Twee bladzijden af bij Serendipity

De afgelopen dagen heb ik telkens aan de zeeschildpad gewerkt en ik heb nu twee pagina's van het patroon af. Er zijn er in het totaal 30, dus ik heb nog wel even te gaan!

Ondertussen is het aftellen naar de kerstvakantie. Heerlijk, twee weken rustiger aan doen, niet op tijd op staan, lekker eten, lezen, quilten en borduren. Hmmmm!

Serendipity

Nu de kerstsok af is, kan ik door met Serendipity, de zeeschildpad. Het zijn allemaal prachtige tinten blauw, paar en lichtgroen en het borduurt heerlijk op 16 count aida. Ik ben nu op de tweede bladzijde van het patroon. Er zullen nu zo'n 10.000 kruisjes inzitten als ik een schatting moet maken. Nog zo'n 192.500 te gaan! Ik ben hier nog wel even zoet mee, wat ook precies de bedoeling is.

Nog anderhalve week, dan is het kerstvakantie. Ik kijk ernaar uit, twee weken lekker veel thuis. We gaan ook nog een paar dagen erop uit, met z'n tweetjes naar Groningen. Wel humor, die stad kennen we vrij goed doordat we er gestudeerd hebben, maar er is veel te doen, er zijn goede restaurants en we willen graag weer eens naar het Groninger Museum. Je doet bovendien als student toch heel andere dingen dan wij nu zouden doen en de stad is ook behoorlijk veranderd, dus we gaan ons vast prima vermaken! Zin in. Nu nog de dagen aftellen...

Holy Night kerstsok Dimensions is af!

De laatste steekjes waren stiksteekjes. Vind ik nooit zo leuk. Toch zijn ze wel handig, want ik kwam zo tussendoor nog een paar kruisjes tegen die ik vergeten had, dus die moesten nog snel even opgevuld worden.
Ik ben erg blij met de kerstsok. Ik heb er nu vier: eentje met een winterlandschap, eentje met een sneeuwpop, eentje met de kerstman en nu eentje met het echte kerstfeest: Jozef en Maria en het kindje Jezus. De os staat er wel bij, maar de ezel is buiten het plaatje gevallen. Wat ik heel schattig vind zijn de schaapjes en de twee katten op de voorgrond.

Deze sok is geborduurd op 18 count aida. Het patroon geeft allemaal halve steken aan, maar ik houd daar niet van en heb alles in kruissteek geborduurd. Het is wat mij betreft minstens zo mooi geworden, het kostte me alleen best wel wat meer tijd.

Nu weer lekker aan de zeeschildpad door borduren en aan de dromentrein. Heaven and Earth Designs hebben geen stiksteekjes, alleen maar kruisjes. Wel veel confettisteekjes, anders bereik je die prachtige resultaten natuurlijk niet, maar die vind ik echt niet erg.
Ik ben nog steeds echt in borduurstemming, ik heb na de zomervakantie echt alleen maar geborduurd. Het quilten zal ook echt wel weer komen, maar nu heb ik hier meer zin in en tja, dan moet ik dat ook maar gewoon doen, toch?

Vanavond vieren we Sinterklaas. Nog niemand heeft echt belangstelling voor mijn borduren aan de zeeschildpad getoond, maar ik ben al wel zo gevorderd dat ik het niet meer als 'nieuw' durf in te pakken. Ik heb voor mezelf gewoon een mooi doosje met wat voorraad DMC ingepakt, dat is wat mij betreft ook een prachtcadeau. Zul je natuurlijk wel net zien dat de kleur die ik gisteren nodig had bij het borduren in een kleurig sinterklaaspapiertje ligt te wachten tot vanavond ;)

Hooi!

Er ligt nogal wat hooi op de voet van deze sok. Dat hooi bestaat uit allemaal verschillende kleurtjes geel die kriskras door elkaar gaan. Leuk, maar mijn borduurtempo ligt vrij laag. Elke avond pak ik dit werkje, ik wil het zo graag afhebben voordat het Kerst is en nog liever voordat het Advent is. De eerste zondag van Advent is 2 december. Hmmm... Nog maar even doorborduren!

Het is al november!

Eh ja, het is al november. En dus?
Dus ik moet vaart gaan maken met mijn kerstsok, die wil ik dit jaar echt heel graag af hebben!
Er moet nog heel wat gedaan worden, maar het kan nog, dus ik ga ervoor! Deze week heb ik veel stro geborduurd, als dat af ik zal ik het liggende schaapje en de kat gaan invullen. Je zit hun silhouetten al wel, maar verder nog niet zo veel.

Terwijl er nog een hele stapel nakijkwerk naast me ligt, besluit ik nu dan toch maar even te gaan borduren. We moeten straks alweer op tijd eten, wat er wordt vanavond voor Sint Maarten gelopen. Jongste zoon wil heel graag dat ik nog meeloop, dus dat wordt weer langs de deuren. Mijn favoriete avond van het jaar - not - maar met een paar andere moeders wordt het meestal nog wel gezellig.
En wedden dat ik een stuk relaxter ben als ik wat borduurtijd heb gehad? Gisteravond heb ik ook erg weinig tijd voor wat steekjes gehad. We hadden een heel gezellig avond (met de jongens tapas eten en daarna naar een ijshockeywedstrijd) ,  dus het was niet erg, maar ik mis dat momentje voor mezelf toch wel even.

