel!

Dit is dan even die laatste ster. Hierna komen er nog drie, dan heb ik er in het totaal elf en hoef ik alleen nog maar achtergrond tussen te zetten. Alleen nog maar, hahaha! En het geeft helemaal niet dat het veel werk is, want het gaat tenslotte om het werk en niet om het resultaat, maar in dit geval wil ik dat resultaat wel heel graag zo snel mogelijk aan de muur.

Hier zie je de voorlaatste ster met de extra stukken blauw die ik er omheen gezet heb. Ik heb vrij lang zitten dubben hoe ik dat nu zou doen, de juiste naailijnen op die stukken krijgen. Als je de patroondelen omtrekt, verschuift er bij zoiets groots toch altijd weer wat, dus dat vond ik geen goede optie. Een lichtbak heb ik niet, bovendien zie je de tekenlijn op batik niet heel goed, nou ja, met wit potlood wel weer natuurlijk. Maar toen dacht ik aan vlieseline. Omdat de sterren zelf op L11 genaaid worden, vond ik de gewone stofdelen wat minder stevig aandoen. Ik neem nu de patroondelen over op H250, dat is opstrijkbare vlieseline, die ik dan op de stof vaststrijk. Het werkt ontzettend goed! 

Je moet het niet te heet strijken, want dan verschrompelt de vlieseline, maar op twee stippen strijken wil nog heel goed. 

Nog even een foto van mijn uitzicht vanaf mijn werkplek. Twee regenbogen gistermiddag! Met een blognaam als de mijne is het plaatsen van zo'n foto wel een must. 

Manlief is trouwens ook bezig met 'patchwork': hij heeft een boekenkast gekocht die twee van de vier wanden in de studeer zal gaan bedekken, maar die wordt natuurlijk in delen geleverd. Dat wordt nog wel een knutselprojectje vandaag en ik ben met mijn quiltspullen naar een hoekje van de grote tafel verbannen. Ik zeg niets; zo lang ik niet hoef te helpen en gewoon met lapjes kan blijven patchen, ben ik allang gelukkig!

Ster in ster in ster

De foto is bij avondlicht genomen en met mijn iPad, want ik heb mijn telefoon laten vallen, waardoor het schermpje stuk is, maar ook de camera. Mijn telefoon maakte veel mooiere foto's, maar is helaas het slachtoffer geworden van mijn weer eens veel te veel tegelijk willen doen. Ik had het eten opstaan, moest de hond nog uitlaten en wilde ook nog die leuke moeder zijn door dat filmpje van het spel van de kinderen te maken waar ze om vroegen. Dat ging best goed, totdat er een auto aankwam en de hond een ruk aan de riem gaf, waardoor mijn telefoon uit mijn vingers glipte. Met het schermpje op de stoeptegels. Reddeloos verloren.
Pas toen ik een foto van wat patchwork wilde maken, kwam ik erachter dat ook de camera gesneuveld is. Ik weet niet of het nog veel zin heeft om dit te laten repareren...

Ik ben weer heerlijk aan het patchen. Ik wil zo graag dit wandkleed aan de muur, maar ondertussen geniet ik ook enorm van die heerlijke batiks. Ik denk dat ik hier nog veel vaker mee wil werken. En misschien is batiks combineren met gewone stoffen ook wel een leuk idee. Is er iemand die dat weleens doet en wat is het effect?

Nog twee dagen werken en dan is het herfstvakantie. Ik ben er weer enorm aan toe. School is pittig, ik ben dit jaar volledig ingezet in de lessen, weinig andere taken ernaast, maar wel een flinke portie mentorleerlingen, met wie zelden niets aan de hand is. Het is soms echt triest met wat voor problemen leerlingen te maken krijgen. Het varieert nu van 'gewoon' dyslexie en hoogsensitiviteit tot autisme of eetproblematiek. Het is wel heel waardevol en boeiend dat je in het leven van zo veel mensen van betekenis kunt zijn. Maar druk is het wel en het drukt ook op me, want echt oplossen kan ik het niet.
's Avonds dan maar weer lekker in de lapjes als ik geen nakijkwerk heb. Ontspannen, opladen, voor weer een hectische dag.

