zondag 5 mei 2013

83. Dutchman's Puzzle

Dutchman's Puzzle, heet dit blokje. Het waarom is me weer eens niet duidelijk, maar leuk is het wel. Het zijn vier paar flying geese, maar door de richting en de kleurkeuze zit er ook een molentje in. Leuk en simpel.

Het vorige blokje in tweevoud, deze en de volgende heb ik allemaal gemaakt op de quiltbee van mijn moeder en mij. Woensdagavond toen de kinderen in bed lagen, ben ik naar haar toe gegaan, hebben we al een hele avond heerlijk gequilt en toen we 's ochtends ons brood op hadden, zaten we direct alweer achter de lapjes.
Even een fotootje om een indruk te geven van hoe gezellig de tafel er dan uitziet. Beiden vinden we heel veel plezier in het patchwork, een heel goede manier van ontspannen. En we kunnen het beiden ook wel gebruiken. Gisteren was het 11 maanden geleden dat mijn vader overleed. We zijn dus nu weer aanbeland in die weken die vorig jaar zo zwaar waren. Mijn vader ging steeds verder en sneller achteruit. Vanaf half mei heb ik ook drie weken bij mijn ouders gewoond; twee weken voordat mijn vader overleed en daarna de week tot na de begrafenis. Ook toen zat ik geregeld met mijn lapjes en ik kan in mijn Sylvia's Bridal Sampler ook precies aanwijzen met welke blokjes ik toen bezig was (tussen D1 Hands All Around en D2 Milky Way is mijn vader overleden).
Mijn moeder is nu al verder met haar quilt dan ik toen was.
De tijd gaat door, maar mijn vader is nog zó in onze gedachten. Ik hoop dat het quilten mijn moeder en mij nog veel goede momenten samen zal geven.

4 opmerkingen:

  1. Mooi dat het quilten jou en je moeder zo met elkaar verbindt in moeilijke tijden. Veel sterkte!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat mooi om dat zo samen met je moeder te doen.
    Mijn moeder en ik zijn beiden heel creatief en wonen 700 meter van elkaar maar doen het nooit. Ik word altijd vreselijk onhandig als er iemand bij is als ik aan de knutsel ben.
    Groetjes Marguerite

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik kan me zo goed in jullie verplaatsen, als je mijn blog bekijkt weet je waarom. Het is in juni voor ons al weer zes jaar geleden dat wij onze vader hebben moeten missen, en geloof me het gemis blijft. Maar koester de mooie herinneringen, ze nemen zo'n grote plaats in om te troosten.
    Sterkte voor jou en je moeder deze weken!

    BeantwoordenVerwijderen

Bedankt voor je reactie! Ik vind het erg leuk om iets van je te horen.