Bladzijde af

 Sinds ik de Facebook Challenge 100 days stitching a HAED ontdekte, midden augustus, heb ik elke dag aan dit borduurwerk gewerkt. En dat werpt z'n vruchten af. Vandaag heb ik -tussen de nakijkbezigheden door, het is toetsweek op school- weer een bladzijde af. Dat is veel minder dan de witte lijn aangeeft, rechts van de witte streep is namelijk wat ik sinds mijn begin van de 100 dagen uitdaging heb gedaan. En da's best een boel. Ik zit nu op 80 dagen, dus ik heb nog eventjes te gaan. De officiële is al geëindigd, maar voor mezelf borduur ik nog door. Het geeft toch een stukje motivatie!

Hier is het laatste stuk in close up. Je ziet het wagentje met de koekjes, een half wagentje met een slapend draakje, nu alleen nog maar een drakenstaartje. Maar het pronkstuk is toch wel het huisje. Ik denk dat het een koekoeksklok is en dat het ijzergedeelte achter de wagonnetjes zit, want ik zie toch echt een vogeltje in het huisje zitten! Je ziet ook overal nog de sterretjes die uit het wagonnetje voor de koekjes ontsnappen. Die zorgen trouwens voor behoorlijk wat confettisteekjes, maar als je dat niet wilt, dan moet je misschien wel niet aan een HAED beginnen. 

Heerlijke verjaardag

Een paar dagen geleden kreeg ik van een bedrijf per mail de vraag of ik voor mijn verjaardag een knalfuif wilde, gewoon een feestje of een dag waarop je het lekker allemaal zelf mag weten. Ik kies altijd voor dat laatste. Een knalfuif is echt niet aan me besteed, feestjes vind ik leuk, maar hoeven niet voor mezelf te zijn -stiekem is het ook gewoon een bende werk- en een dagje voor mezelf vind ik juist ontzettend lekker. Een dagje waarop ik zonder schuldgevoel kan doen wat ik leuk vind.

Het is geen hele dag geworden, maar toevallig valt mijn verjaardag wel op een dag dat ik pas 's middags op mijn werk hoef te zijn. Ik heb met opzet ook geen andere afspraken gepland, waardoor ik de hele ochtend voor mezelf heb. En dan is het natuurlijk borduurtijd! Ik heb aan Train of dreams gewerkt en nu ben ik met Spirit of Serendipity bezig. Ik ben beslist niet 'feeling blue', want van al die blauwe kleurtjes word ik juist erg vrolijk.

Vanavond gaan we met het gezin gourmetten. Dat is altijd leuk en gezellig en zo gaat m'n verjaardag niet ongemerkt voorbij, want dat is toch ook niet zo leuk. Maar hoe de ochtend tot nu toe verloopt, vind ik best wel heel erg fijn.

Sea Turtle Spirit of Serendipity

Sea Turtle Spirit of Serendipity HAED

What's in a name? Ik was niet op zoek naar nog een borduurpatroon, maar doordat ik borduurwerk van anderen zag, van deze zeeschildpad, was ik verkocht.
Serendipity betekent 'toevallig iets heel bijzonders vinden'. Dat is dit borduurwerk wat mij betreft beslist.
Het is niet dat ik schildpadden heel mooi vind, maar ik heb wel iets met ze, ik vind ze fascinerend. Zo oud, zo traag, zo voortdurend. Vroeger had ik een zilveren hangertje van een schildpad aan mijn halsketting. De pootjes konden bewegen, hartstikke leuk. Maar pas van dichtbij leek het een schildpad, keek je niet beter, dan leek het eerder alsof ik een gebraden kalkoen aan mijn kettinkje had hangen.
Ik heb mijn ouders eens als cadeautje een uit hout gesneden schildpad gegeven die ik bij de Wereldwinkel had gekocht. Ik vind 'm nog steeds mooi als ik het beestje bij mijn moeder in de boekenkast zie staan.
Maar bij dit borduurwerk zijn het ook de kleuren die het 'm doen. Ik houd van blauw, heel erg van blauw. En van groen en van paars, maar dan vooral in combinatie met blauw.
Moet lukken hierbij.

De eerste steekjes zijn gezet. Voorlopig borduur ik als ik alleen ben, het borduurwerk is nog enigszins illegaal omdat het een cadeautje voor Sinterklaas zou moeten zijn dat ik alvast voor mezelf geregeld had.
Maar weten jullie wel hoe lang 5 december nog duurt?!
Het lukte echt niet om te wachten! Mijn zelfbeheersing heeft echt grenzen.
Maar aangezien mijn huisgenoten zelden kijken waar ik mee bezig ben, kan ik tegen die tijd rustig de lap strijken en weer opvouwen, de strengen borduurgaren die nog niet aangebroken zijn er bovenop leggen en er een sinterklaaspapiertje omdoen. Niemand die in december merkt dat er toch al wel kruisjes op zitten.
Ik had moeten weten dat ik niet zo lang kon wachten, ik moet ook altijd extra chocoladeletters kopen omdat ik er voor pakjesavond echt al twee op heb en er rustig nog een oppeuzel terwijl ik de cadeautjes inpak en daarna door het huis verstop.