Edit dag later: nog even een foto bij daglicht gemaakt, dan lijkt de kleur van de stofjes een stuk realistischer, net als de kleur van de tafel, trouwens.

Een nieuwe ster aan/in de hemel

Deze week kwam deze ster tot stand. Een fijne, gezellige quiltavond met een quiltvriendin in de week ervoor zorgde ervoor dat het quiltvirus weer behoorlijk aangewakkerd werd, en dat er in plaats van kruissteekjes, sterrenstraaltjes gecreëerd werden.
We hebben die avond ook veel gesproken over een andere quiltvriendin van ons, we kennen elkaar van de Quiltsociëteit toen die nog het Quiltkabinet was. Die andere quiltvriendin was ernstig ziek. Halverwege deze week kwam het bericht dat ze overleden is.
Veel te vroeg, veel te jong.
Deze ster zal me herinneren aan haar. Het zijn beslist niet haar kleuren, maar het was wel haar week.

Een gedichtje van Toon Hermans dat ik mooi vind omdat het de eindigheid en de oneindigheid van alles tegelijk weergeeft:

De bomen komen uit de grond
en uit hun stam de twijgen.
En ied'reen vindt het heel gewoon
dat zij weer bladeren krijgen.
We zien ze vallen op de grond
en dan opnieuw weer groeien.
Zo heeft de aarde ons geleerd
dat ál wat sterft zal bloeien.

Ingewikkelde sterren

Heel snel gaat het niet. Tijdens de zomer had ik hier eigenlijk geen puf voor, raar genoeg, maar de verhuizing kostte veel energie en tijd en deze quilt is niet iets wat ik zomaar doe.
Ik heb al wel een muur in gedachten waar deze quilt heel mooi tegenaan zou kunnen, dus een beetje opschieten mag het toch ook wel!

Ik heb ook veel geborduurd de afgelopen weken. Aan een kerstsok voor mezelf! Ik ben de enige in huis die nog geen kerstsok heeft, dus daar moet ook wat aan gedaan worden. Maar of ik dit project voor de kerst nog afkrijg? Dit is een pakket van Dimensions, 'Holy Night' heet het. Het is fijn borduurwerk op 18 count aida. En de sok wordt helemaal gevuld. Om fouten te voorkomen heb ik het hele rasterpatroon op de stof gezet, dan overzie ik gemakkelijker of ik de kruisjes op de juiste plek borduur.

Iets waar ik tijd aan had moeten besteden, maar dat niet heb gedaan, is de sterrenquilt voor oudste zoon. De achterkantstof is net niet groot genoeg, dus ik moet er nog een strook stof langs zetten. En daar heb ik zó geen zin in. Het blokkeert nu het werken aan dat project. Hier zou een naaimachine wellicht handig zijn, ik zie tegen het naaien van zulke lange lijnen op.

School heeft weer in volle heftigheid toegeslagen. Ik geniet van het lesgeven, maar het kost me ook veel energie. Ik heb de afgelopen weken dan ook maar één boek gelezen, 'Het smelt' van Lize Spit. Het was interessant, maar ook weer niet zo'n doorlezer als ik van anderen begrepen had. Het eind vond ik erg mooi, hoe alles in het boek toch met elkaar te maken had. De weg naar het eind van het boek had van mij wel wat minder lang mogen zijn. Met 200 bladzijden minder was dit boek waarschijnlijk ook nog zeer de moeite waard geweest en dan was de moeite wat minder.
Nu lees ik 'De Zevensprong' van Tonke Dragt. Jeugdliteratuur inderdaad, maar ik heb voor het eerst een echte onderbouwklas (tweede klas atheneum) en daar heb ik niet zo veel aan mijn kennis van de reguliere literatuur. Bovendien leest dit boek gewoon ontzettend lekker en dit is nu wel een echte doorlezer.