Ik heb op heel veel vlakken zelfbeheersing, echt waar, maar op het gebied van borduren en chocola blijkbaar niet.

Hoe HAED allemaal begon

In januari 2008 kocht ik mijn eerste borduurpatroon van Heaven and Earth Designs. Alvast voor de babykamer, grappig, want ik had net mijn eerste zoon, die toen nog maar een half jaar oud was, maar ik droomde alvast over de volgende baby. In zo'n 15 maanden tijd is toen dit werk geborduurd, op mijn blog is het allemaal te volgen.
Gisteren plaatste ik een berichtje over mijn eerste HAED in het forum op Facebook. Het patroon is inmiddels niet meer verkrijgbaar, maar het wordt kennelijk nog wel door veel mensen mooi gevonden. 40 opmerkingen en 534 likes binnen 26 uur. Best leuk om zoveel aandacht te krijgen!

Nazomeren

25 graden Celsius, een lekker briesje, een koude Radler en mijn borduurwerk... Wat een heerlijke zaterdagmiddag! Terwijl manlief zich in het zweet werkt in de tuin - vindt-ie leuk -, de kinderen lief aan het spelen zijn - toch echt wel vijf minuten achter elkaar! - , zit ik op het loungebankje te borduren. Het is 13 oktober, maar het lijkt wel zomer. Zo'n zonnige vrije middag voelt dan echt als een cadeautje waarvan je volop genieten moet en daar ben ik dan ook hard mee bezig.

De train of dreams heeft alweer een half wagonnetje erbij, een groene, waarin volgende week een drakenstaartje te zien zal zijn. Het borduren gaat lekker! Natuurlijk zou ik ook kunnen quilten, maar op dit moment heb ik meer zin in borduren en aangezien het mijn hobby is en geen werk, moet ik maar gewoon doen waar ik zin in heb, toch?

De 100 days HAED (Heaven And Earth Design) Challenge die ik op Facebook volgde, is nu afgelopen, maar ik borduur lekker door. Ik was toch veel te laat begonnen, dus het kan ook nog wel even door. Volgende week maandag start er een nieuwe Challenge, 21 dagen, waarbij je zelf je uitdagingen kiest. De mijne zijn elke dag borduren (haalbaar, erg gemakkelijk) en deze kolom afmaken, dus praktisch vol borduren wat je nu aan stof op de foto ziet (ietsje gecompliceerder, maar we gaan het zien).

Wat de zaken ook nog iets complexer maakt, is dat ik bezweken ben voor nog een borduurwerk. Ja, oeps, ik weet het, schaam me diep. Ter verdediging: ik ben echt niet de ergste borduurster, er zijn mensen die wel aan 18 borduurwerken tegelijkertijd bezig zijn. Ik ben gevallen voor dit borduurwerk vanwege de kleuren, prachtige tinten blauw en groen. Het meeste DMC had ik al, ik hoefde van de 90 kleurtjes nog maar 9 kleuren te kopen, de rest had ik al in voorraad. De eerste kruisjes zijn gezet! Later deze week laat ik jullie zien waarvoor ik bezweken ben.
Ooit komt het allemaal af, vast! En anders laat ik me toch een erfenis na!

Stitching bug

Ik heb een nieuw huisdier.
Een stitching bug, zo noemen ze die borduurverslaving op de Facebookpagina's van borduurliefhebbers.
Hij is heel lief, maar soms ook best dwingend.
Eigenlijk moet ik dan stofzuigen, maar mijn borduurwerk lonkt dan naar me.
Eigenlijk moet ik dan wat lessen voorbereiden, maar ach, ik weet het ook wel goed genoeg, dus toch nog maar een paar steekjes.
Eigenlijk zou ik moeten slapen, maar ik wil nog zo graag dat draadje en dat kleurtje en die steekjes...
Stitching bug!!!

Tussen de lessen, het huishouden, het kinderfeestje van jongste (hij is nu 9!) en het brengen en halen naar en van scouting en/of voetbal, de tuin, het uitlaten van de hond (mijn andere geliefde huisdier) en alle andere zaken die ik moet doen, lukt het me toch altijd best wel goed om wat aandacht aan die stitching bug te besteden. Hij is heel tevreden en goed doorvoed ;)

Ik ben nu 49 dagen bezig met dagelijks borduren aan The train of dreams. Ik vind het heerlijk! Elke avond ga ik aan tafel zitten, met een serie van Netflix of een luisterboek (net 'De 100-jarige man die terugkwam om de wereld te redden' gelezen geluisterd. Geniaal.), zodat ik heerlijk ontspannen mijn kruissteekjes zet.
Dit weekend hadden we gisteren eerst Dantes verjaardag met direct zijn kinderfeestje. Was wel even pittig. Ik was tot 14.00 uur aan het werk (vier lessen, dus zo'n 120 leerlingen gezien), daarna om half 4 het kinderfeestje waarbij acht 9-jarige jongetjes een misdaad gingen oplossen, tussendoor door het huis denderden en het feestje afsloten met hotdogs bij de vuurkorf en marshmallows die ook wel eens net te ver geroosterd werden of gewoon vlam vatten.
Vandaag bestond uit 's ochtends het huishouden en nu 's middags lekker in de rust met borduurwerk en een kletsende moeder, die sinds gisteren bij ons is. Morgenmiddag komt de familie op verjaardagsvisite. En dan maandag begint het werk weer.