Ik wens jullie een goed, zonnig weekend! Eindelijk weer even genieten van die nazomer! Grappig dat dat pas kan als het herfst is.

Top Starry Starry Night aan de waslijn

Gistermiddag heb ik de laatste rij aan de Starry Starry Night gezet en daarmee is deze top officieel af. Natuurlijk heb ik de top niet los gewassen, dat zou ik doodeng vinden, de achterkant en vulling moeten 'm eerst stevigheid geven. Maar de wasmolen is vrij hoog en ik dacht dat de top daaraan wel even zou kunnen schitteren om hem zo fatsoenlijk op de foto te kunnen krijgen. Dat vind ik altijd een crime, op de grond vervormt het hele beeld.
Deze foto is zo best goed gelukt. De achtergrond heb ik bijgeknipt, anders zou een klaterend plassende koe ook op dit blog getoond worden ;)

Overmorgen komt hopelijk de vulling binnen, 80% katoen, 20% wol, mijn favoriete vulling. Ik vind het prettig met natuurlijke materialen te werken, zeker aangezien oudste zoon veel onder deze quilt zal gaan slapen (hij ligt nu het grootste deel van de zomer al onder zijn papa's quilt, Pi and Square). Als het in de avonden weer kouder zal worden zal hij hem terug willen en dan moet deze quilt af zijn.  Ik doe m'n best!

Zomer

Het is eindelijk zomer! Na al het werk in het huis is het nu ook tijd om rust te nemen, te genieten van de lekkere temperaturen en weer eens wat lapjes op te pakken. Alle sterren voor de quilt van oudste zoon zijn gemaakt en ik ben bezig om de laatste blokken tot een rij te vormen en dan de laatste rijen nog aan elkaar. Komt goed, wordt een leuke quilt!

Vandaag ben ik met de kinderen en mijn zusje en haar dochters naar een speelboerderij geweest waar o.a. een maïsdoolhof was. Zo leuk! Overal stonden ook vragen die je moest beantwoorden, maar wat hebben we lang gezocht naar de laatste vraag. Er waren ook allerlei jonge dieren, met name een babygeitje stal mijn hart en ineens leek het vrij noodzakelijk dat we een geit hadden om ons grasveld bij te houden. Wees gerust, ik had mijn verstand op tijd terug en we hebben nu geen geit. ;) Ik zal gewoon gras moeten maaien.

Afgelopen woensdag waren we in Amersfoort voor het dierenpark. Ons eigen wilde beest namen we mee en het was voor Sherlock een hele belevenis. Hij heeft een vreselijke hekel aan autorijden, wordt ook echt wagenziek, maar dit is iets waaraan hij zal moeten wennen. In de dierentuin zelf deed hij het uitstekend, hoewel hij oog in oog staan met een witte tijger en een leeuw wel erg indrukwekkend vond en na de eerste schrik flink blaffen moest. Helemaal schrikken was de gier die op hem af vloog en hem voor lunch aanzag. Gelukkig zat tussen al deze ontmoetingen dik glas!

Een dag later wandelden we een stuk in het natuurgebied bij ons om de hoek. Daar kwamen we een kudde schapen tegen die gelukkig voor ons aan de kant gingen. Sherlock vond dit prachtig, border collies zijn natuurlijk herders van oorsprong. Jongste zoon is dol op schapen (voor hem heb ik ook de schapenquilt gemaakt), maar zo dichtbij is het toch een heel ander verhaal.

Om naast al deze belevenissen toch met iets creatiefs te eindigen, laat ik jullie de onderzetters zien die ik afgelopen weekend samen met de jongens heb gemaakt. We hadden nog onderzetters nodig en we hadden strijkkralen genoeg.

Nog een fijne week allemaal!

Nieuw thuis

We zijn verhuisd! Inmiddels is de verhuizing twee weken achter de rug en steeds meer spulletjes beginnen hun vaste plekje te vinden. Ik ben dol op het huis. Het is ruim, aan de rand van een dorp en dichtbij onze oude woonplaats zodat we nog van alle voorzieningen daar gemakkelijk gebruik kunnen maken.  