Close-up

Het is dus een heel gezellig druk weekend, Dan ben ik wel heel blij dat mijn moeder ook van handwerken houdt en dat we tussendoor samen aan tafel zitten met een handwerkje en een pot thee.
Ook zij heeft zo'n stitching bug en met z'n 'viertjes' hebben we het zeer goed!

Steekje los?

Dit weekend zette ik de laatste steekjes van een kolom bladzijden. Jee!!! Ik ben alweer met heel veel plezier aan de volgende pagina begonnen. Wat maf dat je zo blij van die steekjes kunt worden. Je zou haast denken dat er een steekje bij me los zit, maar nee, alle steekjes zitten keurig vast en ook in mijn hoofd wordt het juist heerlijk geordend van al die kleurtjes en van het repeterende handwerk. Het is een heerlijk tegenwicht voor het hoofdwerk waar ik overdag mee bezig ben. Even alleen maar ik en mijn stof, naald en draadjes, in plaats van elk uur weer 30+ leerlingen die allemaal iets willen of juist niet. Ik heb heerlijk werk, maar vermoeiend en inspannend is het wel. Daarom ben ik in de avonduren gewoon met wat rustigs bezig en voel ik absoluut geen behoefte tot bungeejumpen of parachutespringen in mijn vrije tijd ;)

Handwerk is ook werken!

De trein van school is weer op volle vaart, maar gelukkig vind ik in de avonden en in de weekenden nog voldoende tijd om elke dag mijn steekjes te zetten. Ik zit voor mezelf met de uitdaging nu op 28 dagen, wat toch maar mooi 4 weken zijn!

Hier voor de lol wat close-ups zodat de vorderingen goed te volgen zijn. De foto van vandaag is van vanochtend, ik heb er nu alweer heel wat steekjes bij, zo'n zaterdag is heerlijk!

's Ochtends is het even druk: Jongste Zoon heeft dan altijd een voetbalwedstrijd waar hij met mijn man naar toe gaat. De drukte voor mij ligt in het op tijd een lekker ontbijtje serveren en ervoor zorgen dat hij in zijn voetbaloutfit klaar zit. Oudste Zoon heeft scouting op zaterdag en normaal gesproken breng ik hem daarheen (half uur heen, half uur terug, voor het ophalen hetzelfde verhaal, dus da's twee uur fietsen), maar vandaag was de voetbalwedstrijd laat, en sloten de tijden dusdanig perfect op elkaar aan dat Oudste Zoon met de auto bij scouting afgezet kon worden, Manlief en Jongste zoon door konden naar de voetbalwedstrijd en na afloop konden ze precies weer Oudste zoon oppikken. Ik had zomaar drie uur alleen op de zaterdagochtend: een onverwachtse luxe!

"Ga maar goed aan het werk!" zei mijn man met een knipoog toen hij de deur achter hem en onze zonen dichttrok. Ik moest lachen. Tuurlijk, ik zou goed aan mijn borduurwerk!

Twee uurtjes heerlijke, luxe borduurtijd.

Daarna heb ik natuurlijk nog wel even het huis goed opgeruimd, gestofzuigd en een was opgehangen zodat het leek alsof ik heel druk was geweest. Manlief weet wel beter, maar ik voel me dan wat minder schuldig over zo'n luxe handwerkochtend. Moet ik eigenlijk helemaal niet doen. Want wij weten het allemaal: 

HANDWERK IS OOK WERKEN! ;)

'Train of dreams' gaat als een trein!

Op Facebook is een groep met de uitdaging om 100 dagen lang aan je borduurwerk van Heaven and Earth Designs te werken. Jammer genoeg ontdekte ik die te laat waardoor ik niet meer aan de uitdaging kon meedoen, maar de groep is wel zo inspirerend met alle borduurfoto's dat ik mijn 'Train of dreams' opgepakt heb en hieraan borduur op het moment. Doordat het nog vakantie is, heb ik ook lekker veel borduurtijd en je ziet hier de dagelijkse voortgang die ik met foto's bijhoud in een album bij de 100-dagen-HAED-groep. Ik zit nu op dag 8, dus ik heb nog heel wat te gaan, maar dat is uiteraard geen probleem. Het is ook al goed als je ook maar één kruisje gedaan hebt, wat op sommige dagen ook echt wel het geval zal zijn.

We hebben nog één week vakantie. Nog één week waarin mijn agenda vrijwel leeg is. Heerlijk!

Daarna gaat het direct heftig van start: de eerste maandag is de opening van het jaar en daarna een vergadering van de vakgroep. Hier zal ik het grootste deel van de dag mee bezig zijn, maar ondertussen hebben ook de jongens hun eerste schooldag en wil ik er ook graag voor hen zijn om hun verhalen over de nieuwe juf en meester te horen. Nog even kijken hoe ik dit opvang. 's Avonds heb ik een vergadering van de kerk waarbij ik moet notuleren. 

De volgende dag is het introductieprogramma van het mentoraat, nog geen idee waar ik naar toe moet, maar dat zal ook weer een groot deel van de dag zijn. Dit vind ik altijd pittige dingen, omdat je er gewoon verwacht wordt, ook al werk je officieel niet die dag, of werk je niet de hele dag. Officieel werk ik komend jaar op maandagochtend, dinsdagmiddag en donderdag en vrijdag de hele dag, maar in de introductiedagen wordt er meer van je verwacht.

Woensdag is dan een vrije dag en dan kan ik even bijkomen. De lessen beginnen dan, maar als het goed is, staan er in mijn rooster geen lessen voor die dag. Zeker weten doe ik dit pas als ik mijn lesrooster krijg, hopelijk is dat een beetje snel in de komende week! Ik kijk graag vooruit, ik houd van plannen en daarbij heb ik wel dat rooster nodig. 

Nu eerst maar gewoon loslaten, school duurt nog even, nu maar gewoon plannen welke kleur ik nu eerst ga doen in 'Train of dreams' en bedenken welk koekje ik bij de koffie wil. 

Volgens mij is er nog citroencake... Heerlijke plannen.

Borduurvakantie

Geen vakantie van het borduren, maar juist een vakantie waarin ik veel geborduurd heb. Ik had ook wel wat quiltwerk mee, maar was -stom stom stom- het garen vergeten. Dus wel lapjes, naalden, speldenkussentje en vingerhoed, maar geen garen... 

Dus ik heb alle dagen dat ik aan handwerken toekwam lekker geborduurd. En stiekem was dat ook best wel lekker, anders heb ik toch telkens weer het gevoel dat ik kiezen moet en dat hoefde nu niet.

Ik ben best wel opgeschoten, maar de hele voet moet nog.

We waren in Noorwegen, 2,5 week lang. Het was heerlijk, we ontsnapten hier aan de hittegolf en in Noorwegen was het rond de 20 graden. We zaten bovendien veel in de bergen, ook met de huisjes, dus het was helemaal niet warm. Een ander voordeel was dat we nauwelijks muggen en wespen troffen, ik ben in de hele vakantie maar één keer gestoken en dat haalde ik thuis op de eerste dag alweer in.

Het was een actieve vakantie, veel gewandeld, geklommen en gevaren, een keer zelfs op het Sognefjord, wat vanwege de golfslag best wel heftig was.

De laatste dagen bestonden uit een dag Bergen, dus weer even de natuur uit en een dagje Legoland op de terugweg.

Nu zijn we weer thuis en de wasmachine maakt overuren. Sherlock, onze border collie, had het naar zijn zin in het pension en is nu weer met een paar vakantiekilo's thuis weer helemaal op z'n gemak. 

We hebben nog drie weken lekker thuis, heerlijk, even uitrusten van vakantie ;)

Making Waves doorpitten

De top is eindelijk gedubbeld. De vulling moest gekocht worden en daar vond ik niet echt een moment voor. Gisteren wel, we waren even met z'n tweeën het centrum in nadat we jongste zoon naar een feestje gebracht hadden en oudste zoon lag op de bank bij te komen van zijn schoolkamp. Eerst zijn we elk naar onze eigen favoriete winkel geweest, in mijn geval de handwerkwinkel, in het geval van manlief de boekenwinkel (die op een heel goede tweede plaats bij mij staat). Daarna samen op een terrasje in de zon. Best wel lekker dat de kinderen groter worden en ook weleens hun eigen plan trekken!
Met de vulling binnen, kon ik vandaag aan het dubbelen. De quilt is net wat groter dan de breedte van het volumevlies, dus ik moest dat nog aan elkaar zetten, maar dat lukte ook, en nu ben ik begonnen met doorpitten. Ik volg de golvende lijnen maar gewoon op een cm afstand, dat lijkt me het leukst om te accentueren.
Vanavond weer lekker borduren, daar heb ik ook weer ontzettend veel lol in. Ik overweeg zelfs om de kerstsok mee te nemen op vakantie, of misschien ook nog wel Train of dreams, die is ook zo leuk!

Hier heb ik een jaar geleden voor het laatst aan gewerkt, het wordt eigenlijk wel weer eens tijd.

Vorig jaar had ik ook ineens zulke borduurkriebels en heb ik nog een heel eind aan deze tovenaar met draak geborduurd, een al heel oude UFO.

En stel dat ik echt weer een serieuze borduurster word, dan kan ik ook wel beginnen aan dat prachtige HAED-patroon van Schim Schimmel dat ik nog heb liggen:

Maar voordat ik aan zo'n immens blauw project begin, moet ik eerst maar eens al die rondslingerende werkjes afmaken. Gewoon streng zijn voor mezelf, ondanks al die borduurkriebels.