Als ik een vrij momentje heb, ben ik in de tuin te vinden om te genieten van dit uitzicht. De koeien staan vandaag vrij ver weg, maar normaal gesproken kan ik ook van hen genieten. De boer beloofde wel binnenkort te gaan gieren, dus dan maken we kennis met een andere kant van het platteland ;)
Maar heel veel vrije momentjes heb ik nog niet gehad. We hebben hard gewerkt om van dit huis echt ons plekje te maken, wat volgens mij al heel aardig gelukt is.

Vandaag kwam ik toe aan het uitpakken van deze doos: hier zit het merendeel van mijn quiltstoffen en aanverwante spulletjes in. In de dekenkist heb ik de quilts en de quilts in wording vervoerd. Ik pak deze stoffen eerst weer in de ladekast waarin ik ze in het oude huis ook bewaarde. Maar wellicht moeten ze binnenkort weer verhuizen. Manlief is in gesprek met iemand die een boekenkast op maat voor ons gaat maken, en het hoekgedeelte wordt voor mijn lapjes. De boekenkast komt in een andere kamer beneden, we hebben nu een heuse bibliotheek/studeerkamer, wat betekent dat er vier boekenkasten niet meer in de woonkamer staan. En dat is best wel even wennen!

De afgelopen dagen heb ik weer wat voorzichtige steekjes gedaan. Borduursteekjes, nog geen quilt-, op een of andere manier is daar in mijn hoofd nog geen ruimte voor. Het duurde even voordat ik dit borduurwerk in een doos gevonden had, maar nu ben ik er weer heerlijk mee bezig.

Dit is het plaatje tot zo ver, maar het borduurwerk is nog veel groter.
Langzaamaan zal ik steeds meer tijd hebben om aan hobby's te besteden. Nu moet ik van mezelf eerst nog even nuttig aan de slag voordat ik weer de tuin in mag, nog even kiezen of dat met boek of met borduurwerk gaat zijn.
Nog een fijn weekend allemaal!

Ster D

 Eerder deze week kwam de ster al in z'n rand, maar pas vanochtend nam ik het moment om het geheel te strijken en te fotograferen. Ik ben er erg blij mee! Die happen eruit horen zo, daar komt de ster weer tegen andere aan. Over hoe het geheel in elkaar gaat komen, maak ik me tegen die tijd wel weer zorgen ;)
Het was een druk weekje. Ik stond er thuis alleen voor omdat manlief op schoolreis was naar Duitsland. Hartstikke leuk (en druk) voor hem en vooral heel druk voor mij. Een projectweek bij mij op school, het huishouden, een pup, twee kinderen en een aanstaande verhuizing... waar ik allemaal even alleen voor stond. Ik vind het heel gezellig dat manlief er nu weer is, hoewel hij gisteravond om half 9 in bed gekropen is en er nu nog niet weer uit is. Hij heeft tijdens de reis elke nacht maar drie uur slaap gehad en moet dus even bijkomen...

Ik was ook even lekker aan het spelen met stoffen. Dit zijn prachtige stofjes, van Northcott die ik eens als FQ-pakketje kocht. Ik wilde weer eens met hexagonnetjes aan de slag en wat je hier ziet zijn dus een heleboel voorbereide hexagonnetjes, maar er is nog niets in elkaar gezet. 

Ik denk dat ik eerst gewoon een boel bloemen maak en daarna beslis of ik ze zo aan elkaar zet of met witte tussenbanen, ik weet het nog niet zo goed. Het is ook geen beslissing die ik nu hoef te maken, het is voor nu gewoon lekker spelen met hexagonnetjes en stofjes. Het kan ook best zijn dat ik er een paar bloemen tussenzet, maar de andere hexagonnetjes zonder patroon aan elkaar zet, dat geeft ook een mooi effect met deze kleuren die zo dicht bij elkaar liggen. 