Holy Night

De zomer begint en ik ben met een kerstsok bezig... Het kan allemaal, ik wil tenslotte graag dat de sok met Kerst af is en ik moet nog wel wat steekjes.

Ik heb nu de top van Making Waves helemaal in elkaar zitten. Ik moet nu even een vulling kopen en groen quiltgaren, dan maak ik het quiltje af. Maar dat 'even kopen' heeft er de afgelopen week nog niet in gezeten. Het blijft druk op school en sinds donderdag zit ik thuis met een griepje, dus dan wil 'even' naar de handwerkwinkel gaan ook niet.

Wel was er ineens meer ruimte voor borduren, dus ik heb de kerstsok maar weer opgepakt, hopelijk gaat dit allemaal nog lukken voor december. 

Gisteravond had ik een paniekmomentje. Dit patroon bestaat uit twee A3-vellen en het bovenste vel had ik bijna af, ik begin op het punt te komen dat ik met steekjes de grens over ga. Ik moest dus het tweede patroondeel erbij hebben en dat kon ik uiteraard niet vinden.

Ik wist dat het er moest zijn. Ik heb dit pakket pas in het nieuwe huis opengemaakt, dus het moest hier liggen. Op alle logische plekken lag het niet. Ik besloot alvast maar eens op het internet te zoeken of het patroon toevallig online te vinden was, maar niks hoor. Zelfs het complete pakket is niet in Nederland te vinden, wat ik eigenlijk ook wel wist, want ik heb het uit Amerika laten komen, waardoor de prijs nog een keer over de kop ging door verzend- en douanekosten. 

Toen ik later nog op een onlogische plek keek, lag daar ineens wel het patroon, gelukkig maar. Er is niets demotiverender dan werken aan een kerstsok waarvan je de voet niet kunt afmaken. Zelfs het kindje Jezus zou dan ontbreken, wat een Kerst zeer incompleet zou maken.

Ik bedacht me dat het eigenlijk wel veilig zou zijn om de patronen te kopiëren. Gewoon voor het geval je ze echt kwijtraakt, of de hond ze opvreet of een kind ze aan flarden scheurt, knipt of kleurt. Ik heb het nog nooit gedaan, maar misschien toch wel een plan. Hoe beveiligen jullie je patronen? Of is er verder niemand zo chaotisch en weet iedereen precies waar alles ligt? ;)

Making Waves 9

Ik heb al een poosje niets van me laten horen. Het was ultradruk, ik werd begraven onder al het examenwerk en het duurde een poosje voordat ik me daaruit ontworsteld had. Toen kwam de tweede correctie, die helaas niet minder werk was. Vrijdag heb ik de laatste administratieve handelingen voor het examen verricht en nu is het wachten op de uitslag woensdag. Voor het eerst in weken ben ik 's weekends niet bezig geweest met examenwerk. Voor het eerst in weken heb ik op maandag (mijn vrije dag) ook overdag iets voor mezelf gedaan.
Natuurlijk ligt er nu nog een enorme stapel achterstallig nakijkwerk van mijn andere klassen en is volgende week het tweede tijdvak, waar vast ook enkele leerlingen Nederlands willen herkansen. Het is nog geen vakantie, beslist nog niet.

Toch droomde ik vandaag alweer over de vakantie. We gaan naar Noorwegen, een reis door het fjordengebied maken. Ik kijk er enorm naar uit!
Wat ik wel een beetje spannend vind, is Sherlock naar een pension brengen. Onze vorige hond, Rjukan, logeerde altijd bij mijn schoonouders, maar met Sherlock durven ze dat niet zo heel goed aan. Ik begrijp dat ook goed. Sherlock gaat erg raar doen zodra hij een auto ziet en dan moet je de riem wel heel goed vast hebben. Ook is de tuin van mijn schoonouders niet volledig omheind, dus ik ben bang dat Sherlock er dan vandoor gaat, iets wat Rjukan echt niet in het hoofd haalde. Dus Sherlock gaat drie weken in een pension logeren en ik heb er een gevonden waar ik een goed gevoel bij heb. Hopelijk heeft hij daar ook een heerlijke vakantie.

Bij vakantiedromen hoort ook het plannen van wat ik mee zal nemen. Making Waves is voor de vakantie af, ik hoef alleen nog maar de blokken aan elkaar te zetten en het quiltwerk is ook geen megaklus. Voor jongste zoon ligt er een blokjesquilt klaar, maar ik weet niet of ik wel zin heb in alleen maar vierkantjes aan elkaar naaien als dat niet begeleid wordt door een leuke Netflix-serie. Ik denk erover om mijn Dear Jane blokjes weer uit de kast te halen, en daar een flinke serie van voor te bereiden. Kleine blokjes maken is typisch vakantiewerk. Ook kan ik best weleens een paar van die adventborduurtjes voorbereiden, dat zijn ook van die kleine dingetjes, gemakkelijk vast te houden (ook in de auto) en gemakkelijk mee te nemen. Mmmmmm.... Ik heb al zo'n zin om Dear Jane blokjes voor te bereiden. Maar even een momentje in de agenda prikken, we hebben ten slotte ook nog even. Nu eerst Making Waves afmaken. Het wordt volgens mij erg leuk!