De stofjes, foto van Quiltonline.nl

Naast dit lekkere fröbelen, ben ik uiteraard ook nog aan het inpakken. Over precies een week gaan we over, aanstaande donderdag krijgen we de sleutel. Ik heb er zo'n zin in en ondertussen ben ik ook best zenuwachtig! Tegen die zenuwen maar gewoon lekker door fröbelen. We zijn op tijd begonnen met voorbereiden, dus stress is er niet.

Natuurlijk ook nog even een fotootje van Sherlock. Die groeit als kool en is nu al bijna 8 kilo. Hij was gisteren precies 3 maanden. 

Work in progress: Ster D

Work in progress, deze ster. Al een hele lange tijd, want lastig is-ie wel. Maar ook zo leuk met die flying geese. Ik laat toch maar even een fotootje zien, dan kan ik tenminste bewijzen dat ik echt nog wel iets doe naast de afronding van het schooljaar, het opvoeden van een pup en het inpakken van dozen *Ü*

Hier een close-up van de ster. Ik wist helemaal niet dat je ook ronde vormen met foundation piecing kunt doen, maar zoals je ziet bij de lijnen van de blauwe halve cirkel (het moet een andere 'planeet' in de achtergrond worden), lukt dat gewoon. De ster bestaat uit 8 parten, die ik eerst als kwarten aan elkaar zet, waarna ik twee helften heb en die helften moeten dan aan elkaar. Ik ben nu bezig met het laatste kwart. Bij het aan elkaar zetten van de punten, is het belangrijk dat je telkens met naaien begint in het middelpunt, ook als je de twee helften aan elkaar naait. Op die manier krijg je een mooi centrum.

Sherlock en ik zijn nu lekker buiten in de tuin. Het is warm, maar niet te. De jongens zijn boven aan het spelen. Ze hebben vorige week van hun eigen centjes twee Beanie Boo's gekocht, die knuffeltjes met die grote ogen, en daardoor spelen ze weer hele scenario's met de knuffels. Op de vraag of er ook dus wat knuffels weg konden met de verhuizing, werd dus ook keihard 'nee' geantwoord. De timing was dan ook totaal verkeerd. Jongste zoon beweerde stelling dat hij voor altijd zijn knuffels heeft en dat later zijn kinderen er mee mogen spelen.

Iets heel anders: boeken! Het wordt weer vakantie en rondom de verhuizing zal ik echt wel wat leestijd hebben. Hebben jullie nog boeken gehad het afgelopen jaar waarvan je echt 'wauw!' dacht en die je dus aan zou raden?
Mijn aanrader is: 'Versplinterd' van Dani Atkins.
Dit boek heb ik met heel veel plezier in één ruk uitgelezen. Er wordt gespeeld met de realiteit en trekt me altijd aan.

Een korte beschrijving van Hebban.nl:
Vijf jaar geleden stortte Rachels wereld in toen bij een ongeluk haar beste vriend Jimmy overleed en zijzelf gewond raakte. Nu ziet ze de vriendengroep weer voor het eerst bij de bruiloft van haar ex Matt en zijn verloofde Cathy. Als ze die avond Jimmy's graf bezoekt, wordt ze overmand door hoofdpijn en raakt buiten bewustzijn. Als ze bijkomt, blijkt haar leven heel anders te zijn dan ze zich herinnert: het ongeluk van vijf jaar geleden is nooit gebeurd, zij en Matt zijn nog bij elkaar en Jimmy leeft nog... Rachel kan het niet geloven, het is bijna te mooi om waar te zijn.

Ook als ebook bij de online bibliotheek te leen.

Sherlocked

Even tot rust komen... dus Sherlocked, dan geeft hij zich neer.

Het gaat goed met ons beestje. Hij is nu 11 weken en wel een handenbindertje. Mede door hem nog even geen foto's van quiltvorderingen. Ik heb het best druk en Ster D is een bewerkelijke met een rand van flying geese. Erg leuk, maar dus wel erg veel stukjes!