Making Waves 6

Een plaatje van Making Waves tot nu toe. Blok 6 is weer hetzelfde als blok 2, dus er hoefde geen aparte foto van het blok bij.
Ik heb dit blok vorig weekend al afgemaakt, maar toen was ik bij mijn moeder. Even een weekend samen quilten en kletsen, maar een foto op mijn blog doe ik dan niet.

's Middags hadden we een heerlijke high tea bij Teatime in Echten. Het was ontzettend lekker, maar het viel me wel wat zwaar op de maag omdat ik meestal geen zuivelproducten meer gebruik. Ik zit al te bedenken hoe ik een vegan high tea in elkaar zou kunnen flansen, lijkt me een leuke uitdaging en mijn moeder vindt het altijd wel leuk om mee te eten.

Ik had mijn moeder een kleurboek van Kanoko Egusa cadeau gedaan en zelf wilde ik er ook graag eentje hebben toen ik zag hoe mooi m'n moeder de kleurplaat had ingekleurd. Dus ik heb de opvolger voor mezelf aangeschaft. Allemaal schattige dieren en bloemen met een flinke portie fantasie. En heel leuk: een van de tekeningen heeft zelfs een quilt, maar die zit wat verderop in het boek, dus het duurt nog wel even. 

Wat ik nu alleen wel merk, is dat de kleurdoos die ik heb al behoorlijk door de kinderen te grazen is genomen. Veel potloden zijn al een keer of wat gevallen, dus de punt breekt vaak en sommige kleuren zijn ook al op. Dus ik ga op zoek naar een betere kleurdoos en hoop die dan even alleen voor mezelf te houden. De kinderen mogen er vast weleens mee, maar dan alleen als ik er ook bij zit. Niet dat ik dan elk potlood dat ze laten vallen op kan vangen, maar misschien zijn ze wat voorzichtiger met mij erbij. 

Fijn pinksterweekend allemaal! Als het goed is, is het weer morgen wat beter.

Making Waves 5

Blok 5

Zoals aangekondigd verschilt blok 5 qua kleuren niet van blok 3. Deze blokken vormen samen met blok 7 de lange diagonale lijn over het quiltje. Toch verschillen blok 3 en blok 5 wel van elkaar. Kunnen jullie het zien?

Blok 3

Foutje in blok 3. Uiteraard heb ik het losgehaald zodra ik het gezien had en op de juiste manier in elkaar gezet, dus nu verschillen de blokken alleen nog maar doordat het patroon van de stof per stukje weleens anders uitvalt.

Hemelvaart en terwijl de wielrenners voor ons huis in de regen langssjezen, merk ik dat de temperatuur in huis langzamerhand weer wat aangenamer wordt. Ik heb enorm genoten van de zomerse dagen, maar eigenlijk vind ik het net iets te warm. Vooral te warm om actief te zijn, dus ik heb vooral heerlijk geluierd de afgelopen twee dagen.
Nu wordt het weer wat lekkerder, dus ik doe mijn best om weer goed wat werk te verzetten in huis.

Uiteraard mag er ook gequilt en gelezen worden. In de afgelopen dagen heb ik meerdere boeken gelezen, 'Wees onzichtbaar' van Murat Isik las ik dinsdag uit, toen ik ook las dat hij maandag de Libris Literatuurprijs had gewonnen. Gisteren las ik een boek van Renate Dorrestein, 'Zeven soorten honger', als eerbetoon aan de vrijdag overleden schrijfster. Vandaag ben ik begonnen in 'En we noemen hem'. Er gaat weer flink wat Nederlandse literatuur doorheen, mooi, in de schoolweken zelf is er zo weinig ruimte voor in mijn hoofd, terwijl ik eigenlijk wel een beetje bij moet blijven.

Zo meteen ga ik de stof knippen voor blok 6. Jippie, wat zijn mijn hobby's leuk!

Making Waves 4

Daar was ook blok 4 alweer. De golf gaat nu de wat donkerder kleuren in, zorgt voor wat afwisseling. De volgende blokken zullen telkens weer een herhaling zijn van wat ik al eerder heb gemaakt, alleen het laatste blok is nog weer echt anders. Wat in blok 5, 6, 7 en 8 interessant is, is wat ze doen voor het totaalplaatje. Dat plaatje ziet er nu zo uit:

Nog snel even de laatste dingen in huis doen voordat de kinderen weer uit school komen. Zij hebben tussen Hemelvaart en de meivakantie nog drie dagen school, terwijl ik twee weken meivakantie heb. Het moet toch wel lijken alsof ik nog wel iets gedaan heb, natuurlijk. Hoewel ik vermoed dat de kinderen allang tevreden zijn nu ik het pierebad heb opgeblazen en gevuld. Nog een paar dagen genieten van de zon. Heerlijk!