Nog 15 dagen en dan krijgen we de sleutel van ons nieuwe huis! Inmiddels ben ik dit huis ook zat, niet eens door het huis, maar vooral door al die dozen die overal staan. Ik heb zin in weer opbouwen!

Fly Away - Ster C

Ster C werd ook gemaakt en hierin zit mijn favoriete stof: de lila met turquoise druppeltjes stof. De aqua kleuren komen in de ster ook terug, de druppeltjes in de donkerblauwe punten ook. Wel weer leuk! Ik hoop vanavond de stoffen voor Ster D te kunnen knippen. Eens kijken hoe druk ons kleine handenbindertje ons houdt!

Met Sherlock gaat alles voorspoedig! Hij is nu drie dagen bij ons en doet het uitstekend. Ik vind het eigenlijk zo knap, zo'n klein hondje, net weg bij z'n moeder, en hij accepteert en verwelkomt alle afwisseling in ons gezin van harte.

Even voorstellen...

Dit is Sherlock. Bordercollie. 9 weken oud en sinds gisteren woont hij bij ons.
Hij is hopelijk een waardige opvolger van Rjukan.
Hondloos zijn ligt ons niet. Dus besloten we vorige week op zoek te gaan naar een pup en die vonden we. Het is niet zo dat we Rjukan direct vergeten zijn, beslist niet. Het is meer zo dat Sherlock ons helpt onze gedachten te verzetten. Verdriet en blijdschap kunnen heel goed naast elkaar bestaan.

Sherlock is vrij gemakkelijk, de lange reis naar huis verliep zonder problemen, geen plasjes, poepjes, kotspartijen in de auto. Ook geen jodelpartijen. We hoorden hem voor het eerst blaffen toen hij zijn flosstouw aanviel.
Hij is lief, pluizig en daarmee zeer aaibaar.
Hij is ook ontzettend eigenwijs. Als ik hem uitlaat voor een plasje, doet hij dat niet (al die grassprieten zijn een enorme afleiding), maar in de keuken gebeurt het dan weer wel.
In de bench liggen is okay, maar dan vooral niet op een zacht dekentje, eerst wordt dat vakkundig opzij geveegd.
Hij is ook heel sociaal. Hij vindt alle mensen heel gezellig. De meeste mensen vinden hem ook erg leuk. Dit heeft als gevolg dat wandelingen lang duren, lang niet altijd het gewenste resultaat hebben, maar ons sociale leven een enorme boost geven.

Sherlock, Brits, slim en in hondenvorm ook nog eens sociaal.
Welkom in ons leven!

Ster B Fly Away

Tijdens de verdrietige dagen rondom de ziekte en het verlies van Rjukan was ik bezig met deze tweede ster. Dat er een stukje uit is, kun je heel mooi symbolisch opvatten, maar in dit geval is het ook gewoon het patroon: deze ster zal tegen een andere aanliggen. De symboliek zie ik er natuurlijk voortaan ook in. Ik heb dat vaker met m'n quiltwerk, dat ik nog precies weet wanneer ik welk stukje maakte, quilts zijn zo ook haast dagboeken, spiekprove, want niemand anders begrijpt het.

Vandaag was ik aan het werk, dat is prettiger dan in zo'n leeg huis zijn. Manlief en ik hebben vanavond ook al voorzichtig gedroomd over een ander hondje, niet zozeer als vervanger voor Rjukan, maar als opvolger van onze grote vriend. We houden van dieren en missen nu het gezelschap en dat zal ook zo blijven.

Morgen is het een spannende dag: de dag van de examenuitslagen! Ik ben zo benieuwd wat de N-term voor mijn cijfers gaat betekenen en minstens zo nieuwsgierig naar hoe het mijn leerlingen voor alle vakken vergaan is. Morgen om 8.00 uur zijn de N-termen bekend, daarna worden op de scholen alle scores omgezet in cijfers en wordt er gecontroleerd wat de uitslagen precies zijn en daarna nog een keer gecontroleerd, want dit is iets waarin je absoluut geen fouten maken mag. 's Middags wordt de uitslag bekend voor de leerlingen. Ik hoop zo dat ik geen van mijn mentorleerlingen een verdrietige boodschap hoef te brengen!

Dag lieve Rjukan...

Een mooie foto van Rjukan op Ameland, van
januari dit jaar. Ook toen al kon hij niet meer
met alle wandelingen mee. Deze wandeling had-
den we speciaal voor hem uitgezocht. Deze foto
heb ik toen eigenlijk al voor dit doel gemaakt. 

Donderdagmiddag werd hij ziek.
Eerst kwam alles er aan de achterkant uit, de hele hal onder de vieze  derrie, net op het moment dat de postbode aanbelde om de nieuwe fiets voor jongste zoon af te leveren.
Terwijl ik de hal schoonmaakte, lag Rjukan buiten, een beetje bij te komen.
Dacht ik.
Maar toen kwam alles er aan de voorkant uit, met groot geweld, alsof het uit z'n tenen moest komen. Ik vond het zo sneu! Maar honden hebben dit nu eenmaal wel eens, grote schoonmaak, had hij weleens vaker gehad, ging altijd weer over.

Ook nu ging het wel over, maar ondertussen knapte Rjukan niet op.
Hij kreeg moeite met opstaan en het lopen ging steeds moeilijker.
Zijn ademhaling ging razendsnel, de hoest die hij al een poosje had vanwege wat vocht achter de longen, werd nu nog erger.
Op vrijdagavond kreeg manlief Rjukan niet meer alleen overeind en ook met z'n tweeën kregen we het niet voor elkaar, hij wilde z'n poten gewoon niet goed neerzetten, hield ze slap. Toen we eenmaal de mand buiten hadden getild en hij op de tegel kon stappen, ging het ietsje beter. Maar nauwelijks buiten de tuin, liet hij zijn urine al lopen.
Zaterdagochtend was het nog erger.
Hij tilde niet eens meer zijn kop op toen we beneden kwamen.
We zijn naar de dierenarts gegaan.

Waarschijnlijk heeft Rjukans hart van het ziek zijn de genadeslag gekregen.
De dierenarts zag aan zijn wat blauwige tong dat hij al echt zuurstofgebrek had en dus benauwd was. Heel snel na het spuitje sliep Rjukan in.
Hij gaf zich zomaar over.

Wij zijn ontzettend verdrietig.
Waar ik gisteren dacht dat het wel wat ging, ben ik vandaag helemaal van slag.
Iedereen is nu naar school en het huis is leeg, echt leeg.
We hebben nu helemaal geen huisdieren meer, er is nu niemand die ik even die extra knuffel kan geven omdat ik ons beestje mis.
Het zal vast snel wat beter met ons gaan, maar vandaag is het verdriet gewoon heel vers en het huis heel leeg.

Fly Away ster A af!

Hij ligt nog steeds op tafel, deze eerste ster van Fly Away. Ik vind 'm zo leuk dat ik er eigenlijk nog niet toe kan komen de cirkel weer veilig in z'n doos op te bergen... Maar snel een volgend blok voorbereiden, zodat ik weer van die stofjes genieten kan!

De kinderen zijn weer naar school. Ik heb nog een vrije dag, omdat er vanmiddag geen vergaderingen op school waren. Ik doe nog maar even wat correctiewerk, beoordeel de presentaties van mijn V5-leerlingen van de afgelopen week en probeer het jaarboek voor de eindexamenleerlingen af te ronden. Tussendoor komt natuurlijk ook het huishouden, hoewel ik nu toch wel een beetje het gevoel heb dat daar niet meer echt eer aan te behalen is, doordat er al veel dozen in huis staan.
Natuurlijk kan het schoon en dat doe ik ook echt wel, maar die echte gezelligheid is minder gemakkelijk te creëren. gewoon aan ons nieuwe huis denken, het is allemaal voor een goede zaak! Daar kan ik het weer heel gezellig maken!