Making Waves 3

 Blok 3 had ik alweer even af, maar ik had zo geen zin in strijken dat het eerst nog even bleef liggen. Meivakantie, hè, dan hoeft het ook even niet. Vanochtend toch maar het strijkijzer gepakt, want ik vorder nu ook alweer een eindje met blok 4, dus dan moet ik toch wel even laten zien hoe het nu met dit quiltje staat.

We gaan weer een paar heerlijke dagen tegemoet. Ik hoop dat ik daarvan veel quiltend en lezend in de tuin kan doorbrengen! Ik wens jullie een fijne zondag.

Nog een wasje te gaan...

Languit in het gras...
'Starry starry night' op een heerlijk zonnige dag.

Vannacht 00.31. De Star Trek-aflevering die ik aan het kijken was, was afgelopen. Ik moest toch maar eens verstandig zijn. Maar ik hoefde nog maar een halve meter bies! Gaaaap... toch wel laat, toch echt maar verstandig zijn. In de ochtend zou die laatste halve meter het eerste zijn wat ik zou doen. 

In de ochtend waren er toch andere prioriteiten. Afwasmachine uitruimen, stofzuigen, ontbijt maken en eten. Daarna het half uurtje lezen dat we als gezin gezamenlijk direct na het ontbijt doen. Vooral jongste zoon heeft wat aanmoediging voor het lezen nodig, maar kan nu toch wel genieten van 'Mees Kees'. Oudste zoon geniet van 'Reis door de nacht', na vele aanprijzingen van onze kant heeft hij het toch opgepakt en hij vindt het prachtig. Manlief leest 'De pupil' van Mulisch (ook net gelezen, erg de moeite waard) en ik ben bezig met 'Wees onzichtbaar' van Murat Isik. Ook erg mooi. Maar na het lezen zou ik toch echt de quilt oppakken en die afmaken, zodat eindelijk vandaag oudste zoon zijn nieuwe quilt zou krijgen. 

Sherlock was niet bij de quilt in het gras weg te slaan.
Op de eerste foto  zie je een zwart driehoekje in de onderste rij.
Sherlocks oor. 

Half 11, bijna klaar met ons leeshalfuurtje. Er wordt aangebeld. Het Tuincentrum, komt nu al de planten brengen. Huh? Ik had ze op z'n vroegst drie uur later verwacht. Drie uur waarin ik niets te doen zou hebben dan het zetten van die laatste steekjes in de quilt... Ik heb nog geprobeerd manlief in de rust te houden, die planten stonden daar prima in de schaduw, anders hadden ze ook nog in het busje gezeten. Het is niet gelukt, hij wilde echt aan de slag en had uiteraard mijn hulp nodig.

De zó gewenste vuurtoren.
Ach, het maakt de quilt net even anders.

6 hedera's (klimop)
2 passiebloemen (ook klimop)
4 blauwe hortensia's
5 lavendelplantjes
1 japanse broodboom (nog niet heel boomachtig)
1 leucothoe  en
1 magnolia
- dorst, beetje rugpijn, best wel vieze handen en een paar uur later....

Oudste zoons oude quilt en zijn nieuwe naast elkaar.
Gewoon even om naar manlief te bewijzen dat deze echt groter is.
Deze quilt is 2 meter lang en 1,45 m breed.

Daar zat ik in de tuin, handen weer schoon, quilt op schoot en daar gingen de laatste steekjes erin. Wat heerlijk, weer een quilt af!
Nu zit-ie in de wasmachine, met 7 Colour Catchers. Ik ben benieuwd hoe die er zo uitzien. En ik hoop dat Starry Starry Night nog net zo mooi en heel wat frisser is dan zonet.
Een fijn, zonnig weekend allemaal!

Edit: na de wasmachine.
Hoezo blauw?
Met de quilt lijkt alles goed!

To bies or not to be

Mijn werkplek op het moment. Nadat ik vanochtend het een en ander in huis had gedaan, was het weer tijd voor naald en draad. Oudste zoon verzocht me met klem om met zijn quilt bezig te gaan, dus ik ben weer aan het biezen. Ik heb nu ruim de helft van de bies aan de voorkant vast, maar die moet straks natuurlijk ook aan de achterkant vastgezet worden. Gelukkig zijn dat weer lichtere steekjes.

Je ziet daarachter blok 3 voor Making Waves al klaarliggen. Daar ga ik vandaag ook nog wel het een en ander van aan elkaar zetten. Ik ben in de rust, heerlijk! We hebben nu twee weken meivakantie, wat als een zaligheid voelt omdat we niet zo veel hoeven. Ik heb ook haast geen nakijkwerk meer in mijn tas zitten, ik heb de afgelopen week even door gebikkeld om echt vakantie te kunnen hebben. Op deze manier kan ik flink opladen voordat het geweld van de examensurveillance, -correctie en tweede correctie losbarst.

Mijn plan is om de komende week Starry Starry Night af te maken en het proces wordt door oudste zoon met argusogen gevolgd. Hij wil dolgraag onder zijn eigen quilt slapen. Hoewel ik me lichtelijk onder druk gezet voel, vind ik het vooral heerlijk dat hij het zo belangrijk vindt om weer een goede quilt te hebben.
Fijn weekend!