Dus dan moet ik ook vooral wel een stukje aan deze Fly Away quilt doen, die is immers bedoeld als wandkleed voor het nieuwe huis. Zie je wel, quilten is op dit moment verstandiger dan huishouden! *Ü*

8 x 8 = 64

 64 sterren aan elkaar en even vastgeprikt op de schutting om er zo een foto van te kunnen maken. Het is in het echt nog een stukje mooier dan in de foto. Nog drieëntwintig sterren en één vuurtorenblok liggen klaar om de laatste drie rijen te maken. Dan zijn het 88 sterren, eh, pardon, 87 sterren en een vuurtoren en dan is de quilt van mooi formaat.
Het dubbelen gaat niet meer in het huidige huis gebeuren. Dat zou de hoeveelheid spullen die verhuisd moeten worden alleen maar vergroten, dat moet maar even niet.

Het duurt nog bijna 7 weken voordat we gaan verhuizen, maar dat gaan hectische weken zijn, dat zijn die laatste schoolweken altijd. Manlief is de voorlaatste week ook nog een week naar Parijs met zijn leerlingen, dus dan gebeurt er helemaal weinig. In die laatste week zijn er diplomeringen en nog veel regeldingen op school. Dat is voor ons de reden om toch maar te beginnen met inpakken. We hebben nogal veel boeken en die kun je niet allemaal pas de laatste week inpakken. We begonnen op zolder een paar weken terug, maar gisteren zijn we toch ook maar met de boekenkasten in de slaapkamers en beneden begonnen. Ik had ergens hoop dat ik mijn mannen na de woonwinkel om tapijt uit te zoeken (zeer geslaagd, heel mooi, kennelijk ook nog de kleur van 2017: Denim Drift. Het komt op grijsblauw neer) en de pinksterkermis wel moe waren, maar dat was nog niet het geval. Met name de jongste ging met hetzelfde kenmerkende fanatisme dat zijn vader ook kan hebben aan de slag. Regelmatig moest ik van hem even checken of hij al spierballen kreeg.

De boeken zitten nu in dozen (gelukkig heb ik er ook nog een heleboel op mijn ereader, lezen is een essentieel deel van mijn leven) en het grootste deel van mijn handwerkspullen ook. Natuurlijk zijn nog de nodige dingen buiten de verhuisdozen gebleven, die komen te zijner tijd allemaal in de dekenkist. Wat ik de komende weken nog ga doen:

- de sterrentop voor oudste zoon afmaken

- borduren aan Magnificent Wizard, de tovenaar met de draak

- werken aan Fly Away, mijn batik paperpiecing project

- en ik kan zelfs nog doorpitten, want de AWS ligt ook in de dekenkist, waar ik gewoon nog bij kan.

Bovenstaande is beslist wel waar. Het inpakken van mijn lapjes was een feestje. Ik zag niet alleen de stoffen voorbij komen, maar allerlei mogelijke projecten waarvoor ik die stoffen zou kunnen gebruiken. Tussen de stoffen liggen dierbare foto's heel veilig opgeborgen. En het paste allemaal in één doos. De losse stofjes dan, die ik beneden had liggen. De borduurspullen en mijn breiwerk zijn in andere dozen verdwenen om de ruimte boven de boeken nog even op te vullen met lichtgewicht werk. Ik heb een heleboel, maar voorlopig is het nog beperkt tot bovenstaande dingen. O ja, iets wat ik ook nog tegenkwam, heb ik voor een eventueel leeg momentje achterover gedrukt: ik had al twee blokken voor de Camelot Quilt voorbereid voor onze vakantie op Ameland met de jaarwisseling. Toen ben ik vooral aan het borduren toegekomen omdat ik een stukje verkeerd getekend en geknipt had en daardoor niet verder kon. Dat heb ik gisteren hersteld, de blokken zijn nu goed voorbereid en kunnen in elkaar gezet worden. Gewoon, voor als ik even een momentje over heb.